(Με αφορμή όσα είπε στην ομιλία του στο Μακροχώρι Ημαθίας στις 19/11, μία μέρα μετά τη μεγαλειώδη κινητοποίηση των Αγροτών στην Αθήνα.)
ΑΚΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΒΑΓΓΕΛΗ!
Πρώτα απ όλα θέλω να ξέρς ότι μπουρώ κι γώ να μλάω αν «Θεςαλλιώτικα» !!!!
Γιατί κι μένα η σκούφια μ’ κρατάει από τις παρυφές της Πίνδου. Από τς σκιές του Κόζιακα .Στην Θισσαλία. Καλά κατάλαβις.
Εκεί Βαγγέλη πέρασα τα παιδικά μ’ καλοκαίρια. Κι όχι για διακοπές, αλλά απ την ανάγκη πούχαν οι γονείς μ’ για δουλειά στουν κάμπου τς Μακεδουνίας, στα μπαμπάκια κι στα ρουδάκινα.
Ικί πουλές ένοιουσα από μκρός καί την γεωργία καί την κτηνοτροφία.
Μι τς παπούδις μ’. Ικί πρωτοαντίκρυσα την καθαρή ματιά του ανθρώπ΄ τς κοινής μας Πατρίδας. Δίπλα στν πατόζα και στα διμάτια. Ικί στς πλαγιές της Πίνδου, χάζιβα πιδάκι τα κουπάδια . Κι τα απόβραδο μιτά τ αλώνια, έβλιπα τουν λιβέντ’ τουν παππού μ’ ν’ αρμέγ τα πρόβατα . Μιτά μαζί, παλι να πάμι του γάλα στουν γαλατά, ξέρς, που πιρίμινι στν πλατεία. Στούν Αγιου Βησσαρίουνα Τρικάλων. Στην σκιά του Κόζιακα όπως σι είπα κι πρίν.
Κι εβλιπα του βράδι τα ταλιπουρημένα πρόσωπα των ανθρώπων να λάμπουν, που κι «σήμερα βγάλανι τουν επιούσιο» καθώς έλεγαν. Κι σταυροκουπιόντουσαν στην Παναγιά που πέρασιν κι αυτήν η μέρα.
Ικί λοιπόν Βαγγέλη η φιλοξινία ήταν πράγμα ιερό. ¨Όπως κι δώ. Οι φιλοξινούντες γίνονταν «θυσία». Αλλά κι ο φιλοξινούμενος έδειχνι σιβασμό. Κάτ που διν έκαμες Βαγγέλη στην προχθισινή σου ιπίσκιψ’ στην Βέροια. Ηρθις στου σπίτ μας κι ουτ’ που μας κάλισις . Κι δεν φτάν αυτό μας ύβρισις κι απου πάνου. Δεν καν ου κόσμους έτσ’ . Ντρουπή .
Διάλιξις τουν τόπου και τουν χρόνου. Μια μέρα μετά το μεγάλου συλλαλητήριου των Αγροτών στν Αθήνα. Δε λέω πως δεν εχς δικαίουμα ( αλλά του timing πως του βλέπ΄ς ; ) .
Ηρθις ιδώ. Που από δω ξεκίντσαν όλα. Κι ίπις κι για τν Κουλούρα. Τι σέφτιξι η Κουλούρα; Σι πιράζ’ που τα πιδιά αγουνίζουντι; Τσίπις οτ βγάζουν λίγα τρακτέρ διπλα στουν φραχτ’, χλιβάζοντάς τς. Ηρθις καμμιά φουρά να τσδείς. Να τσμιτρίις; Τσίξερες κι από παλιά; Τώρα η ντρουπή δεν εινι θκή σ’. Ειν αυτουνών που σ’ άκουγαν απου κάτ’ κι δεν σι πίραν καταπόδι με τς μαγκούρις.
Κι ήρθις κι αδιάβαστους .Δεν ίξιρις αν είχαν τιμή φέτου τα ρουδάκινα. Αντε καλά αυτό δεν πειράζει.
Δεν σ΄ειπαν όμους Βαγγέλη ότι στην Ημαθία στην Πέλλα στ Μακεδονία ολη, έχουμι Συλλόγοι Πανίσχυροι. Δημουκρατικοί. Μι ικλουγές , μι διοικήσεις, μι μέλη, κι έλεγις στουν κουσμάκι, να παν να φκιάσνι Συλλόγοι ξανά μανά. Δεν σείπαν ότι η «Πρωτοβουλία αγροτών» γιννήθηκεν εκεί που μιλούσις; Στην Ημαθία; (τούξιρις φαντάζουμι)
Ειπις ακόμα για καλόν κόσμο κι κακές διοικήσεις. Εδώ σι μας Βαγγέλη, τσ διοικήσεις τς βγάζει ου κόσμους. Κανένας άλλους. Να του ξέρς αυτό.
Τς ίπις μιτά για την κακιά τιν ΕΟΚ . Εντάξ δεν λέου, μπουρεί ναν κακιά . Αλλα άμα ειν’ κακιά, γιατί τσιπώνς τς επιδοτήσεις που σι δίν; Τόχου απουρία !
Είχα ένα φίλο, πουλές Βαγγέλη, μκρός ήμαν τότι θμάμαι, κουμουνιστής ήταν. Ιξόριστος, αγουνιστής. Βασίλης Βλασίδης το όνουμά τ’. Τούπα λοιπόν τότι που ο Παπαντρέου έδινι τς συντάξεις τς εθνικής αντίστασης να πάει να κάνει τα χαρτιά τ’ να πάρει κι αυτός. Κι τι μ απάντισι; Εγώ δεν πουλέμσα για τα λιφτά . Πουλέμσα για την Πατρίδα. Κι πέθανι φτουχός μεν, πιρίφανος δε. Κουμουνιστής Βαγγέλη. Κουμουνιστής.Κατάλαβις .
