Α. ΜΕΡΟΣ
Κάθε λαός στην ιστορική του διαδρομή έχει να επιδείξει πολλές ένδοξες στιγμές από το παρελθόν. Είναι οι μάχες των λαών στις οποίες υπερασπίστηκαν με πάθος την πατρίδα τους. Με αυτές συνδέθηκαν και οι τοποθεσίες εκείνες με τους αγώνες της ελευθερίας. Η σημασία της αναβίωσης είναι πολλές φορές ιδιαίτερα σημαντική. Από τη μια πλευρά να προβληθούν οι παλαιότεροι πρωταγωνιστές που αναδείχτηκαν ήρωες και έγραψαν τη δική τους ιστορία. Περισσότερο όμως, να αποδοθούν τιμές στους ανάπηρους και τους νεκρούς που θυσιάστηκαν για τα ιδανικά της ελευθερίας και της Δημοκρατίας της πατρίδας τους. Είναι όμως και ένα ισχυρό δίδαγμα για τις νεότερες γενιές και για αυτές που θα ακολουθήσουν.
Έχει και η Ελλάδα νε επιδείξει πολλές τέτοιες δοξασμένες μάχες που η αναπαράσταση τους προκαλεί το συναίσθημα της υπερηφάνειας σε όλους τους Έλληνες αλλά και την ιερή υποχρέωση της διαφύλαξης της ακεραιότητας της πατρίδας. Μια τέτοια μάχη είναι και εκείνη που δόθηκε στα οχυρά ΜΕΤΑΞΑ στα σύνορα της Ελλάδος με τη Βουλγαρίας εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων. Από την πρώτη στιγμή των μαχών προκάλεσε το ενδιαφέρον ακόμα και των αντιπάλων στρατηγών της εποχής εκείνης. Πρόκειται για το οχυρό του ΡΟΥΠΕΛ. Αφορμή για να γραφεί το σημερινό σημείωμα είναι η αναπαράσταση και αναβίωση της μάχης που θα πραγματοποιηθεί στις 14 και 15 Μαΐου 2017 στην ίδια τοποθεσία με στρατιώτες ντυμένους τις ενδυμασίες της εποχής εκείνης. Μάλιστα εφέτος θα γίνει και αεροπορική επίδειξη από πιλότο της πολεμικής αεροπορίας Λουκά θεοχαρόπουλο από τη Λήμνο της ομάδας ΖΕΥΣ με αεροσκάφος F-16. Είναι ο ίδιος πιλότος που έκανε ακροβατικά στις 28 Οκτωβρίου του 2016 στη Θεσσαλονίκη. Ευτυχείς θα είναι όλοι εκείνοι που θα σπεύσουν να παρακολουθήσουν αυτό το υπέροχο θέαμα και ιστορικό γεγονός. Γίνεται για δεύτερη χρονιά με ευθύνη του Δήμου Συντικής Σερρών και του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης.
Στο οχυρό αυτό το πρωί στις 6 Απριλίου 1941 γράφτηκε ακόμη μια ένδοξη και πολύ συγκινητική ιστορία από τους Έλληνες Αξιωματικούς και στρατιώτες υπερασπιστές «του πατρίου εδάφους». Η τοποθεσία είναι στρατηγικής σημασίας από τα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Εκεί (στη μάχη του Κλειδί) ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος Β’ νίκησε το βουλγαρικό στρατό του Σαμουήλ το 1014 . Συνέλαβε 15000 αιχμαλώτους και τους έστειλε στην πατρίδα τους τυφλούς με συνοδεία ανά 100 ένα μονόφθαλμο. Πολύ σκληρή τιμωρία.
Η Τοποθεσία αυτή δοξάστηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί εκτιμήθηκε η ανδρεία και η αποφασιστικότητα του ελληνικού στρατού. Στην τοποθεσία αυτή στις 6 Απριλίου του 1941 οι Έλληνες υπερασπιστές των οχυρών δέχτηκαν τα καταιγιστικά πυρά του ισχυρότερου Γερμανικού στρατού του κόσμου με πυροβόλα και αεροπλάνα, τα γνωστά ΣΤΟΥΚΑΣ. Η σύγκρουση ήταν μεγάλη και άνιση μεταξύ των δύο κόσμων, Ο ένας που επιδιώκει τη στέρηση της ελευθερίας και ο άλλος υπερασπιζόταν τα ιδανικά της πατρίδας τους. Οι εχθροί διέθεταν την αριθμητική υπεροχή με ένα στρατό άριστα εξοπλισμένο. Η ψυχή όμως των Ελλήνων, των υπερασπιστών της ελευθερίας ήταν το πιο ισχυρό όπλο έναντι εκείνων που επιδίωκαν την εισβολή και την κατάκτηση.
