Όχι, δεν ήταν αυτή η εικόνα της Βέροιας. Δεν εξέφραζαν την συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων του Δήμου αυτοί που έκαναν τις ασχήμιες το βράδυ της Παρασκευής έξω από το στρατόπεδο. Που αποδοκίμασαν έντονα πρόσφυγες, που στο μόνο που έφταιγαν ήταν ότι γύρεψαν καταφύγιο ανθρωπιάς. Αυτοί οι λίγοι συντοπίτες μας σίγουρα ήδη έχουν μετανιώσει για την απαράδεκτη πράξη τους. Και πρώτος και καλύτερος έχει μετανιώσει ο παπάς της ενορίας, που φάνηκε το βράδυ εκείνο να… ευλογεί τις ασχήμιες σε βάρος συνανθρώπων μας…
Πρόσφυγες οι κάτοικοι της περιοχής όπου έγιναν τα έκτροπα. Από την Ανατολική Ρωμυλία, τη Μικρασία και τον Πόντο. Κι’ όμως, ξέχασαν προς στιγμή όσα οι παππούδες τους υπέφεραν, όταν ξεσπιτώθηκαν και εγκατέλειψαν τις εστίες τους. Ξέχασαν πόσο άσχημη αντιμετώπιση είχαν όταν πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα, στη χώρα τους, όχι από αλλόθρησκους αλλά από ντόπιους ομόθρησκους συμπατριώτες τους. Ξέχασαν τι συμπλέγματα τους δημιούργησαν επί σειρά ετών οι αυτόχθονες με τα υποτιμητικά και περιπαικτικά «παρατσούκλια» που τους προσκολλούσαν. Ξέχασαν πόσο δυσκολεύτηκαν να ενσωματωθούν στην τοπική κοινωνία της εποχής εκείνης και πόσο άσχημα ένοιωθαν οι παππούδες τους γι’ αυτό. Ποιος, αλήθεια, περίμενε από αυτούς που ένιωσαν τόσο έντονα την προσφυγιά στο πετσί τους να συμπεριφερθούν με τέτοιο τρόπο, έστω και προς στιγμή, σ’ αυτούς τους κατατρεγμένους πρόσφυγες που ο πόλεμος τους ανάγκασε να φύγουν από τη χώρα τους; Μόνη δικαιολογία για τους κατοίκους το ότι δεν τους ενημέρωσαν οι αρμόδιοι σωστά και έγκαιρα ποιοι και πόσοι πρόκειται να φιλοξενηθούν στο στρατόπεδο, κατά πόσο αυτοί είναι ελεγμένοι, αλλά και ο δικαιολογημένος φόβος των κατοίκων που ενισχύθηκε τις τελευταίες ημέρες λόγω των γεγονότων του Βελγίου. Και μαζί και η αγανάκτησή τους για την ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης να ελέγξει τα σύνορα της χώρας ώστε να μην μεταβληθεί αυτή σε ξέφραγο αμπέλι, όπου μπορεί να περάσει «κάθε καρυδιάς καρύδι».
Όμως, αυτοί που μας ήρθαν το βράδυ της Παρασκευής και θα έρθουν και τις επόμενες ημέρες, θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι ελεγμένοι και ότι μεταξύ τους δεν υπάρχουν επικίνδυνα στοιχεία. Ότι είναι πρόσφυγες απλά κυνηγημένοι από τον πόλεμο, ότι είναι Σύροι πολίτες με την μακραίωνη ιστορία που κουβαλούν μαζί τους, με τον πανάρχαιο πολιτισμό που θαύμασε ο Μεγαλέξανδρος όταν έφτασε στη χώρα τους. Με τα απαράμιλλα μνημεία ιστορίας και τέχνης, που τα σεβάστηκαν χιλιάδες χρόνια τώρα όσοι «πέρασαν» από τη χώρα αυτή και που μόνο οι τζιχαντιστές δεν τα σεβάστηκαν και πολλά τα κατέστρεψαν. Είναι Σύροι, που αγκάλιασαν τους Μακεδόνες, που ζουν σε πόλεις που εμείς ιδρύσαμε με ελληνικές ονομασίες, που θαυμάζουν τους Έλληνες και τον πολιτισμό μας. Και που παρότι ήρθαν εδώ, ανταποδίδοντας την «επίσκεψη» που πριν χιλιάδες χρόνια τους είχαμε κάνει, εντούτοις δεν τους φερθήκαμε ανάλογα. Αλλιώς μας περίμεναν και αλλιώς μας βρήκαν…
Ευτυχώς που το ολίσθημα των λίγων συμπατριωτών μας ήταν στιγμιαίο. Δεν κράτησε ούτε μια βραδιά, όπως μάθαμε. Η ζεστή αγκαλιά της Εκκλησίας και των κατοίκων της περιοχής άνοιξε διάπλατα, όπως θα ΄πρεπε να είχε γίνει από την πρώτη στιγμή ώστε να αποφευχθεί ο διασυρμός….
Τέλος καλό όλα καλά… Ας προσέξουμε τώρα όλοι, τόσο οι πρόσφυγες όσο και εμείς, να τιμήσουμε στο έπακρο την έννοια της φιλοξενίας. Και κυρίως οι κρατούντες, εφαρμόζοντας σωστή και σοβαρή πολιτική πάνω στο προσφυγικό ζήτημα, να κατορθώσουν να εμπνεύσουν αίσθημα ασφάλειας στους Έλληνες πολίτες, για να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια περιστατικά.
Τ.Π.
