Κύριε Ναπολέοντα
Μιας και χρησιμοποιήσατε τον παραλληλισμό με τη δικτατορία στο κείμενο διαμαρτυρία σας για το πρόβλημα των αδέσποτων που νομίζω αφορά την εικόνα όλης της χώρας και όχι μόνο της πόλης μας, θα σας απαντήσω κι εγώ με βάση αυτόν τον παραλληλισμό: Μια δικτατορία επιβάλλεται γιατί προηγουμένως έχει προετοιμαστεί το έδαφος από την αδιαφορία και έλλειψη συνεχούς επαγρύπνησης των πολιτών.
Συμμερίζομαι απόλυτα την αγανάκτηση και τον φόβο σας να κυκλοφορήσετε στην πόλη μας, όμως τι κάνετε εσείς γι αυτό το χρόνιο πρόβλημα εκτός από επίρριψη ευθυνών είτε στο Δήμο, είτε στους ζωόφιλους; Αφού είστε κι εσείς ζωόφιλος, γιατί δεν προσπαθείτε να ευαισθητοποιήσετε τον περίγυρο σας τουλάχιστον ώστε να υιοθετηθούν αυτά τα ζώα; Ξέρουμε πολύ καλά την αξία της συμμετοχής αλλά όταν έρθει η ώρα δεν την εφαρμόζουμε.
Και μην είστε τόσο ρομαντικός για την όμορφη εποχή και το όμορφο χωριό σας- δεν απέχω πάρα πολύ από αυτήν-όταν πνίγανε τα κουτάβια και σκότωναν με ξυλοδαρμό αν δεν έβρισκαν δηλητήριο, κάθε αδέσποτο. Όχι πως κάναμε και μεγάλα βήματα στην καλλιέργεια υπεύθυνης φιλοζωικής παιδείας στις μέρες μας: τα ζώα χρησιμοποιούνται ως καταναλωτικό αγαθό και είτε εγκαταλείπονται όταν πάψει το ενδιαφέρον και γίνει αβάσταχτη η φροντίδα τους, είτε μένουν αλυσοδεμένα και ξεχασμένα στην άκρη κάποιας μάντρας-κι αυτό είναι φυσικά η κύρια αιτία του προβλήματος.
Κάνοντας την αυτοκριτική μου, βλέπω τώρα στη δύση της επαγγελματικής μου καριέρας ως δασκάλας ότι δεν κάναμε και πολλά πέρα από την παροχή της τυπικής εκπαίδευσης στην καλλιέργεια ενός ήθους συμμετοχής, υπεύθυνης στάσης στις γενιές που μορφώσαμε και σίγουρα το βλέπετε αυτό στην πολιτικοκοινωνική παρακμή της χώρας. Ας προσπαθήσουμε από κοινού να αναστρέψουμε λίγο αυτήν την εικόνα ξεκινώντας από τα μικρά, καθημερινά μας προβλήματα όπως αυτό. Είμαι στη διάθεση σας για επικοινωνία και συνεργασία.
Με εκτίμηση
Ε.Π.