Σαν να μην έχουμε να ασχοληθούμε με τα βατά και χειροπιαστά δικά μας ζητήματα, αρχίσαμε μετά το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών να εικάζουμε για το αν θα ευνοήσει ή όχι τα ελληνικά θέματα η εκλογή Τραμπ. Και ως άλλοι οικονομολόγοι (αυτοί που το προηγούμενο διάστημα διόλου δεν διέκριναν την παγκόσμια κρίση και σήμερα προτείνουν διαφορετικές συνταγές εξόδου από αυτήν), έτσι κι εμείς, πολιτικοί αναλυτές της παρακμής, ψάχνουμε να βρούμε γωνία στο... δολάριο! Επί πολλά χρόνια συμμέτοχοι του εθνικού πάρτι, αδυνατούσαμε να διακρίνουμε την πορεία της χώρας μας προς την καταστροφή. Και τώρα πασχίζουμε να προβλέψουμε το πολιτικό μας μέλλον δια των νέων δεδομένων πέραν του Ατλαντικού, γνωρίζοντας απλώς και μόνο τη χωρίστρα του νέου πλανητάρχη...
Φυσικά και είναι κρίσιμο ζήτημα και για τη χώρα μας η εκλογή του Αμερικανού προέδρου, αλλά μπροστά στα δικά μας ζητήματα είναι ήσσον. Προέχει η αντιμετώπιση των δικών μας κενών πολιτικής και εξουσίας (στη βάση της κοινής λογικής, που είπε και ο Τραμπ!), αυτών που αδυνατίζουν τη χώρα χρόνο με τον χρόνο τα τελευταία 15-20 χρόνια και την παραγκωνίζουν από ισότιμο συνομιλητή και εταίρο των αναπτυγμένων κρατών σε παρία.
Η πορεία του καραβιού προς τα βράχια έχει καταρχήν αμιγώς ελληνική υπογραφή, κι όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Ας κάνουμε τη δουλειά μας όπως πρέπει και σοβαρά, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, κι ας αφήσουμε τις θεωρίες γι’ αυτούς που έχουν χρόνο για χάσιμο. Διότι μόνον εμείς οι ίδιοι μπορούμε να ξαναβάλουμε το καράβι σε ήσυχα νερά.