Σημαντική μέρα για 100.000 νέους της χώρας που περίμεναν με αγωνία να αναρτηθούν οι βάσεις των Πανελλαδικών και να δουν, πού και πώς θα συνεχίσουν η ζωή τους για τα επόμενα πέντε χρόνια τουλάχιστον. Σημαντική μέρα και για τους γονείς που σε κατάσταση οικονομικής κρίσης καλούνται να σπουδάσουν παιδιά, ώστε να πάρουν ένα πτυχίο για να μπορούν να κάνουν κάτι στη ζωή τους. Αυτή είναι η πρώτη σκέψη του γονιού που πηγάζει από τον ρόλο ευθύνης του και από την αγάπη του προς το παιδί του με κίνητρο να του προσφέρει εργαλεία γνώσης για τη ζωή. Και αμέσως μετά έρχεται η δεύτερη σκέψη. Θα πάρει πτυχίο και μετά; Αυτό το μετά, τόσο αβέβαιο πλέον σε μια χώρα που βγάζει πολύ καλά μυαλά τα οποία όμως δυστυχώς δεν μπορεί να τα αξιοποιήσει και να τα ανταμείψει όπως τους πρέπει.
Τα χιλιάδες παιδιά που από χθες κάνουν διαφορετικά πλέον όνειρα στη ζωή τους και αυτοπροσδιορίζονται εκ νέου από τις επιλογές τους και για τις επιλογές τους, ανοίγουν τα φτερά τους σε ένα ευρύτερο κομμάτι ουρανού, με την ανεξαρτησία του ενήλικα πλέον αλλά και με περισσότερες προσωπικές ευθύνες!
Ας χαρούν την επιτυχία τους και την πρώτη μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους, ας αρπάξουν την πανεπιστημιακή γνώση και τα παράγωγά της, από όσους εμπνευσμένους καθηγητές θα συναντήσουν στο αμφιθέατρο των σχολών τους, ας ζήσουν την εμπειρία της φοιτητικής ζωής και με όσα εφόδια μπορούν, ας ετοιμαστούν να αντιμετωπίσουν στη συνέχεια, αυτό το «μετά».
Το «μετά», στο οποίο ελπίζουμε όλοι να ζήσουμε και να δούμε μια άλλη Ελλάδα, σοφότεροι ίσως από τα μνημονιακά χρόνια. Είμαστε μήπως πολύ αισιόδοξοι;
Ας είναι… Το οφείλουμε στις νέες γενιές!!!