Ο τελευταίος μήνας του χρόνου που οφείλει την ονομασία του στη λατινική προέλευση του ονόματος DEC = δέκα αφού ήταν ο 10ος στη σειρά μήνας του παλιού ρωμαϊκού ημερολογίου.
Ο αυτοκράτορας της Ρώμης Κόμμουδος τον ονόμασε ΑΜΑΖΩΝ προς τιμή της γυναίκας του ονομασία όμως που δε διατηρήθηκε.
Αντίστοιχος μήνας στους Αρχαίους Έλληνες ήταν ο Ποσειδαιώνας που περιελάμβανε το 2ο 15νθήερο του Δεκέμβρη και το 1ο 15νθήμενο του Γενάρη. Τον μήνα αυτό οι Αθηναίοι γιόρταζαν τα «κατ’ αγρούς» Διονύσια.
Στις πρωτόγονες λατινικές κοινότητες ο Δεκέμβριος διαρκούσε 35 ημέρες. Ο Ρωμύλος τον «περιόρισε» σε 30, ο Νουμάς Πομπήλιος σε 29 και τέλος ο Αύγουστους τον καθιέρωσε με 31 ημέρες.
Στις 21-22 Δεκεμβρίου ο ήλιος μπαίνει στο ζώδιο του Αιγόκερω και αρχίζει ο χειμώνας. Τότε έχουμε το χειμερινό ηλιοστάσιο με τη μικρότερη ημέρα του χρόνου και τη μεγαλύτερη νύχτα αν και ο ήλιος αρχίζει και επιβραδύνει τη δύση του από τις 13 Δεκεμβρίου
Ο Δεκέμβριος φημίζεται για δύο πράγματα: τις πολλές αλλά και μεγάλες γιορτές και για το πολύ δυνατό κρύο αφού θεωρείται ο ψυχρότερος μήνας του χρόνου.
Από τις γιορτές αξίζει να μνημονεύσουμε τους άγιους: Νικόλαος, Σάββας, Σπυρίδωνας, Ευστράτιος, Ελευθέριος και τις αγίες Βαρβάρα και Αναστασία.
Πολλές και άλλες ονομασίες που αποδίδονται στο μήνα αυτό όπως: Χριστουγεννάς – Χριστουγεννιάρης – Χριστουγεννιάτης (Λέσβος) – Χριστουγεννίτης (Χαλκιδική) – Αντριάς (γιατί αντριεύει, δυναμώνει το κρύο) – Χριστόχιονας (Μεσσηνία) – Γιορτινός (από τις πολλές γιορτές) – Ασπρομηνιάς – Χιονιάς – Αϊ-Νικολιάτης – Παππού Νικόλαο.
Οι Ρωμαίοι τον είχαν αφιερώσει στον Κρόνο (Saturnus) γι’ αυτό από τις 17 του μήνα και μετά γιόρταζαν τα Σατουρνάλια.
Τον Δεκέμβριο, τον τελευταίο μήνα του χρόνου ο λαός μας τον φαντάστηκε σαν κατάκοπο γέρο που αργοσέρνει τα βήματά του με τα λιωμένα από το πολύ περπάτημα παπούτσια του. Τον ζωγράφισε στις λαϊκές του ζωγραφιές με κατάλευκα γένια και καμπουριασμένη πλάτη. Τον φόρτωσε το σάκο του χρόνου με καλά και τα κακά, με τις χαρές και τις λύπες της χρονιάς που πέρασε και η αναχώρησή του για το «παρελθόν», γεμίζει ελπίδες για κάτι το καλύτερο.