Ειπις μιτά γιαυτούς που πήγαν στν Αθήνα. Τς αγρότις στου Σύνταγμα. Καλά κάμαν είπις. Αλλά είπις ήταν κι μέσα κι κάτ άλλοι. Κι χάλασιν η ιστουρία. Πού χάλασι η ιστουρία Βαγγέλη; Ιμις πούμασταν ικί γιατί δεν τούδαμι; Ένα πανηγύρι τς αγροτιάς ήτανι που ειχι απ όλα. Κι καλά, κι στραβά. Μα ου σκοπός ήταν ένας. Να πάρει η κυβέρνηση το μήνυμα. Κι του πήρι φαντάζουμι. Αυτό ειν του ριζουμέ. Μη κάντς έτσι. Να βλέπς κι τα θετικά. Οχ μόνο ταρνητικά. Κι βιβαίως αποκλείσαμι ολους αυτούς που «κατέστρεψαν» όπως λές το κίνημα. Ημασταν όμως εκεί και δώσαμι τν μάχη απέναντί τς.
Μιτά πάλι άρχισις να πιτάς λάσπ στουν ανεμιστήρα. Κι όποιουν πάρ ου χάρους . Είνι σουστά πράματα αυτά; Σι ρουτάω;
Ιπις μιτά ότι ου Παπακουνσταντίνου που ινι απου δώ, ήταν στν ΓΙΣΑΣΕ (υπουτιμιτικά) όπως ήσαν όμους και συ Βαγγέλη, κι ου σχωριμένους ου Πατάκς κι κατ άλλοι, ή δεν εινι έτσι; Κι ανέφερες κατ για λιφτά, κατουμίρια δραχμές κι τα ρέστα ,προσπαθώντας να πεις πως όλοι ηταν του ίδιου πράμα. Δεν ήξιρις ότι αυτός ου Παπακουνσταντίνου ανέλαβε πρόεδρος στην ΓΙΣΑΣΕ μι δικαστική παραγγελία το 2010, όταν ήταν χρεωκοπημένη, και μετά από έναν χρόνο την παρέδωσε οικονομικά και ηθικά πιντακάθαρη; Δεν στάπι αυτά η προισταμένη του λογιστηρίου τς ΓΙΣΑΣΕ και σύντροφος του συντρόφου σου, του Γκικόπουλου; Δεν σ ειπι ότι σε περίοδο κρίσης κατάφερε να ξεπληρώσει υποχρεώσεις ετών προς τσ’ εργαζόμενοι και το ΙΚΑ, τς τράπεζες, το Δημόσιο, και προς τσ’ τρίτους ; Δεν σ είπι ότι έδειξε σι έναν χρόνο ήθος και χρηστή διαχείριση. Κι δεν τα λέει ου ίδιους. Οι ελεγκτές που έστελνε κατά συρρουή ο πατριώτς και γνουστό΄ς από άλλες εποχές ου Χαρακόπουλους. Αν δεν ήξερες . Ρώτσες να μάθς;
Δεν ήξερες ότι αμέσως μιτά απ αυτό ξεκίντσε μι κάτι φίλους, νέους, αγνούς, αγωνιστές και στήσαν απ του μηδέν ένα ακκομάτιστο ή υπερκομματικό (πές του όπως θές) Κίνημα που λέγεται «Πρωτοβουλία για την ενοποίηση και την ανασυγκρότηση του αγροτιού συνδικαλιστικού κινήματος» με συλλόγους σι όλη την Ελλάδα; Μι δυσκουλίες, μί ατέλειες, μι λάθη, μι προυβλήματα, δε λέω ! Όχι όμως μι σκοπιμότητες οπους άφνες να εννοειθεί. ¨Η έλιγις οτ νάναι; Κι ότι σι βόλιβι. ¨Η μπερδεύκες με άλλοι. Για ψάξτου. Για ψάξτο γιατ θα σι χρειαστεί.
Θα κλείσω μιλώντας σε πρώτο πρόσωπο Βαγγέλη. Εινι λάθους ν αφήντς υπόνοιες κι εντυπώσεις . Μην παρασύρισι απου τν άγνοια, τουν κοματκό σου προσδιορισμό κι απ τουν πανικο σ’ .Οσου κι αν ψαξς ένα πράμα να ξέρς. Εχου ρίζις ιγώ βαθκιές. Ικί που ο αγώνας και η προυσπάθεια για αξιουπρέπεια συναντάει τς ανθρώποι. Δεν έχς φτάσει ισί ακόμα ικί ; Αναρουτιέμαι;
Γιατί σι τρώει που κι άλλοι νιότεροι τραβούν μπρουστά ; Αντί να χέρισι, σι τρώει; Αντί να πάμι μαζι, θέλτς χώρια; Ξέρω δεν ειν ολοι καλοί στούν χώρου μας. Μα δεν ειν και ολοι του ιδιου πράμα.
Ακου να σου πω Βαγέλλη. Ου σινιτός ου άνθρουπος πρέπ νάνι κι ψύχραιμος. Κι ειλικρινής. Και δίκιος. Οσου μπουρεί. Για σκέψ’το !!!!!!!!!!
Θοδωρής Παπακωνσταντίνου
(Δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή για το σημαντικό περιεχόμενό της, αν και διαφωνούμε με το περιπαικτικό της ύφος αναφορικά με την προσφορά ενός ανθρώπου.)
