Την απόλυτη ανάγκη, ως μοναδικός πλέον δρόμος, να οργανωθούν οι παραγωγοί ροδάκινων και νεκταρινιών καθώς και οι φορείς της Ημαθίας, με έναν κοινό στόχο, την κατάκτηση νέων αγορών σε Ευρώπη και Αραβικές χώρες, επεσήμανε ο Πρόεδρος της Κοινοπραξίας Ομάδων Παραγωγών και Συνεταιρισμών Χρήστος Γιαννακάκης, μιλώντας στον Άκου 99.6. Προς αυτή την κατεύθυνση η Κοινοπραξία αποφάσισε να μπει πειραματικά, με κοινό brand, σε κάποιες αγορές και μεγάλα σούπερ μάρκετ του εξωτερικού. Ο κ. Γιαννακάκης προέβλεψε ότι η φετινή παραγωγή θα είναι μεγαλύτερη και πληρέστερη, αναφέρθηκε στο Ρωσικό εμπάργκο καθώς και στις τιμές που θα διαμορφωθούν αναλόγως των συνθηκών και του κοινού στόχου στην διαπραγμάτευση των παραγωγών στην Αγορά.
Μπαίνουμε ή μπήκαμε στη φετινή σαιζόν για το ροδάκινο;
Μπαίνουμε θα έλεγα στο ροδάκινο. Ακόμη δεν μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι μπήκαμε, για να έχουμε την ακριβή εικόνα της αναμενόμενης παραγωγής. Σίγουρα οι καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και της καρπόδεσης ήταν σε γενικές γραμμές καλές, αλλά είχαμε και έναν παγετό πριν από μερικές ημέρες που ενδεχομένως να προκάλεσε ζημιές και να ‘χουμε κάποια καρπόπτωση. Αυτό θα φανεί στη συνέχεια και θα μπορούμε να πούμε μετά από κάποιες ημέρες ότι έχουμε την τελική εικόνα. Μπορούμε όμως να κάνουμε μια πρόβλεψη. Αν όλα εξελιχθούν ΄πως αναμένεται να εξελιχθούν, τότε θα έχουμε μια πληρέστατη παραγωγική χρονιά, από πλευράς όγκων και ποσοτήτων. Βέβαια αυτό μπορεί να δημιουργήσει και κάποια προβλήματα.
Ποια προβλήματα;
Απορρόφησης. Εκτιμώ ότι στο συμπύρηνο ροδάκινο οι ανάγκες της κονσερβοποιίας θα είναι τέτοιες που δεν θα αφήσουν σχεδόν καθόλου ποσότητες αδιάθετες. Θα απορροφηθούν. Βέβαια, ένα κομμάτι της παραγωγής θα πάει για χυμοποίηση κι αυτό σημαίνει ότι η τιμή δεν θα είναι η τιμή που θα απολαύσει το ροδάκινο που πάει για κονσέρβα, για κατάψυξη ή αυτό που θα φύγει στην Βουλγαρία. Είναι λοιπόν ζήτημα των φορέων που θα διαπραγματευτούν με την κονσερβοποία ούτως ώστε να προστατευτεί η τιμή του παραγωγού, η τιμή την οποία θα πάρει ο συνεταιρισμός.
Κάθε χρόνο αναφερόμαστε στην ίδια ανάγκη, στην προστασία δηλαδή των παραγωγών, αλλά κάθε χρόνο οι παραγωγοί διαμαρτύρονται για τις τιμές…
Στο συμπύρηνο ροδάκινο δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν πήραν οι παραγωγοί τα τελευταία χρόνια καλές τιμές από την κονσερβοποιία. Δεν μπαίνει στο συμπύρηνο ροδάκινο τέτοιο ζήτημα. Φέτος θα μπει και γι’ αυτό χρειάζεται μια πολύ καλή διαπραγμάτευση και διαχείριση, έτσι ώστε μετά από κάποια χρόνια που η κονσερβοποία πλήρωνε τις ικανοποιητικές, θα έλεγα, τιμές για τον παραγωγό συμπύρηνων, να μην βρει ευκαιρία να χτυπήσει χαμηλές τιμές. Εδώ λοιπόν είναι θέμα των φορέων, αλλά και των κονσερβοποιών, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να διαπραγματευτούν.
