Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα, Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας μέρα,
λόγω της Πρωταπριλιάς, θα μπορούσα να γράψω τόμους ολόκληρους, αναφερόμενος στην κυβέρνηση - σούπερμαν, κάτι το οποίο όμως δεν είναι εφικτό, όπως γίνεται κατανοητό.
Παρόλα αυτά θα τονίσω τη δήλωση του σούπερ Αλέξη, όταν ήταν ενάντιος στα ισοδύναμα μέτρα: “όταν ψάχνουμε για ισοδύναμα μέτρα, ψάχνουμε για ισοδύναμους πόνους. Να μην κόψουμε το μεγάλο δάκτυλο, αλλά το μικρό”!
Όσον αφορά τον άλλο σούπερ εταίρο, τον Πανούλη, πριν από λίγες ημέρες, “είχε βγει στα κάγκελα” για τον κ. Μουζάλα, και απαιτούσε ή αυτός ή εγώ, στην τελευταία συνεδρίαση της Βουλής όμως, αναφέρθηκε στο λεκτικό λάθος, του κ. Μουζάλα!
Δύο εβδομάδες ήθελε για να το καταλάβει!
Φίλοι μου, όταν σε περίοδο κρίσης δεν υπάρχει κυβέρνηση, τότε είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν πόνοι και κλάματα. Είναι δεδομένο ότι θα βογκήξουμε και άλλο.
Για αυτό σκέφθηκα, να γελάσουμε λίγο και μετά … έχει ο Θεός. Εμείς δεν έχουμε!
Σωθήκαμε, κυρ Στέφανε!
Προτείνω, λοιπόν να θυμηθούμε τη γνωστή σκηνή με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, μεταφέροντάς την ταυτόχρονα στο σήμερα, για να κατανοήσουμε και τον τρόπο διαπραγμάτευσης της Ελληνικής κυβέρνησης και το πως θα κλείσει η αξιολόγηση.
Στη θέση του διευθυντή Παπαμιχαήλ, θα φανταστούμε τον Αλέξη, στη θέση της γραμματέως Αλίκης, τον υπουργό οικονομικών ή ανάπτυξης ή … κάποιο εκπρόσωπο της κυβέρνησης και ο κυρ Στέφανος, είναι η Ανγκέλα μας!
Αλίκη: (στο τηλέφωνο): Εμπρός; Ναι, παρακαλώ, πα-παντοπωλείο «Η Αφθονία»; Α, εσύ είσαι κυρ-Στέφανε; Γεια σου, η Κατερίνα εδώ, ναι. Άκου κυρ - Στέφανε, να στείλεις σπίτι -τί; ναι, καλά ξέρω, ενενήνταέξι και πενήντα, ε; Καλά, κυρ - Στέφανε, θα στα πληρώσω το Σάββατο, ναι. Ε, καλά τώρα κυρ - Στέφανε παιδιά είμαστε;
Στο σήμερα.
Υπουργός: (στο τηλέφωνο): Εμπρός; Ναι, παρακαλώ, τρόικα εκεί; Α, εσύ είσαι μαντάμ Μέρκελ; Γεια σου, εδώ ο σούπερ υπουργός της Ελλάδος. Άκου μαντάμ Μέρκελ να μας στείλεις - τι: ναι, καλά ξέρω, ακόμα δεν έχω κάνει τίποτα με τις μεταρρυθμίσεις, αλλά εντάξει μην ανησυχείς, όλα θα γίνουν. Τι, παιδιά είμαστε. Ο Γιάννης με το ένα νι έφυγε, τώρα έχουμε Γιάννηδες με δύο νι! Δεν χρωστάμε και πολλά, άλλωστε. Καμιά πεντακοσαριά δισ.
Αλίκη: Λοιπόν, άκουσε, να στείλεις σπίτι, ένα κιλό μακαρόνια, εκείνα τα ωραία, θυμάσαι, που είχαμε πάρει τα Χριστούγεννα, που τα είχα κάνει με κιμά, ναι, πάλι με κιμά θα τα κάνω! Ναι, κυρ - Στέφανε, λοιπόν, ένα κιλό μακαρόνια, δύο κιλά ζάχαρη, δύο κιλά αλεύρι, μισό κιλό καφέ, από τον καλό ε; κυρ-Στέφανε, από τον καλό, ένα κουτί μαρμελάδα… Πόσο το κουτί, πόσο το κουτί; Όχι, κουτί, είναι ακριβό, χύμα δεν έχει χύμα;
Στο σήμερα.
Υπουργός: Λοιπόν, μαντάμ Μέρκελ να μας στείλεις ένα κοντέινερ με πεντάευρα, εκείνα τα ωραία τα καινούρια, για να τους δώσω το Πάσχα το δώρο, βάλε και δύο καράβια με δεκάρικα, μισό κοντέινερ με εικοσάρικα και μισό κιβώτιο με πενηντάρικα, μην τους κακομάθουμε κιόλας!