Τα οχυρά του ΡΟΥΠΕΛ τα υπερασπίζονταν 27 αξιωματική και 950 οπλίτες. Οι Γερμανοί διέθεταν σε όλο το μήκος των οχυρών ΜΕΤΑΞΑ 82 Πυροβολαρχίες , 120 αεροπλάνα και αμέτρητο πεζικό στρατό. Αντιπροσωπία των Γερμανών κατά τη διάρκεια της μάχης ζήτησε από τους Έλληνες την παράδοση των οχυρών .Τότε ακούστηκε το νέο μολών λαβέ της νεότερης ελληνικής ιστορίας: «Τα οχυρά δεν παραδίδονται, κατακτώνται. Ελάτε να τα πάρετε» Η μάχη κράτησε 4 μέρες διότι ο γερμανικός στρατός πέρασε από την είσοδο της Γιουγκοσλαβίας και κατέλαβε τη Θεσσαλονίκη. Στις 10 Απριλίου 1941 το πρωί στην πόλη ο στρατηγός Μπακόπουλος με τον Γερμανό στρατηγό Φάιελ υπέγραψαν την συμφωνία της Συνθηκολόγησης. Οι υπερασπιστές, όμως, των οχυρών συνέχιζαν τον πόλεμο. Στο τέλος διατάχτηκε η παράδοσή τους.
Στις 11Ιουνίου 1941 από το στρατηγείο του Χίτλερ έγινε η ακόλουθη ανακοίνωση. «Εκλεκτά ελληνικά στρατεύματα υπεράσπισαν με εντελώς εξαιρετικό ηρωισμό τα οχυρά της Γραμμής ΜΕΤΑΞΑ. Προκλήθηκαν ούτω συγκρούσεις εξ εγγυτάτης αποστάσεως, τόσο έντονες και πείσμονες, όσον δεν είχαν λάβει χώρα μέχρι τούδε εις κανένα άλλο πολεμικό θέατρο.»
Ο Γερμανός στρατηγός Πάουλ Χάιζερ σε άρθρο του με τίτλο « Οι ανδρείοι Έλληνες» την εποχή εκείνη έγραφε : « Οι Έλληνες φρουροί των οχυρών αμύνθηκαν παρά τα φλογοβόλα και τις χειροβομβίδες μετά σκληρού φανατισμού ανάλογο του οποίου δεν είχαν συναντήσει οι Γερμανοί στρατιώτες εις ουδεμία των προηγουμένων εκστρατειών των.» 1
Οι απώλειες βαριές και για τους δυο αντιπάλους. Ο Έλληνας διοικητής του ΡΟΥΠΕΛ Δουράτσος μέτρησε 44 νεκρούς και 152 τραυματίες. Ο γερμανικός στρατός θρήνησε πολλούς νεκρούς. Η περιοχή γέμισε από νεκροταφία. Μόνο απέναντι από του ΡΟΥΠΕΛ ο αριθμός των νεκρών υπερβαίνει τους 400.
Εκείνο που ανάδειξε την ανδρεία των υπερασπιστών του οχυρού ήταν η τιμή που έκανε στους Έλληνες αξιωματικούς και στρατιώτες η παράταξη του γερμανικού αγήματος και ο χαιρετισμός.
« Η πατρίδα είναι θεότητα και έθνος το σύνολον αυτών που πιστεύουν σε αυτήν. Τα οχυρά της Γραμμής ΜΕΤΑΞΑ ήταν ναοί δόξας και βωμοί θυσίας προς αυτήν την Θεότητα»2
Βιβλιογραφία
1 Εφημερίδες» Δημοκρατία» 8,9,28-4-2011117
2. ΡΟΥΠΕΛ. Αναμνήσεις των πρωταγωνιστών του Αντ/η ε, α κ. Ηλία Κοτρίδη( Σέρρες 206.)
( συνεχίζεται, στο επόμενο η κατασκευή
και το κόστος)