Οπότε εάν δεν γίνει μια στοχευμένη ενέργεια οι τιμές θα είναι χαμηλότερες φέτος;
Λογικό δεν είναι, όταν υπάρχει υπερπροσφορά της πρώτης ύλης; Οι νόμοι της αγοράς αυτό λένε. Έτσι είναι. Ο κάθε λογικός άνθρωπος ξέρει και αντιλαμβάνεται ότι όταν υπάρχει υπερπροσφορά, τότε η διαπραγματευτική ισχύ αυτού που προσφέρει παραπάνω απ’ αυτό που έχει άμεση ανάγκη ο άλλος, θα αποδυναμωθεί. Πρέπει λοιπόν, με σοβαρότητα, οι βιομήχανοι να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να εκμεταλλεύονται την δύσκολη θέση των παραγωγών και από την άλλη, οι συνεταιρισμοί θα πρέπει με υπευθυνότητα να στηλώσουν τα πόδια και να πιέσουν για να πάρουν τη μέγιστη δυνατή αξία από τη μεταποίηση. Αυτό όμως που θα έχει κάποιο πρόβλημα, περισσότερο και μεγαλύτερο, είναι το επιτραπέζιο ροδάκινο. Συνολικά, με βάση τα περσινά στοιχεία του ΟΣΔΑ, έχουμε πάνω από 235.000 στρέμματα σε ροδάκινο και νεκταρίνια στην Ελλάδα. Με 1700 κιλά, αν το βάλεις το στρέμμα, αυτό τί δίνει; Δίνει μια εθνική παραγωγή της τάξης των 400.000 τόνων. Κι όταν ξέρουμε, τα τελευταία 3 χρόνια ότι οι εξαγωγές μας ήταν περίπου 160.000 τόνοι, κι αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι θα απορροφηθούν κι άλλοι 40.000 τόνοι από εδώ κι από εκεί, πάμε στους 200. Από τους 200 μέχρι τους 400, υπάρχει μία πολύ μεγάλη απόσταση. Επομένως, πρέπει να ανασκουμπωθούμε, να βρούμε πρόσθετες αγορές, για να δούμε τί θα κάνουμε με αυτή την παραπάνω ποσότητα.
Κι όλα έχουν άμεση σχέση με το ρωσικό εμπάργκο που συνεχίζεται…
Το Ρωσικό εμπάργκο σαφώς συνεχίζεται. Το μόνο κάπως θετικό είναι ότι η Σερβία και η Βουλγαρία είχαν κάποιες ζημιές από τις τελευταίες χαμηλές θερμοκρασίες και αυτό θα μας βοηθήσει στο να απορροφήσουν κάποιες ποσότητες και φυσικά δεν θα έχουν την ποσότητα των ροδακίνων για να τα προωθήσουν στη Ρωσική αγορά. Θα ‘ρθουν λοιπόν να πάρουν, να ‘στε σίγουροι, από εμάς. Αυτό βοηθάει. Το Ρωσικό εμπάργκο λοιπόν συνεχίζεται μέχρι τις 31-12-2017 με βάση περσινή απόφαση του Πούτιν και η Ουκρανία δεν έχει την αγοραστική δύναμη που είχε στο παρελθόν. Άρα παίρνει λίγες ποσότητες και φυσικά σε χαμηλές τιμές. Πρέπει να δούμε λοιπόν τί μπορούμε να κάνουμε στις άλλες αγορές.
Οι άλλες αγορές ποιες είναι;
Είναι η δυτική Ευρώπη, από την οποία απουσιάζουμε. Σας φέρνω ένα πάρα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα: Η Δυτική Γερμανία εισάγει 350 χιλιάδες τόνους ροδάκινα και νεκταρίνια. Η δικιά μας συμμετοχή δεν υπερβαίνει τις 15.000 τόνους. Άρα λοιπόν καταλαβαίνετε πως όταν σε μια μεγάλη ένδοξη αγορά όπου είχαμε τη μεγάλη μερίδα του λέοντος, σήμερα έχουμε μόνο το 5%, πρέπει να επανεξετάσουμε τί θα κάνουμε με τη Δυτ. Γερμανία. Στην υπόλοιπη Ευρώπη είμαστε απόντες και στη Μέση Ανατολή η διείσδυση η οποία πετύχαμε ήταν πάρα πολύ μικρή. Ούτε είναι και απεριόριστες οι δυνατότητες των αγορών των Αραβικών χωρών. Η Ισπανία εξάγει στη Σαουδική Αραβία γύρω στους 3.300 τόνους με μεγαλύτερο χρόνο και κόστος μεταφοράς λόγω απόστασης. Αυτό είναι ένα κομμάτι το οποίο μπορούμε να το πάρουμε άνετα εμείς αν κινηθούμε σωστά κι οργανωμένα. Το ίδιο και σε άλλες αγορές της Μέσης Ανατολής.
