Γράφει ο δάσκαλος Μάκης Δημητράκης
Στις 3 Μαρτίου 1822 ή στις 19 Φεβρουαρίου (παλαιό ημερολόγιο) – Κυριακή της Ορθοδοξίας – οι οπλαρχηγοί Καρατάσος και Γάτσος μπήκαν στην πόλη της Νάουσας, όπου συνέλαβαν και θανάτωσαν τον διοικητή και τους λίγους Τούρκους στρατιώτες της Φρουράς του. Η ανταρσία κατά του κατακτητή ήταν πλέον γεγονός. Στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Δημητρίου της πόλης ακολούθησε η επίσημη έναρξη της επανάστασης και μετά από τους πύρινους πατριωτικούς λόγους για ελευθερία από τον αρχιμανδρίτη Γρηγόριο και τον Ζαφειράκη υψώθηκε το λάβαρο της επανάστασης στους πύργους και τις πύλες της Νάουσας.
Ακολούθησε η αναγόρευση των αρχηγών. Πολιτικός αρχηγός του κινήματος αναγορεύτηκε ο Ζαφειράκης και στρατιωτικός ο Καρατάσος που χώρισε τους 5000 περίπου άντρες του σε τρία σώματα. Το πρώτο ανέλαβε προσωπικά ο ίδιος με υπαρχηγό τον γιο του Τσάμη, το δεύτερο ο Άγγελος Γάτσος από την Έδεσσα και το τρίτο ο γιος του Γιαννάκης Καρατάσος.
Στις 4 Μαρτίου ο Καρατάσος κατέλαβε το μοναστήρι της Παναγίας Δοβρά και στο συμβούλιο που ακολούθησε αποφασίσθηκε η κατάληψη της Βέροιας. Σύμφωνα με το σχέδιο δράσης οι Καρατάσος και Γάτσος θα βάδιζαν με 1800 άντρες κατά της Βέροιας.
Ο σωματάρχης Απόστολος Γαλέτσος με 150 άντρες προχώρησε στο στενό πέρασμα (υψώματα Βερμίου – τέως λίμνη Γιαννιτσών) μεταξύ Βέροιας και Έδεσσας (Βοδενά) και ο Καπετάν Πέτρος Γάτσος με άλλους 200 άντρες έπιασε επίκαιρη θέση μεταξύ Βέροιας και Γιαννιτσών έτσι που να διακοπεί η συγκοινωνία της Βέροιας με Έδεσσα και Γιαννιτσά.
Στο μεταξύ στη Βέροια είχαν φτάσει τουρκικές ενισχύσεις με στρατό και πυροβολικό και με επικεφαλής τον Μεχμέτ Αγά Κεχαγιάμπεη που ήταν τοποτηρητής στη Βέροια του Εμπού Λουμπούτ, στρατιωτικού διοικητή της Θεσσαλονίκης. Ο Κεχαγιάμπεης μάλιστα συνέλαβε 12 προκρίτους της πόλης και τους αποκεφάλισε με την κατηγορία ότι είχαν όπλα και ότι ήταν μυημένοι στον αγώνα. Άλλους 36 προκρίτους αλυσοδεμένους τους έστειλε στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με το σχέδιο δράσης των επαναστατών οι οπλαρχηγοί κινήθηκαν προς τις προκαθορισμένες θέσεις τους, δηλαδή τις συνοικίες Μπαρμπούτα, Καρά Αχμέτ και τους Μύλους ενώ ο ίδιος ο Καρατάσος προχώρησε προς τον Γύφτικο Μαχαλά και τους Αγίους Αναργύρους για να διευθύνει από εκεί τον αγώνα.
Η διάταξη των σωμάτων ήταν άριστη και ο αιφνιδιασμός στην αρχή πέτυχε. Καταλήφθηκαν οι ακραίες συνοικίες, πυρπολήθηκαν αρκετά τούρκικα σπίτια, πιάστηκαν κάποιοι αιχμάλωτοι και πολλοί Τούρκοι έπεσαν στο ρέμα του Τριπόταμου για να γλιτώσουν.
