Δεν υπάρχουν τόσα πολλά παιδιά φέτος στην ηλικία των 2,5 – 4,5 ετών αν κρίνουμε από το ενδιαφέρον εγγραφής στους παιδικούς σταθμούς του διευρυμένου Δήμου Βέροιας, μας είπε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Θεόφιλος Κορωνάς. Οι αιτήσεις ήταν μειωμένες, όπως και ο αριθμός των παιδιών σ’ αυτές τις ηλικίες και συγκριτικά με προηγούμενες χρονιές η μείωση μεταφράζεται σε ποσοστά, περίπου στο 10%. Αν το δει κανείς σε σχέση με την κατάσταση της χώρας και το οικονομικό επίπεδο των πολιτών, έχει μια λογική, που έρχεται να προστεθεί ως πρόβλημα στη μεγάλη μάχη επιβίωσης που δίνουν οι Έλληνες τα τελευταία μνημονιακά χρόνια. Και πώς να μην έχει λογική, αφού άνδρες και γυναίκες στις παραγωγικές και δημιουργικές ηλικίες των τριάντα και σαράντα, με σπουδές και μεταπτυχιακά που έτσι κι αλλιώς καθυστερούν την προοπτική ενός γάμου, τους βρίσκει η ζωή με δεκάδες ερωτηματικά και αδιέξοδα για το παρόν και το μέλλον τους. Ο γάμος και τα παιδιά έχουν υποχρεώσεις και δη οικονομικές. Πού να στηριχθεί σήμερα η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων όσοι παραμένουν στην Ελλάδα και το παλεύουν; Σε ποιες δουλειές, σε ποιους μισθούς, σε ποιο κράτος πρόνοιας για τα νέα ζευγάρια και τους νέους γονείς; Ακόμα και οι γιαγιάδες – παππούδες που παλιά βοηθούσαν, είτε από τις δουλειές τους είτε από τις συντάξεις τους, τα παιδιά τους στο νέο τους ξεκίνημα, αδυνατούν να συνδράμουν στο βαθμό των αναγκών που υπάρχουν. Ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση όπου υπάρχει μια «στρωμένη» δουλειά για έναν από τους δύο συντρόφους, στην πλειοψηφία τους τα ζευγάρια μένουν με ένα παιδί ή διότι δεν προλαβαίνουν ηλικιακά ή γιατί νιώθουν ανασφαλείς για το μέλλον, βλέποντας την κρίση να διαπερνάει ακόμα και τις «σίγουρες» δουλειές. Και βέβαια οι ψυχολόγοι βάζουν κι έναν ακόμα παράγοντα, που μειώνει τις δυνατότητες των ζευγαριών και λέγεται άγχος και καθημερινό στρες.
Η υπογεννητικότητα εξελίσσεται σε πρόβλημα, που σε κάποια χρόνια ίσως να είναι και το μόνο πραγματικό στη χώρα. Δυστυχώς, γι’ αυτό το θέμα ποτέ δεν ακούσαμε κάτι σοβαρό σε προεκλογικές εκστρατείες και προγράμματα.
Μήπως είναι καιρός; Διότι αναρωτιόμαστε σε ποιους θα απευθύνεται η οικονομία και η ανάπτυξη όταν και όποτε έρθει, εάν η πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι μια κουρασμένη και γερασμένη κοινωνία…