Η σωστή οργάνωση λοιπόν είναι η αχίλλειος πτέρνα μας…
Βεβαίως και ξεκάθαρα. Πώς γίνεται στη κομπόστα που έχει μεγάλες παραγωγές να κυριαρχείς στη διεθνή αγορά; Διότι την κομπόστα τη διαπραγματεύονται στο εξωτερικό 15 κονσερβοποιοί. Στο επιτραπέζιο ροδάκινο, είμαστε 150 διακινητές. Μικροί, μεγάλοι, μεσαίοι, πιο μεγάλοι, πιο μικροί, τυχαίοι, τυχοδιώκτες… όποιοι θέλεις! Λεηλατούν τον τομέα του επιτραπέζιου ροδάκινου. Γι’ αυτό είμαστε και ανύπαρκτοι στις οργανωμένες αγορές. Αν πας σήμερα σε μια αλυσίδα της Γερμανίας ή της Σουηδίας να πουλήσεις, θα σε ρωτήσουν τί ποσότητα έχεις και τί προϊόντα έχεις. Αν τους πεις ότι έχεις ροδάκινα και νεκταρίνια 2.000 τόνους, θα σου πουν: «Ευχαριστώ πολύ δεν θα πάρω, διότι έχω τον Γάλλο και τον Ισπανό που μπορεί να μου δώσει 20.000, 130.000 τόνους. Εμάς γιατί να μας βάλουν; Για να ανοίγουν μόνο λογιστικές καρτέλες; Γι’ αυτό είμαστε απόντες. Τί φταίει; Η σωστή οργάνωση
Κρατικός σχεδιασμός υπάρχει;
Κρατικός σχεδιασμός σαφέστατα δεν υπάρχει. Ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί πού είναι η ουσία του ζητήματος και πού πρέπει να στοχεύσουμε ως κράτος για να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας. Παλεύουμε να κάνουμε μικρές ομάδες παροχών και μικρές οργανώσεις για να απορροφήσουμε κοινοτικούς πόρους, να κάνουμε κλούβες, φράχτες, πλάστιγγες, στέγαστρα, κλαρκ, αλλά από εκεί και πέρα πού θα πάει αυτό το προϊόν; Άρα πρέπει να στοχεύσουμε, ως κράτος καταρχάς στη δημιουργία μεγάλων εμπορικών σχημάτων, με φοροαπαλλαγές, με κίνητρα επενδυτικά για να μπορέσουν φορείς να κάνουν κοινά σχήματα, όπως κάνουν και στο εξωτερικό, στην Ιταλία και στην Ισπανία. Και να σε βοηθήσουν μετά να κάνεις και κάποια logistic center για να κάνεις τις διανομές σου. Όμως αυτό δεν γίνεται... Επομένως, εναπόκειται στα δικά μας χέρια και στις δικές μας πρωτοβουλίες, να προσπαθήσουμε να το κάνουμε. Γι’ αυτό τις προάλλες η Κοινοπραξία αποφάσισε να κάνει το πρώτο πειραματικό βήμα, να μπει σε κάποιες αγορές και σε κάποια super markets από κοινού, με ένα κοινό brand… Σε πελάτες τους οποίους δεν έχει σήμερα κανένας από εμάς αλλά θα πάμε όλοι μαζί, όσοι θέλουν απ’ την κοινοπραξία. Και σιγά-σιγά αυτό θα το διευρύνουμε και σε άλλα προϊόντα. Το αποτέλεσμα θα το ξέρουμε στα μέσα του καλοκαιριού.
Σοφία Γκαγκούση
