Τασία Βαρβαρέσου. Μια αρχόντισσα της Νάουσας

Την θυμάμαι το καλοκαίρι του 1982 όταν δούλεψα "καλαμακιάρικο" στο εργοστάσιο τους απέναντι από την Ευαγγελίστρια της Νάουσας. Δεκαεπτάχρονος τότε πέρασα τις καλοκαιρινές μου σχολικές διακοπές, απολαμβάνοντας ένα μοναδικό σχολείο, αυτό της πραγματικής εργασίας σε βιομηχανικές μονάδες της Νάουσας, που έδιναν τεράστιες οικονομικές ανάσες στους κατοίκους της. Η Τασία Βαρβαρέσου συμπλήρωσε φέτος 35 χρόνια στην γενική διεύθυνση των κλωστηρίων Βαρβαρέσος, που ο αλησμόνητος πατέρας της Γρηγόρης, ανάστησε από το μηδέν, όταν παρέλαβε την κλειστή επιχείρηση του "Κόκκινου". Πάντα δίκαια με τους συνεργάτες και το προσωπικό της, όπως και ο αδελφός της Κώστας. Αλησμόνητες οι εμπειρίες και οι φιλίες μου από τους εργαζόμενους και το προσωπικό της εταιρείας που από τότε είναι στην καρδιά μου. Γιατί ποτέ δεν προσπάθησε να "παίξει" με τα χρηματιστήρια και το εύκολο κέρδος, αλλά συνέχισε και συνεχίζει με μόνο γνώμονα την παραγωγή και την εξασφάλιση των θέσεων των εργαζομένων της. Η Τασία Βαρβαρέσου αποτελεί ένα μοναδικό κεφάλαιο για τη Νάουσα. Απλή και καταδεκτική, ψωνίζει από τα καταστήματα της πόλης, ενώ δύσκολα να την φωτογραφήσεις, αφού η σεμνότητα της, πραγματική και όχι για το θεαθήναι, δεν της το επιτρέπει. Μπορεί η σκυτάλη να μεταφέρεται από την Τασία στις κόρες του αδελφού της Κώστα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ίδια θα σταματήσει να είναι κοντά στο δημιούργημα του πατέρα τους, που μετά από την μεγάλη κρίση, με τη βοήθεια του Θεού που τόσα αγαπά η οικογένεια Βαρβαρέσου, ξεκινά έναν ακόμη κύκλο επιτυχημένης πορείας. Ευχές στην ίδια, τον σύζυγο της και όλη της την οικογένεια να συνεχίσουν να προχωρούν στη ζωή τους με τον ίδιο φόβο Θεού που κρατάει ζωντανή την "Βαρβαρέσος Α.Ε" εδώ και 52 χρόνια.