Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα, Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας μέρα,
πέρασε και αυτή η εβδομάδα, μας έφυγε και ο πάπας και είμαστε έτοιμοι, να διανύσουμε την μεγαλύτερη εβδομάδα του έτους. Την Μεγάλη εβδομάδα!
Πρώτα όμως κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ στο σόου πάπας που είδαμε την προηγούμενη Κυριακή και να τοποθετήσουμε την κόκκινη γραμμή μας.
Δύο όψεις έχει το νόμισμα.
Η μία είναι η θρησκευτική - θεολογική, η οποία ξεκάθαρα, τονίζει ότι ο πάπας είναι αίρεση και τίποτα παραπάνω. Και σε αυτό το σημείο αρχίζει και τελειώνει κάθε συζήτηση και διάλογος και δεν ξέρω τι άλλο.
Η δεύτερη όψη είναι η κοσμική, αυτή που ζηλέψανε και πολλοί δικοί μας θρησκευτικοί άρχοντες και η οποία τονίζει, ότι ο πάπας είναι αρχηγός κράτους!
Ο λόγος που αναφέρομαι φίλοι μου, σε αυτή την επίσκεψη είναι γιατί πολύ απλά βαρέθηκα την υποκρισία και τα παραμύθια.
Να επισημάνω βέβαια ότι ο πάπας Φραγκίσκος ήλθε, είδε και απήλθε χωρίς να μας δώσει κανά φράγκο!
Μόνο λόγια, όπως κάνει ο κάθε καλός αρχηγός.
Λοιπόν, αγαπητέ κύριε πάπα.
Καλές οι φιέστες και τα πανηγύρια, αλλά έτσι τα προβλήματα δεν λύνονται.
Εάν επιθυμείτε να προσφέρετε, τότε να φωνάξετε τους δικούς σας, τους δυτικούς και να τους αρχίσετε τα μπινελίκια, να τους τραβήξετε το αυτί!
Αυτοί, οι δικοί σας “ανθρωπιστές”, είναι υπεύθυνοι για τους πολέμους και την προσφυγιά.
Αυτοί μέσα στην τρέλα τους, αποφασίσανε να διαλύσουν τα κράτη, τον άνθρωπο!
Η Δύση, που εκπαίδευσε, χρηματοδότησε και στήριξε το «Ισλαμικό Κράτος», δεν μπορεί τώρα να κλαψουρίζει υποκριτικά για τα παιδιά που πνίγονται στο Αιγαίο μας.
Ανθρωπισμός πάπα μου, δεν είναι τα ωραία τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα! Με αυτά δεν χορταίνουν οι πρόσφυγες.
Για μία ακόμη φορά αποδείξαμε εμείς οι ξυπόλυτοι, τι σημαίνει Ευρώπη, τι σημαίνει πολιτισμός και ανθρωπισμός. Για αυτό άντε στο καλό και άσε μας στα προβλήματά μας και στον πόνο μας.
Στον προηγούμενο περίπατο, φίλοι μου, είχα αναφερθεί στον Ιάκωβο και στον Ιωάννη που είχαν ζητήσει αξιώματα, από τον Κύριο μας.
Όταν λοιπόν μάθανε οι υπόλοιποι μαθητές τι “έπαιξε”, άρχισαν να δυσανασχετούν και τότε ο Ιησούς τους τόνισε: “ξέρετε ότι αυτοί που θεωρούνται ηγέτες των εθνών ασκούν απόλυτη εξουσία πάνω τους, και οι άρχοντές τους τα καταδυναστεύουν. Σε εσάς όμως δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας και όποιος από εσάς θέλει να γίνει πρώτος πρέπει να γίνει δούλος όλων”.
Ορίστε, φίλοι μου, τι σημαίνει εξουσία.
Όχι τα κόκκινα χαλιά και οι μπάντες και οι αυτοκινητάρες και οι υποκλίσεις!
Θέλεις να γίνεις μεγάλος, πρέπει να μάθεις να υπηρετείς. Έτσι απλά.
Για αυτό, φίλοι μου, μας προτρέπω να αγοράσουμε μικροσκόπιο.
Για να δούμε το βάθος και όχι την επιφάνεια. Για να ψάξουμε βαθιά μέσα μας, στην ψυχή μας και να αφήσουμε το θεαθήναι. Για να καταλάβουμε ότι η Εκκλησία δεν είναι τρία κιλά ντομάτες και λίγα αγγουράκια. Η Εκκλησία μας δεν είναι ένας κοινωνικός οργανισμός, που πρέπει να συναγωνίζεται με άλλες ΜΚΟ, στις αγαθοεργίες. Ο ρόλος της Εκκλησίας μας είναι πνευματικός και ουχί κοσμικός.
