Άξιον τέκνον της Ημαθίας.
Αγωνιστής της ζωής.
Προικισμένος με γρανιτένια θέληση, πεισματάρης με όπλο τον καλό εγωισμό που πρέπει να έχει ο άνθρωπος για να πετύχει τους σκοπούς του για το καλό της ανθρωπότητας.
Αυτός ήταν ο ΕΥΘΥΜΙΟΣ (Μάκης) ΒΑΡΛΑΜΗΣ.
Γνωριστήκαμε στο Δημοτικό Σχολείο στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας 1940-1950, οι κάτοικοι των ανταρτοκρατούμενων χωριών εγκαταστάθηκαν στην πόλη της Βέροιας.
Ο Ευθύμης προέρχεται από το όμορφο χωριουδάκι το Κωστοχώρι με το υπέροχο κλίμα. Βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα δυτικά της πόλης Βέροιας.
Εγώ από το Μετόχι Προδρόμου (πέρα του ποταμού Αλιάκμονα) νοτιοανατολικά της Βέροιας.
Μαζί με τα παιδιά όλων των άλλων χωριών ιδρύθηκε ένα σχολείο που συστεγαζόταν με το Α΄ και Β΄ Δημοτικό σχολείο και το μοναδικό οκτατάξιο μεικτό Γυμνάσιο (σημερινό Δημαρχείο της πόλης της Βέροιας.
Δάσκαλός μας ήταν ο υπέροχος εκείνος άνθρωπος ο Ευάγγελος Οικονόμου (ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει).
Με τον αείμνηστο Ευθύμη μοιραζόμασταν το ίδιο θρανίο. Τον καιρό εκείνο στο σχολείο έδιναν συσσίτιο. Υπήρχε ο επιστάτης Παναγιώτης Ξυλαπετσίδης με την οικογένειά του που φρόντιζαν να μας δίνουν το πρωινό ρόφημα (γάλα) με ένα κομμάτι κίτρινο τυρί και ένα σταφιδόψωμο.
Η οικονομική κατάσταση των οικογενειών μας όπως και των περισσότερων μπορώ να πω δεν ήταν ανθηρή.
Τα υποδήματά μας ήταν τα λουστρίν λαστιχένια σοσόνια. Ενθυμούμαι ότι κόπηκαν τα κουμπώματα και τα δέσαμε με σπόγγους. Ο συγκάτοικός μου στο θρανίο έδειχνε ότι θα φθάσει σε ανώτερα επίπεδα μόρφωσης, διότι ήταν πολύ επιμελής και οξυδερκής. Εκτός από το σχολείο ο χώρος που ανταμώναμε στον ελεύθερο χρόνο μας ήταν η παλιά Μητρόπολη. Μία κυψέλη όπου μαζεύονταν πολλοί μαθητές υπό την επίβλεψη του πατήρ Βασιλείου. Στο χώρο αυτό βρισκόταν και η Χριστιανική Ένωση Εργαζομένων Νέων (Χ.Ε.Ε.Ν.). Εκεί ο φίλος μου ήταν αήττητος σε όλα τα παιχνίδια (πινγκ-πονγκ, ντόμινο, σκάκι, ποδοσφαιράκι, μπάσκετ και άλλα).
Κάθε Κυριακή παρακολουθούσαμε το καθιερωμένο κατηχητικό με τον κ. Μίμη Σαββίδη. Αργότερα όταν πήγαμε στο γυμνάσιο γραφτήκαμε στις Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες (Χ.Μ.Ο.).
Ο Ευθύμης ορφανός από πατέρα και με μία ηρωίδα μάνα να ξενοδουλεύει για να συντηρήσει τα δύο παιδιά της, δεν έδειχνε και δεν φαινόταν ότι η οικογένειά του βρισκόταν σε αυτή την οικονομική κατάσταση.
Οι γνώσεις και τα έμφυτα ταλέντα του στην ζωγραφική, καλλιγραφία και η επιμέλεια που είχε στο σχολείο έκαναν τον συνομιλητή του να τον ακούει με μεγάλη προσοχή.
Έτσι λοιπόν όταν αποφοίτησε από το οκτατάξιο Γυμνάσιο πήγε στην Αυστρία για ανώτερες σπουδές. Εκεί μπόρεσε να αξιοποιήσει τα έμφυτα ταλέντα του. Στην γλυπτική και τη ζωγραφική.
Οι εκθέσεις του παρουσιάσθηκαν σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Τελευταία θέματά του ήταν «Δύο χιλιάδες μορφές του Μεγάλου Αλεξάνδρου» και η ζωή του «Αποστόλου των Εθνών Αποστόλου Παύλου».
Τίμησε την γενέτειρά του τη Βέροια και έκανε να ακουστεί το όνομά της στην υφήλιο.
Τώρα που ο Ευθύμης Βαρλάμης δεν βρίσκεται κοντά μας αλλά στα ουράνια δώματα νομίζω ότι η πόλη πρέπει να τον τιμήσει ώστε να μην ξεχαστεί η εδώ παρουσία του.
Φίλε Μάκη ας είναι ελαφρύ το χώμα της πατρώας γης που σε σκεπάζει.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ.
Αδάμ Δ. Θεοδωρίδης
Αναγνώστης – Μετοχίτης