Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα, Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας μέρα,
μετά το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, πάει και το παράλληλο πρόγραμμα.
Πέταξε με πτήσεις τσάρτερ, από τα περιφερειακά αεροδρόμια, που τώρα είναι ιδιωτικά!
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μεγάλη στενοχώρια στην κυβέρνηση, για την ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων.
Παραλίγο να “σκάσουνε”. Έτσι οι μισοί αποφάσισαν να πάνε στον αγαπημένο τους “μικρό Μήτσο”, τον γνωστό σε όλους μας Λάκη, ο οποίος πλέον με την πρόφαση της σάτιρας, εκτελεί χρέη γραφείου τύπου, αφού το γραφείο τύπου είναι στα όρια κατάθλιψης, από τη στενοχώρια και αποφάσισε να “πνίξει” τον πόνο στα μπουζούκια, χορεύοντας ζεμπεκιές.
Και εγώ όμως, στενοχωρήθηκα πολύ. Έτσι είχα ξανανιώσει, όταν έφαγα χυλόπιτα από τη Μόνικα και αργότερα όταν άρχισα να “εισπράττω” γραμμάρια και κατάλαβα, ότι δεν θα ξαναγίνω μανεκέν, αλλά τζάμπο το ελεφαντάκι!
Ο κτηνίατρος μου συνέστησε, να κάνω κάτι άμεσα, γιατί κινδυνεύω με κατάθλιψη βαριάς μορφής (τι θα ήταν αδύνατης;).
Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, φίλοι μου, η μάσα σώζει ζωές.
Τηλέφωνο στον ντελιβερά, και παρακαλώ θα ήθελα 38 σουβλάκια και 38 μπιφτεκάκια και 38 κόλες για χώνεψη, και … καλή μας όρεξη.
Η ώρα άρχισε να περνά, τα μάτια συνεχώς καρφωμένα στο θυροτηλέφωνο, αλλά το ντριν δεν ακουγόταν. Ξανατηλεφώνησα.
Κύριε Σταθάκη, μου είπανε, δεν βρίσκουμε τη διεύθυνσή σας. Σε ποιο από τα 38 σπίτια μένετε;
Τελικά, λύθηκε η παρεξήγηση και ξεθύμωσα, αφού δεχτήκανε να πληρώσω μόνο το 4% του λογαριασμού (όσο και το ποσοστό του υπουργού στους αγρούς!). Έτσι μου πρότεινε η μαμά μου!
Ο δε μπαμπάς μου, πρότεινε να πάω ένα ταξιδάκι αναψυχής στη Ρόδο, για να ξεκουραστώ.
Εκεί που ήσουν εσύ, κύριε Αλέξη, πριν από ένα χρόνο περίπου. Και ενώ οι φίλοι σου, λέγανε να κάνεις μπανάκια, εσύ ήθελες να βγάλεις λόγο, και έλεγες, με οίηση:
“στην ίδια λογική θα υπερασπιστούμε το δημόσιο χαρακτήρα των περιφερειακών αεροδρομίων, γιατί το ξεπούλημα κάθε υποδομής, δεν είναι ούτε πρόοδος, ούτε ανάπτυξη. Το ξεπούλημα κάθε υποδομής, είναι επιστροφή στη φεουδαρχία, τότε που η ανώτατη αρχή εκχωρούσε τα περάσματα σε φίλους της για να τους δώσει τη δυνατότητα να πλουτίσουν από τη φορολογία και τα χαράτσια. Αρκετά λοιπόν με αυτό το παραμύθι των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό που έχουμε στην Ελλάδα δεν είναι επενδύσεις, αλλά αλλαγή τίτλων ιδιοκτησίας, έναντι ευτελούς τιμήματος, από το δημόσιο στους ιδιώτες. Υπάρχει σήμερα κάποιος που να πιστεύει ότι αυτή η λεηλασία θα φέρει ανάπτυξη στον τόπο. Και γιατί δεν έφερε 4 χρόνια τώρα, παρά μόνο έφερε μία πρωτοφανή αποεπένδυση, μόνο κέρδη για τους λίγους φέρνει, από μία αύξηση του κόστους των υπηρεσιών”.
Ο Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά!
Βέβαια, να μην παραλείψω και τον “σκυλοκαβγά”, ανάμεσα στον υπουργό κ. Πολάκη και τους δημοσιογράφους. Μαντρόσκυλα από την μία, πεκινουά από την άλλη, μη με διακόπτεις, είμαι υπουργός, δείξε σεβασμό, …
Ωραίες κούβεντος, όπως λέει ο Κώστας Βουτσάς σε αγαπημένη ελληνική ταινία.
Πάντως εάν θέλετε την άποψή μου, το πρόβλημά μας δεν είναι ούτε τα μαντρόσκυλα, ούτε τα πεκινουά, αλλά τα διάφορα κοπρόσκυλα, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας!
Από την άλλη πλευρά του γηπέδου υπάρχει, η “τεράστια” φιλελεύθερη παράταξη, που όπως όλα δείχνουν κάποιο κομμάτι της θα αποκολληθεί, μετά τις εκλογές, οπότε με τη νέα χρονιά, το πολιτικό σκηνικό της χώρας, θα είναι ένα κράτος - κυβέρνηση, σε ολική κατάρρευση και μία αντιπολίτευση που θα αναζητεί κάποιον να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Και τότε ίσως μας προκύψει, ο Κωστάκης, ο οποίος ενδεχομένως να έχει κουραστεί από το πλέι στέισον!
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε, ότι τον πρώην πρωθυπουργό, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έχει βάλει ποτέ στο κάδρο, μαζί με τους άλλους. Πάντα είχε ένα καλό λόγο!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
