Άλλα πέρασαν στα ψιλά οι Έλληνες. Στα ψιλά πέρασε ότι 6 – 7 γενιές Ελλήνων θα ζήσουν τη νέα 99χρονη κατοχή, την 99χρονη ξενοκρατία που τους ετοιμάσαμε εμείς με τις κυκλοθυμικές εκλογικές επιλογές μας. Εμείς η γενιά του καναπέ, της αρπαχτής, η γενιά που υιοθέτησε το ‘’μόνο τα ρολόγια και τα κορόιδα δουλεύουν’’, η γενιά της σκοπιμότητος και της υστεροβουλίας, που κάνει κάτι γιατί κάπου αποσκοπεί, και όχι που κάνει κάτι γιατί πιστεύει σ’ αυτό, και αν αυτό χρησιμεύσει αύριο ως εφαλτήριο για κάπου αλλού καλώς να ορίσει!.
Στα ψιλά δεν περάσαν τα εγκαίνια της αναπαλαιωμένης Παλαιάς Μητρόπολης. Όλοι οι Βεροιεις το έμαθαν, πολλοί παρευρέθηκαν και περισσότεροι την επισκεφθήκαν ήδη. Ούτε το σχετικό παρασκήνιο πέρασε στα ψιλά. Στις 29 Μαΐου 2016 την προηγούμενη Κυριακή από την Κυριακή των εγκαινίων της 5 Ιουν 2016, ο Μητροπολίτης μας με εγκύκλιο του, που διαβάστηκε στους Ι Ναούς, ευχαρίστησε δημόσια και ονομαστικά όλους όσους συνέβαλαν στην υλοποίηση του έργου. Την αρχαιολογική υπηρεσία, την υπηρεσία Βυζαντινών αρχαιοτήτων, την κ. Κοτταριδου, τον Αντώνη Σαμαρά, τη ‘’κίνηση ενεργών πολιτών’’ Βέροιας που συγκέντρωσε υπογραφές, τον κ. Πυρινό και αρκετούς άλλους. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να αναζητήσει την εγκύκλιο και να ενημερωθεί.
Διότι η εκκλησία λειτουργεί κατά Χριστόν και στηρίζεται σ’ Αυτόν. Συνεχίζει το παράδειγμα του δεκάτου λεπρού της παραβολής, δεν ανήκει στους εννέα οι οποίοι βρίσκονται ανάμεσα μας και στους οποίους δυστυχώς, ανήκουν αρκετοί από εμάς. Η εκκλησία ευχαριστεί και ευγνωμονεί.
Θεία Χαριτι εγένετο υγιής οστις πρώτος έπιπτε στο ύδωρ, αλλά ο παραλυτικός της σχετικής ευαγγελικής περικοπής, ανθρωπον ουκ είχε. Η τοπική Εκκλησία και στη δυσκολία αυτή, του έργου της αναστήλωσης της παλαιάς Μητρόπολης, ανθρωπον είχε. Άνθρωπος βρέθηκε, ήταν η συγκυρία της υπουργίας του Αντώνη Σαμαρά, της κουμπαριάς του με συμπολίτη μας και η κατάλληλη χρονικά υποβολή του αιτήματος- ονείρου ζωής από τον Μητροπολίτη μας. Όλα έδεσαν όμορφα. Και η Εκκλησία απέδωσε .. τω Καισαρι, αν ήταν ‘’τα’’ ο Σεβασμιότατος έκρινε.
Βεβαία κάποιες επισημάνσεις πάντα χρειάζονται, όπως ότι ο τοτε υπουργός δεν ήταν απλά ένας υπουργός του Καραμανλή αλλά είχε όνομα, όπως όνομα είχε και ο κ. Θωμάς με τα υποσχεθεντα πεντακόσια εκατομμύρια δρχ. παλαιότερα για το μνημείο, σύμφωνα με τις εμπειρίες του τακτικού αναγνώστη και επιστολογράφου της εφημερίδος κ. ΟΣ. Και τα χρήματα στις μέρες μας, ναι μεν ήλθαν από την Ευρώπη, αλλά η Ευρώπη έδωσε πολλές φορές και πολλά, όμως βρίσκονται σε λογαριασμούς συμπατριωτών μας σε τράπεζες του εξωτερικού. Τα παραπάνω ως απαντήσεις σε σχετικές απόψεις συμπολιτών μας. Αλλά για να μην πολυλογούμε, η απόφαση για τη χρηματοδότηση του έργου ανάδειξης της παλαιάς Μητρόπολης, ελήφθη από συγκεκριμένο πρόσωπο με όνομα, ταυτότητα και συγκεκριμένη θέση. Ήταν ο Αντώνης Σαμαράς.
Πάντως στη θέση του Α. Σαμαρά που πήρε την απόφαση χρηματοδότησης του έργου, δεν θα ήθελα και αδυνατώ να φανταστώ τους σημερινούς ‘’Φιληδες’’. Ούτε βέβαια μπορώ να προεξοφλήσω απόλυτα, το ενδεχόμενο αποτέλεσμα, σε αντίστοιχο σημερινό αίτημα για το συγκεκριμένο έργο. Όμως τα έργα και οι ήμερες των σημερινών κρατούντων Φιληδων δείχνουν από μόνα τους τη σίγουρη αρνητική εξέλιξη του.
Όσον αφορά τη ‘’κίνηση ενεργών πολιτών’’ και βεβαία κόπιασε, σίγουρα όμως θα έμενε αμανάτι με τις συγκεντρωμένες υπογραφές να τις διαβάζουν οι γενιές του έτους... 2080 και με τον Ι. Ναό παραδομένο στη φθορά του αδηφάγου χρόνου, ως ζωντανό παράδειγμα ανικανότητος των προγόνων τους. Ευτυχώς όμως όχι!.
Ως εδώ αρκετά. Είναι καιρός να ζήσουμε πλέον με το έργο και να προσαρμόσουμε την πραγματικότητα και τη καθημερινότητα μας με αυτό. Η ιστορία γράφτηκε. Ιδού η Βέροια ιδού και το επισκέψιμο πλέον μνημείο της. Η αναπαλαιωμένη Μητρόπολη θα είναι πάντα επίκαιρη.
Ηλίας Γιαννούτσος
Σ.Σ. Χωρίς επώνυμη αναφορά, όμως κατά σαφέστατο τρόπο, φωτογραφίζει ο συνεργάτης μας Ο.Σ. στο κείμενό του της περασμένης Τετάρτης, το όνομα του Υπουργού που “έριξε” τις πρώτες υπογραφές για την αναστήλωση της Παλιάς Μητρόπολης. Άλλωστε την αξία του πρωτεργάτη και φίλου της Βέροιας τέως Υπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά δεν μπορεί να την μειώσει κανείς.