Άλλωστε και στις πράξεις των Αποστόλων, ρητά αναφέρεται: “… δεν είναι σωστό εμείς να αφήσουμε το κήρυγμα του λόγου του Θεού και να ασχολούμαστε με διανομές τροφίμων. …. Θα ορίσουμε αυτούς να κάνουν αυτό το έργο και εμείς θα αφιερωθούμε αποκλειστικά στην προσευχή και στο έργο του κηρύγματος”. Τι δεν καταλαβαίνουμε!
Να αγοράσουμε μικροσκόπιο, φίλοι μου, για να μπορέσουμε να δούμε τις αμαρτίες μας, τις αδικίες μας, τις συκοφαντίες και κυρίως την υποκρισία μας, που τη Μεγάλη εβδομάδα φθάνει στο αποκορύφωμά της (πάντα υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις!).
Ρούχα όμορφα, φανταχτερά, και θα προσέλθουμε στους ναούς, για να τηρήσουμε το έθιμο. Θα σταθούμε μπροστά, επιδεικτικά, να φαινόμαστε, θα κοιτάζουμε δεξιά και αριστερά, θα κουβεντιάζουμε, θα κριτικάρουμε, θα γελάμε. Θα αυτοθαυμαζόμαστε. Λες και ο ναός είναι καφενείο, θέατρο.
Ειδικά, τη Μεγάλη Παρασκευή, αυτή τη φοβερή ημέρα, που θα έπρεπε να οδυρόμαστε και να πενθούμε, ενώ θα γίνεται η περιφορά του Επιταφίου, στα χασαποταβερνεία θα στρώνονται τα τραπεζομάντηλα για να υποδεχθούνε τους “θρηνούντες” Χριστιανούς.
Πριν ο Επιτάφιος φθάσει στην Εκκλησία, θα έχουν γίνει και οι πρώτες παραγγελίες!
Το δε Μεγάλο Σάββατο, ωρέ γλέντια.
Τη Μεγάλη Παρασκευή και διασκεδάζαμε. Το Μεγάλο Σάββατο, έρχεται το ξεσάλωμα.
Θα προσέλθουμε, λίγο πριν το Χριστός Ανέστη, ντυμένοι στην τρίχα λες και πηγαίνουμε σε δεξίωση, θα μιλήσουμε, θα κάνουμε δημόσιες σχέσεις, θα λάβουμε το Άγιο φως και θα φύγουμε τρέχοντας για να προλάβουμε τη μαγειρίτσα.
Στη συνέχεια θα καταλήξουμε στα πολιτιστικά κέντρα (μπουζουκλερί & κλαμπάκια), για να “εορτάσουμε” την Ανάσταση του Θεανθρώπου, ως τις πρώτες πρωινές ώρες!
Την επόμενη ημέρα για να χωνέψουμε από το αλκοόλ θα ορμήσουμε, στα αρνάκια και στα κοκορέτσια!
Βέβαια για να μην παρεξηγηθούμε και για να σας προλάβω, όλα τα παραπάνω αφορούν και την κορμάρα μου, την αφεντιά μου, δηλαδή.
Ένα σκουλήκι βρωμερό, είμαι και εγώ που κυλιέμαι (όσο μπορώ!) μέσα στη λάσπη.
Τελειώνοντας, θα αναφερθώ στους ισχυρούς του κάθε τόπου, που ζουν, συμπεριφέρονται, πολιτεύονται, λες και είναι αθάνατοι.
Δεν υπάρχει για αυτούς μνήμη θανάτου. Μόνο εξουσία, δύναμη και χρήμα.
Για όλους αυτούς, ένα υπέροχο ζειμπέκικο, σε μουσική Γρηγόρη Μπιθικώτση.
“Του Βοτανικού ο μάγκας πέθανε την Κυριακή
και τον κλάψαν οι κοπέλες κι όλοι οι φίλοι οι καρδιακοί”.
Του Βοτανικού ο μάγκας λοιπόν, φίλοι μου.
Στην εποχή μας πρόκειται για τον μάγκα των αγορών.
των αγορών ο μάγκας, πέθανε στο θέρετρο
και μαζευτήκαν οι τραπεζίτες να του αγοράσουν ένα φέρετρο,
των αγορών το μάγκα, τον καλύτερο επενδυτή,
στις τράπεζες και στα χρηματιστήρια πια κανείς δεν θα το δει.
πάντα όμορφα γλεντούσε με τους επενδυτές
και τον ψάχναν όλοι μέσα στις αγορές
των αγορών το μάγκα, τον καλύτερο επενδυτή,
στις τράπεζες και στα χρηματιστήρια πια κανείς δεν θα το δει.
των αγορών ο μάγκας, είχε πολυτελές αυτοκίνητο
τώρα όμως το κορμί του κείτεται ακίνητο
των αγορών το μάγκα, τον καλύτερο επενδυτή,
στις τράπεζες και στα χρηματιστήρια πια κανείς δεν θα το δει.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
