Και ποιος δεν θα ήθελε να έχει παππού τον Ορέστη Σιδηρόπουλο… Και ποιος δεν θα ήθελε να έχει την τύχη να είναι φίλος του και ομοτράπεζος. Ο τρόπος του κ. Ορέστη να αντιμετωπίζει τη ζωή, τους ανθρώπους, τους συνεργάτες και τις καταστάσεις, δείχνει τη βαθιά του καλλιέργεια και την συναισθηματική του ευφυία. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν και το χιούμορ του καθώς και η αναφορά του στο τέλος της εκδήλωσης που έγινε προς τιμήν του. «Από όσα άκουσα δεν πίστεψα ούτε τα μισά…» είπε χαμογελώντας. Αλλά, πρόσθεσε, σκέφτομαι ότι τώρα που θα πάω σπίτι μου τα χρονογραφήματα που δεν δημοσιεύτηκαν θα με ρωτήσουν: Εμάς γιατί μας ξέχασες;
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… στις 26 και 27 Απριλίου
26 Απριλίου• 1825 – Μάχη της Σφακτηρίας: Ο Ιμπραήμ Πασάς...
