«Φεύγω… Ποτέ πριν δεν είχα σκεφτεί ότι το φεύγω αρχίζει από «φεύ», δηλαδή αλίμονο.…Η ελπίδα είναι πολύ συχνά ποσό αντιστρόφως ανάλογο της απώλειας… Όσο η ελπίδα μικραίνει, μεγαλώνουν οι απώλειες, όσα σου λείπουν… όσα δεν σου έλειπαν γιατί ήταν κρυμμένα πίσω από τη συνήθεια, πίσω από την ελπίδα…»
Λόγια γραμμένα και ειπωμένα από την Βαλεντίνα Παρασκευαίδου που μαζί με την Αναστασία Γκίτση έγραψαν τα κείμενα και τα ποιήματα της «Κανελόριζας», που παρουσιάστηκε χθες και σήμερα το βράδυ στο Εκκοκκιστήριο Ιδεών στη Βέροια, σε σύλληψη και σκηνοθεσία της Σμαρώς Πλατιώτη. Η επαφή των σωμάτων(των πειθαρχημένων μέσα στην ελευθερία της κίνησης ηθοποιών), οι διφωνίες στα μοιρολόγια και τα παραδοσιακά τραγούδια και όλο το σκηνικό πρότζετ ,που κραύγαζε χωρίς λόγια τον έρωτα, τις μνήμες και τον πόνο του αποχωρισμού, σου σκάλιζε βαθιά τα συναισθήματα ακόμα και από χρόνια κρυμμένα. Την παράσταση δημιούργησαν οι ομάδες kontakt ensaamble και sourliboom από τη Θεσσαλονίκη, αφήνοντας τον θεατή να αποκωδικοποιήσει τις εικόνες κατά το δοκούν..
Στην παράσταση ακούστηκαν τα τραγούδια:
*Σούρβα Σούρβα (Θράκη)
*Κανελόριζα (Μικρά Ασία)
*Τι θελα και σ’ αγαπούσα (Μακεδονία)
*Κοράσιον ετραγούδαγε (Μικρά Ασία-Προποντίδα)
*Στο πα και στο ξαναλέω (Μικρά Ασία-Σμύρνη)
*Σάββατο βράδυ (Κάρπαθος)
*Νανουρίσματα Καππαδοκίας, Καλύμνου, Κύπρου
Συνετέλεσαν επίσης:
Σκηνικά / Κοστούμια / Μάσκες: Λίζα Ψωμιάδου
Μουσική Διδασκαλία: Βασιλική Αλεξιου, Γρηγόρης Πυριαλάκος
Επιμέλεια Κίνησης: Αναστασία Δίγκα
Σχεδιασμός Αφίσας: Λευκή Χαρίτου
Φωτογραφίες: Σμαρώ Πλατιώτη, Χριστίνα Πάρτση
Video: Απόστολος Καρουλάς
Κατασκευές: Μπάμπης Πεΐδης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Παπαχρήστου
Εμφανίστηκαν (με αλφαβητική σειρά):
Βασιλική Αλεξίου, Αγγελική Αρναούτογλου / Βαλεντίνα Παρασκευαΐδου, Αναστασία Γκίτση, Αναστασία Δίγκα, Κωστής Κώτσος, Ματίνα Νούτσου, Γιώργος Πανόπουλος, Γρηγόρης Πυριαλάκος
Σ. Γκ.