Και η βαρβαρότητα συνεχίζεται…. Αφιονισμένη μοιάζει η κυβέρνηση ψάχνοντας καθημερινά να βρει νέους φόρους, αδιαφορώντας για τις αντοχές του λαού. Αρκεί να βγαίνουν τα νούμερα.. Το αν θα εισπραχθούν ή όχι τα δυσβάσταχτα βάρη που ρίχνει στις πλάτες των δύσμοιρων φορολογουμένων, μάλλον δεν την πολυενδιαφέρει ή την ενδιαφέρει ελάχιστα. ΄Ισως γιατί και η ίδια καταλαβαίνει ότι δεν εισπράττονται εύκολα τέτοια ποσά. Τα νούμερα όμως πρέπει να μπουν στον προϋπολογισμό και οι φοροεπιδρομές πρέπει να συνεχιστούν ακόμη πιο λυσσαλέες. Οι έξωθεν εντολές πρέπει να εκτελεστούν…
Φόροι, τέλη και κρατήσεις ο καθημερινός εφιάλτης των Ελλήνων και το μόνιμο «καταφύγιο» της αριστερής –ντεμέκ- κυβέρνησης. Όταν οι περισσότεροι πίστεψαν πριν ένα χρόνο στην ελπίδα για αλλαγή, για κάτι έστω καλύτερο, πού να φανταστούν τον ορυμαγδό που θα ερχόταν. Πού να φανταστούν οι δεξιοί που ψήφισαν αριστερά – φυσικά για πρώτη και τελευταία φορά – ότι το χέρι του κράτους που έμπαινε πριν στην τσέπη τους και τους έπαιρνε τα μισά λεφτά που είχαν, θα έμπαινε τώρα και δεν θα έβρισκε τίποτα! Πανί με πανί τους κατάντησαν. Ποιοι; Οι ευρωπαίοι καπιταλιστές σε αγαστή συνεργασία με τους αριστερούς αναγκαίους συνεργούς τους.
Και το ιδιόμορφο κρατικό μπούλινγκ συνεχίζεται. Και σαν υπνωτισμένος ο λαός το αποδέχεται και το υπομένει. Μόνο κάτι χλιαρά συλλαλητήρια για το θεαθήναι. Κάτι πάνε να ψελλίσουν κάποιες επιστημονικές οργανώσεις για την βαρβαρότητα που εξελίσσεται, αλλά ούτε μεταξύ τους δεν ακούγονται και το ανηλεές φορολογικό μαστίγωμα συνεχίζεται. Και πάνω στη βιασύνη της η κυβέρνηση εξαγγέλλει φόρους που τους παίρνει πίσω την ίδια στιγμή ως ανεφάρμοστους και μπερδεύει τα τέλη των διοδίων με τα τέλη κυκλοφορίας. Με το χιλιόμετρο, λέει, θα υπολογίζονται τα δεύτερα. Δηλαδή, κάποιος μεροκαματιάρης που αναγκάζεται καθημερινά να κάνει περισσότερα χιλιόμετρα για τη δουλειά του, θα πληρώνει πέρα από το καύσιμο που καταναλώνει και ειδικό τέλος μεγαλύτερης κυκλοφορίας στους δρόμους! Αυτό θα πει φορολογική πολιτική του…χιλιόμετρου!
Βρήκε και «παίζει» μόνη της η κυβέρνηση, σε ένα γήπεδο με ανύπαρκτη σχεδόν την αντιπολίτευση. Αλλά με μια κερκίδα γεμάτη από φανατισμένους «φιλάθλους», που αλλοίμονο αν κάνουν «γιούργια» και μπουν στον αγωνιστικό χώρο….
Τ.Π.