Αμέσως μετά τις πρώτες αυτές επιτυχίες, ο Καρατάσος πληροφορήθηκε από τους Τούρκους αιχμαλώτους ότι ο Κεχαγιάμπεης ετοιμάζεται για κυκλωτική ενέργεια με ενισχύσεις που έφταναν στη Βέροια και αποφάσισε να αποσυρθεί στο μοναστήρι της Παναγίας Δοβρά και να οχυρωθεί εκεί.
Πράγματι στις 12 Μαρτίου ο Κεχαγιάμπεης με 4000 άντρες και καβαλάρηδες έκανε την εμφάνισή του. Γύρω στις 7 το πρωί στη θέση Κρεβατάς σημειώθηκαν οι πρώτες συμπλοκές με τα πρώτα θύματα των Τούρκων. Ακολούθως οι Τούρκοι με πέντε τμήματα προσπάθησαν να κυκλώσουν το μοναστήρι αλλά μόνο ένα κατόρθωσε να πλησιάσει στη Μονή. Οι εμπειροπόλεμοι άντρες του Καρατάσου οχυρωμένοι στα κελιά αλλά και πίσω από κορμούς δέντρων απέκρουσαν τους επιτιθέμενους και μετά δύωρη μάχη τους ανάγκασε να οπισθοχωρήσουν.
Ακολουθεί τρίτη επίθεση με επικεφαλής τον ίδιο τον Κεχαγιάμπεη Μεχμέτ Αγά. Μερικοί μάλιστα Τούρκοι ανεβαίνουν στον μαντρότοιχο και πηδούν στην αυλή της Μονής. Η θέση των Ελλήνων γίνεται δύσκολη. Αρχίζει αγώνας σώμα με σώμα, καθώς ο Καρατάσος διατάζει αντεπίθεση. Ο αύλειος χώρος του μοναστηριού γίνεται πραγματικά σφαγείο.
Στη δύσκολη αυτή στιγμή για τους Έλληνες φθάνουν στην ευρύτερη περιοχή οι Ζαφειράκης και Γάτσος με 500 παλικάρια και χτυπούν τους Τούρκους από τα πλευρά αναγκάζοντάς τους να υποχωρήσουν στη Βέροια με απολογισμό 1500 νεκρούς ενώ οι Ελληνικές απώλειες ήταν ασήμαντες.
Το πρωί της επόμενης ημέρας οι Τούρκοι έκαμαν γενική έφοδο στο μοναστήρι που το βρήκαν όμως άδειο αφού ο Καρατάσος και οι άντρες του θεώρησαν πιο συνετό να εγκαταλείψουν τη νύχτα το χώρο και να αποσυρθούν στη Νάουσα.
Ο Κεχαγιάμπεης για να εκδικηθεί τη ντροπιαστική ήττα συνέλαβε και κρέμασε τον ηγούμενο Γεράσιμο, λεηλάτησε τη Μονή και 85 γυναικόπαιδα αλυσοδεμένα τα έστειλε στη Θεσσαλονίκη όπου υπέστησαν φοβερά μαρτύρια. Έξι γυναίκες της Βέροιας καταδικάστηκαν να πεθάνουν από στέρηση τροφής. Έζησαν 15 ημέρες τρώγοντας κάρβουνα σ’ ένα υπόγειο όπου είχαν φυλακισθεί. Τη γυναίκα του Καρατάσου και τις δυο του κόρες έκλεισαν σε σακιά με φίδια όπου βρήκαν τραγικό θάνατο Άλλοι 82 πρόκριτοι της πόλης σφάχτηκαν στη θέση «Πυργιά Κιόσκι» μεταξύ του πάρκου της Ελιάς και της εκκλησίας των Αγ. Αναργύρων (φωτό).
Ιστορική πηγή: Οι Καρατασαίοι
Απ. Τζαφερόπουλου
Φιλόλογου καθηγητή – 1971