Μην τα στείλεις μέσω Ειδομένης και μας τα πάρουν. Ο κόσμος εκεί, έχει χρήματα. Μην τους βλέπεις που μένουν στις λάσπες. Επίτηδες το κάνουν, για να μην τους καταλάβουμε. Είναι όλοι τους εν δυνάμει, επενδυτές. Χρήμα, πολύ χρήμα σου λέω Ανγκέλα μου. Εμείς το καταλάβαμε, αμέσως ότι πρόκειται για μεγαλοεπενδυτές.
Δημήτρης: Κουτί να πάρεις! Θα πάρεις τώρα μια προκαταβολή από το μισθό σου.
Στο σήμερα.
Αλέξης προς υπουργό του: Ζήτα, ολόκληρο κιβώτιο με πενηντάρικα, οι αγρότες έφυγαν από τα μπλόκα. Όλα εντάξει, πες στην Ανγκέλα!
Αλίκη: Κουτί! Κουτί, ακούς κυρ - Στέφανε; Κουτί, ναι, βερύκοκο και βάλε και λιγουλάκι ζαμπόν...
Στο σήμερα.
υπουργός: Ολόκληρο κιβώτιο, ακούς μαντάμ Μέρκελ; Και βάλε και μερικά κατοστάρικα, για δείγμα, να έχουμε να θυμόμαστε! Σε λίγο θα κάνουμε το μνημόσυνό τους!
Δημήτρης: Ο μισθός σου θα είναι πέντε χιλιάδες το μήνα.
Στο σήμερα.
Αλέξης: Θα αδυνατίσουμε (εμένα εννοούν!) και τους ελεύθερους επαγγελματίες!
Αλίκη: Δύο κουτιά κυρ - Στέφανε, ναι! Δύο κουτιά μαρμελάδα και μπόλικο ζαμπόν, βάλε 150 γραμμάρια, 200, άκου κυρ - Στέφανε, βάλε και τρεις σοκολατίτσες για τα παιδιά από εκείνες τις φθηνές, ξέρεις, ναι.
Στο σήμερα.
υπουργός: Τελικά, στείλε και κατοστάρικα και πολλά πενηντάρικα!
Δημήτρης: Ο μισθός σου δηλαδή μαζί με τις υπερωρίες μπορεί να φτάνει τις εφτά ή και τις οκτώ χιλιάδες.
Στο σήμερα.
Αλέξης: Ήδη ανακοίνωσα, μέτρα 5.5 δις. Όλα καλά. Όλα υπό έλεγχο.
Αλίκη: Άκου, κυρ - Στέφανε, βάλε έξι σοκολάτες, από δύο για το καθένα, ναι, από εκείνες του γάλακτος και έξι κουτιά γάλα και βάλε και τρία μπουκάλια κρασί και 6 μπουκάλια μπύρα…
Ναι, κυρ - Στέφανε, μόλις διορίστηκα σε μια σπουδαία θέση, μια πάρα πολύ σπουδαία θέση... ναι βάλε μπόλικο κρασί και 8 μπουκάλια μπύρα, θα το κάψουμε απόψε κυρ - Στέφανε, ναι θα το κάψουμε!
Στο σήμερα.
υπουργός: Άκου Αγκέλα μου, ίσως πρέπει να ξανασκεφθείς σοβαρά, να μας χαρίσεις το χρέος. Μην ασχολείσαι πλέον μαζί μας. Είναι σαν να μην χρωστάμε. Άρχισε να ισχύει και το μέτρο της απόσυρσης. Σε λίγο όλοι θα κυκλοφορούνε στο Ελλαδιστάν με φερράρι. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι πλησιάζει και η Ανάσταση. Έρχεται η ανάπτυξη.
Α, δεν σου είπα και το άλλο. Θα καταργήσουμε και τις παρελάσεις και έτσι θα μειώσουμε και τα έξοδα. Δεν το έχω ανακοινώσει ευθέως, αλλά πλαγίως. Δεν το έχουν καταλάβει ακόμη. Ο υπουργός όμως τους το είπε με την ανακοίνωσή του. Πουθενά δεν μίλησε για την επανάσταση του 21. Έκανε αναφορά στο Πολυτεχνείο. Το μόνο που φοβάμαι είναι μην στις 17η Νοέμβρη, αναφερθεί στην επανάσταση της 25ης Μαρτίου!
Εγώ το μόνο που έχω να ευχηθώ, βλέποντας αυτό το τσίρκο είναι … άντε και καλή χρονιά.
Και του χρόνου με υγεία!
