Δεν είμασταν οι μόνοι που από τη στήλη αυτή, σηματοδοτήσαμε τους στόχους για την ανάδειξη της Βέροιας ως κοιτίδας θρησκευτικού τουρισμού και πόλου έλξεως επισκεπτών πάσης εθνικότητας και κάθε θρησκευτικού δόγματος.
Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες απραξίας για να προσεγγίσουμε (επιτέλους!) τους στόχους αυτούς. Θα γίνουμε όμως περισσότερο κατανοητοί, αν απαριθμήσουμε (για μίαν ακόμη φορά) έναν προς έναν, τους πολιτιστικούς θησαυρούς που θα πρέπει ν’ αποτελέσουν στόχους επείγουσας δραστηριότητας στο μέτωπο της προσπάθειας ανάδειξης και προβολής των θησαυρών αυτών.
Η Βέροια φιλοξένησε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια τον ισαπόστολο Παύλο που λατρεύεται από τους πιστούς όλων των χριστιανικών δογμάτων. Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Λουθηριανοί, προσκυνούν κάθε παρουσία του, οπουδήποτε της γης. Να μην έλθουν ως προσκυνητές ή ως τουρίστες στο Βήμα από το οποίο ο Μέγας Απόστολος «ανέλυεν τας γραφάς» ενώπιον πλήθους Εθνικών και Ιουδαίων;
Το ενδιαφέρον για τους επισκέπτες του Βήματος, με κατάλληλη προβολή, θα το τραβήξει ασφαλώς στη συνέχεια ο πλούτος του Βυζαντινού Μουσείου, μοναδικής ωραιότητας και σπάνιας καλλιτεχνικής αξίας. Στη συνέχεια, τους απαιτητικούς λάτρεις του θρησκευτικού τουρισμού θα τους βρούμε να επισκέπτονται κάποιες από τις βυζαντινές εκκλησίες της περιοχής.
Φορέας θρησκευτικού τουρισμού και πόλος έλξεως επισκεπτών, είναι και το εβραϊκό γκέτο της Μπαρμπούτας, η γνωστή «Χάβρα των Ιουδαίων», όπου διασώζονται αυτόνομες και αναπαλαιωμένες αιωνόβιες κατασκευές. Σ’ αυτές ανάμεσα, προέχει και η πανάρχαια συναγωγή με τους πολύτιμους ιστορικούς θησαυρούς της. Μοναδικής εμφάνισης ο χώρος αυτός, αναμένει την κατάλληλη δημοσιογραφική προβολή που θα τον αναδείξει ως ένα από τα εναπομείναντα «γκέτο» της Ευρώπης.
Μεγάλης τουριστικής αξίας θεωρούνται από τους ειδικούς και τα κατάλοιπα της Οθωμανικής παρουσίας στη Βέροια. Πολλά από αυτά, ερειπωμένα μέχρις εξαφάνισης, ανευρίσκονται ατόφια μόνο σε φωτογραφίες και σε συλλογές ερασιτεχνών.
Αντιπροσωπευτικά στοιχεία της θρησκευτικής παρουσίας των Μουσουλμάνων, είναι οι μιναρέδες, κάποιοι από τους οποίους κρύβουν επιπλέον καλλιτεχνικές αρετές. Ως τέτοιο πρέπει να θεωρηθεί το Ορτά Τζαμί στην οδό Λεωνίδου, απέναντι από το παραδοσιακό καφενείο «Ηλύσια», που αποτελεί κι αυτό μέρος της τοπικής ιστορίας. Γράφει γι’ αυτό το τζαμί η Άννα Ματσκάνη στο «Λάμδα» (Μάϊος 2006): «είναι μικρό, αποτελεί όμως ένα από τα αξιολογότερα δείγματα μουσουλμανικής αρχιτεκτονικής. Στο τέμενος του τζαμιού αυτού στεγάστηκε για κάποια χρόνια, βιοτεχνία τελάρων, ενώ κατόπιν, χρησιμοποιήθηκε ως αποθηκευτικός χώρος. Ήδη όμως προωθούνται μελέτες για την πολιτιστική αξιοποίησή του».
Η σπουδαιότερη όμως είδηση έρχεται από τους δίδυμους λουτρώνες, οι οποίοι, επί 100 χρόνια μετά την απελευθέρωση, παρέμειναν στην αφάνεια, παρόλο ότι αποτελούσαν αντικείμενο θαυμασμού από επισκέπτες και γηγενείς. Ήδη, με ώριμες και ολοκληρωμένες μελέτες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, οι δίδυμοι λουτρώνες προορίζονται ν’ αποτελέσουν έναν ακόμη πυλώνα στο παζλ του θρησκευτικού τουρισμού στη Βέροια.
Οι στόχοι έχουν δρομολογηθεί, όμως οι επιφυλάξεις υπάρχουν. «Δρομολόγηση» δε σημαίνει πάντα και ολοκλήρωση του στόχου.
Μας το θυμίζει το εγκαταλειμμένο περίπτερο της οδού Βερόης. Η απομάκρυνσή του δρομολογήθηκε. Όμως εκείνο, σε πείσμα της υπεύθυνης Υπηρεσίας και παρά πάσαν προσδοκίαν, ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ.
Ορ. Σιδηρόπουλος
