Ἡμέρα χαρμόσυνη ἡ σημερινή ἡμέρα, ἡμέρα ἑορτῆς καί πανηγύρεως γιά τήν πόλη μας ἡ ὁποία ἑορτάζει τά ἐλευθέριά της. Ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, κλῆρος καί λαός, «νεώτεροι μετά πρεσβυτέρων» πανηγυρίζουμε σήμερα τήν ἐπέτειο τῆς ἀπελευθερώσεώς μας καί δοξάζουμε τόν Θεό, γιατί σάν σήμερα πρίν ἀπό 103 ἔτη ὁδήγησε νικηφόρα τά ἑλληνικά στρατεύματα στήν πόλη μας καί μᾶς χάρισε τήν ἐλευθερία ἀπό τόν πολυώδυνο καί μακροχρόνιο τουρκικό ζυγό.
Δοξάζουμε τόν Θεό καί μνημονεύουμε μέ εὐγνωμοσύνη τήν προσφορά καί τή θυσία τῶν πατέρων καί τῶν μητέρων μας, ὅλων ἐκείνων πού μέ αὐταπάρνηση καί αὐτοθυσία ἀγωνίσθηκαν γιά νά ἐπιστρέψει στόν εὐλογημένο καί μαρτυρικό τοῦτο τόπο καί πάλι ἡ ἐλευθερία, «βγαλμένη ἀπό τά κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων τά ἱερά», ὅπως γράφει ὁ ἐθνικός μας ποιητής.
Δοξάζουμε τόν Θεό γιατί ἐνίσχυσε τούς προγόνους μας στά σκοτεινά χρόνια τῆς σκλαβιᾶς νά διατηρήσουν τήν πίστη καί τήν ἐθνική τους συνείδηση καί τούς ἔδωσε τή δύναμη νά ἀγωνισθοῦν γιά νά ἔχουμε ἐμεῖς τό δικαίωμα καί τή δυνατότητα νά μιλοῦμε τή μητρική μας γλώσσα, νά μαθαίνουμε τήν ἱστορία μας, νά λατρεύουμε τόν Θεό μας.
Τιμοῦμε τούς προγόνους μας γιατί μέ ἀποφασιστικότητα καί τόλμη ἀνέλαβαν τό βάρος τῆς μεγάλης θυσίας, τό βάρος τοῦ ἐνόπλου ἀγῶνος μέχρις ἐσχάτων, γιά νά ἔχουμε ἐμεῖς τό δικαίωμα νά εἴμαστε κύριοι αὐτοῦ τοῦ τόπου πού μᾶς κληροδότησαν οἱ πατέρες μας, γιά νά εἴμαστε ὑπερήφανοι γιά τήν καταγωγή μας καί γιά τόν πολιτισμό μας, ἀλλά καί γιά νά ἀναδειχθοῦμε ἀντάξιοι τῆς ἱστορίας μας, σηκώνοντας τή σημαία τῆς Ἑλλάδος πιό ψηλά καί κάνοντας τό ὄνομά της καί πάλι σεβαστό στά πέρατα τῆς οἰκουμένης.
Ἡ δοξολογία πρός τόν Θεό καί ἡ ἀπόδοση τιμῆς στούς ἥρωες προγόνους μας δέν εἶναι ἕνας κενός λόγος πού ἀκούεται στίς ἡμέρες τῆς ἑορτῆς καί μᾶς συγκινεῖ, ἀλλά στή συνέχεια λησμονεῖται καί σβύνει. Εἶναι χρέος εὐθύνης καί τιμῆς πού βαρύνει ὅλους μας, ἀδελφοί μου.
Εἶναι ἕνα χρέος πού ἐπιμερίζεται στόν κάθε Ἕλληνα καί στήν κάθε Ἑλληνίδα, στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, γιά νά κάνει αὐτό πού πρέπει γιά τήν πατρίδα, ἀνάλογα μέ τή θέση του• καί ἀπό αὐτό τό χρέος δέν ἐξαιρεῖται καί δέν ἀπαλλάσσεται κανείς. Γιατί ὅπως στήν ὥρα τοῦ ἀγῶνα γιά τήν ἐλευθερία κανείς δέν ἀρνήθηκε τή συμμετοχή, ἀλλά ὅλοι, μικροί καί μεγάλοι, ἄνδρες καί γυναῖκες, κληρικοί καί λαϊκοί ἀγωνίσθηκαν ὁ καθένας ἀνάλογα μέ τίς δυνάμεις του, συμβάλλοντας στήν ἐπιτυχία τοῦ κοινοῦ στόχου, πού ἦταν ἡ ἀπελευθέρωση τῆς πόλεώς μας, ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Μακεδονίας μας καί τοῦ ὑπόδουλου Ἑλληνισμοῦ, ἔτσι καί ἐμεῖς σήμερα ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς ἔχει τή δική του εὐθύνη ἔναντι στήν πατρίδα καί στούς προγόνους μας.
Ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς ἔχει εὐθύνη νά πράξει ὅ,τι τοῦ ἀναλογεῖ καί ὅ,τι ἡ φιλοπατρία του τοῦ ἐπιτάσσει γιά αὐτή τήν πατρίδα πού μέ τήν ἔνδοξη ἱστορική διαδρομή της καί τήν προσφορά της στήν οἰκουμένη καί τόν παγκόσμιο πολιτισμό μᾶς κάνει νά αἰσθανόμαστε ὑπερήφανοι πού εἴμαστε Ἕλληνες.
Ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς ἔχει εὐθύνη ἔναντι στούς ἥρωες προγόνους μας πού θυσιάσθηκαν γιά τήν δική μας ἐλευθερία νά πολιτεύεται ἀντάξια τῆς δικῆς τους ζωῆς καί τῆς δικῆς τους θυσίας.
Ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς ἔχει χρέος ἔναντι αὐτῶν πού μαρτύρησαν γιά νά κρατήσουν ἀναμμένη τή λαμπάδα τῆς πίστεως νά φυλάττει αὐτή τήν πίστη μέ σεβασμό καί εὐγνωμοσύνη. Γιατί ἔτσι μόνο, ἀδελφοί μου, ὁ ἑορτασμός τῆς ἀπελευθερώσεώς μας ἀπό τόν τουρκικό ζυγό δέν θά εἶναι μιά ἡμέρα χαρᾶς χωρίς οὐσιαστικό περιεχόμενο καί ἀντίκρυσμα ἀλλά θά εἶναι μία εὐκαιρία νά ἀναβαπτισθοῦμε στά ἰδανικά καί τίς ἀξίες τῆς πατρίδος καί τῆς πίστεως, ὥστε νά γράψουμε καί ἐμεῖς τίς δικές μας σελίδες τιμῆς καί δόξης, ἀντάξιες μέ αὐτές πού ἔγραψαν οἱ πατέρες μας ἀγωνιζόμενοι γιά τήν ἐλευθερία μας.
Διάπυρος πρός τόν ἐλευθερώσαντα ἡμᾶς Θεόν εὐχέτης
† Ὁ Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων
