Γράφει ο Μανώλης Βαλσαμίδης
Στις 8 Οκτωβρίου του 1823 ο Χοσρέφ πασάς με στόλο 13 πολεμικών πλοίων περιπλέει τη Σκιάθο με σκοπό να κάνει απόβαση και να καταλάβει το νησί. Τα μακεδονο-θεσσαλικά στρατεύματα αποφασίζεται να καταλάβουν θέσεις για την αποτροπή της απόβασης. Τα γυναικόπαιδα των πολεμιστών οδηγήθηκαν στο μοναστήρι της Παναγίας Ευαγγελίστριας, ενώ 150 άνδρες με τον Τσάμη Καρατάσσο ανέλαβαν να επιτηρούν τους εγκλεισμένους στο φρούριο Σκιαθίτες προκρίτους και τον Τούρκο διοικητή. Ο Καρατάσσος κατέλαβε το υψηλότερο μέρος της κωμόπολης, ο Περραιβός την εκκλησία των Τριών Ιεραρχών, ο Μπίνος και ο Συρόπουλος τους Ανεμόμυλους, ο Γάτσος το Οβριόκαστρο, του οποίου η θέση ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη. Ο Διαμαντής κατέλαβε το Δυτικό τμήμα του λιμανιού.
Στις 9 Οκτωβρίου 1823 ο εχθρικός στόλος πλησίασε το νησί και βομβάρδισε τις θέσεις άμυνας των πολεμιστών χωρίς αποτέλεσμα, ενώ ταυτόχρονα επιχείρησε να αποβιβάσει αγήματα. Οι αμυνόμενοι κάτω από τις διαταγές του Καρατάσσου υποδέχθηκαν τους Τούρκους με σφοδρό και πυκνό πυρ. Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να γυρίσουν στις λέμβους τους και να απομακρυνθούν. Το απόγευμα της ίδιας μέρας ηγείται νέας επιχείρησης απόβασης ο Ταχήρ πασάς. Και η επιχείρηση αυτή απέτυχε, αν και οι Τούρκοι έδειξαν στην αρχή αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τη νίκη, παλεύοντας σώμα με σώμα με τους αγωνιζόμενους επαναστάτες. Κατά τον Κουτσονίκα* οι Τούρκοι αποσύρθηκαν, αφήνοντας πίσω 400 νεκρούς. Μετρήθηκε και εδώ και υπερίσχυσε το αξιόμαχο των αξιωματικών και των ανδρών του Καρατάσσου. Στη συνέχεια αποσύρθηκε ο στόλος στον Παγασητικό όπου έπαθε πανωλεθρία από τους Υδραίους και τους Ψαριανούς.
Η κυβέρνηση όταν πληροφορήθηκε τα γεγονότα ευχαρίστησε τον Καρατάσσο και τους πολεμιστές του για την ιδιαίτερης σημασίας νίκη τους και διέταξε τους ναυάρχους του στόλου να μεταβούν στη Σκιάθο και να καλέσουν σε απολογία τους προκρίτους που ήρθαν σε συμφωνία με τους Τούρκους και δέχτηκαν στο νησί τους εκ νέου Τούρκο διοικητή. Παρά τη σοβαρότητα της πράξεως ο Μιαούλης αποβλέποντας στην αποκατάσταση των σχέσεων των εντοπίων με τους Θετταλο-μακεδόνες δεν έδωσε συνέχεια**.
Μετά τη μάχη της Σκιάθου ο Περραιβός διαφώνησε και πάλι με τον Καρατάσσο και αναχώρησε για την Ύδρα και το Μεσολόγγι. Παρά τις διαβολές του Περραιβού προς την Κυβέρνηση εναντίον του Καρατάσσου, ιδιαίτερα για τη συνθήκη Καρατάσσου - Κιουταχή, η Κυβέρνηση δεν αποσύρει την εμπιστοσύνη της στον Καρατάσσο, αντιθέτως κάνει δύο κινήσεις που δείχνουν ιδιαίτερη εκτίμηση προς τον άξιο στρατηγό. Η πρώτη είναι η εντολή της Κυβέρνησης να συμπράξει με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο κατά του Ομάρ πασά της Εύβοιας. Και η δεύτερη συνιστά στους προκρίτους των Ψαριανών προσφύγων στη Σκιάθο να συνεννοούνται με τον Καρατάσσο ως συνετό, έντιμο και άξιο αγωνιστή και τους προτρέπει να αναφέρονται σ’ αυτόν για οτιδήποτε συμβαίνει.
Η κρίση μου ως ερευνητή με οδηγεί στο να πιστεύω ότι ο Καρατάσσος προχώρησε στη σύναψη συνθήκης με τον Κιουταχή, με σύμφωνη γνώμη της Κυβέρνησης. Είναι εξόφθαλμο. Ελπίζω ότι θα αποδειχθεί. Προς το παρόν παραθέτω απόσπασμα της επιστολής του Βουλευτικού.
«Το Βουλευτικόν σώμα, βλέπων πόσο χρήσιμος είναι ο στρατηγός Καρατάσσος και οι Ολύμπιοι, μάλιστα κατά Εύριπον, Τρίκερι και τα εκείσε πέριξ, γράφει σήμερον με το εσώκλειστον να συνεννοείται μετά της νήσου σας***. Λάβετε λοιπόν αιτίαν με τούτο να συνεννοηθείτε με έναν πιστόν πατριώτην, σεβάσμιον γέροντα και καλόν πολεμικόν και παραβλέποντες ει τι των μη προσηκόντων συμβαίνει από μέρους των στρατιωτών»****.
Το βουλευτικό, λοιπόν, εκτιμά ότι ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμη η παρουσία του στρατηγού Καρατάσσου και των Ολυμπίων σε όλη τη διάρκεια του έτους 1823 και τον χαρακτηρίζει συνετό. Και ήταν και συνετός, νουνεχής, όπως τον χαρακτηρίσαμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας, και υπεύθυνος άνθρωπος ο Καρατάσσος. Με τη συνθήκη που έκανε απέτρεψε το αιματοκύλισμα και τον αφανισμό της Μαγνησίας. Τα όσα συνέβησαν στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια από τον Περκόφτσιαλη δεν περιγράφονται.
* Γενική ιστορία της Ελληνικής επαναστάσεως, 2ος τόμος, σελ. 78.
** Στο νησί έχουν συγκεντρωθεί πρόσφυγες από τη Ζαγορά, τον Όλυμπο, τη Νάουσα, τα Ψαρά, την Ανατολική Θεσσαλία, την Ανατολική Στερεά και την Εύβοια. Οπωσδήποτε το νησί υπέφερε.
*** Τα νησιά Ύδρα και Ψαρά ζητούν από την κυβέρνηση να τους αποσταλεί φρουρά. Έτσι βρίσκουμε τον Καρατάσσο στην Ύδρα και Μακεδόνες αγωνιστές στα Ψαρά. Με αφορμή τη συνεννόηση του Βουλευτικού με τους Ψαριανούς προκρίτους για την αποστολή φρουράς από Μακεδόνες αγωνιστές στα Ψαρά το βουλευτικό προτρέπει τους πρόσφυγες Ψαριανούς στη Σκιάθο να συνεννοούνται με τον Καρατάσσο παραβλέποντας το αν συμβαίνει κάτι από μέρους των στρατιωτών.
**** Βασδραβέλης Ιωάννης, Οι Μακεδόνες κατά την επανάστασιν του 1821, τρίτη έκδοση Θεσσαλονίκη 1967, σελ. 222.
