Tο ενδιαφέρον κάποιων αναγνωστών σχετικά με την λειτουργία του Μουσείου Εκπαίδευσης «Χρίστος Τσολάκης», μας οδήγησε στην Διεύθυνση της ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας, στη δικαιοδοσία της οποίας ανήκει, μετά την τελευταία συγχώνευση και εξακολουθεί να βρίσκεται σε χώρο του κτιρίου που στεγαζόταν η Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ στη Βέροια, στο τοπικό διαμέρισμα της Αγίας Βαρβάρας.
«Είναι ακόμη εκεί, αλλά απαιτούνται εργασίες συντήρησης του χώρου που έχει αρκετά προβλήματα, μετά την αποχώρηση του πανεπιστημίου . Συνολικά τα κτίρια αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα, όμως τώρα με την έναρξη των εργασιών εν όψει της στέγασης του Μουσικού Σχολείου εκεί, υπάρχει δέσμευση ότι και το κτίριο που στεγάζει το Μουσείο Εκπαίδευσης θα συντηρηθεί επαρκώς ,για να μπορέσει πραγματικά να χρησιμοποιηθεί» μας ενημέρωσε ο κ. Γιάννης Καμπούρης.
-Οι εργασίες θα γίνουν από τον ίδιο εργολάβο;
«Δεν ξέρω αν προβλέπει η εργολαβία και το κτίριο του Μουσείου, αλλά πιστεύω ότι επειδή δεν έχει πάρα πολύ δουλειά, θα βρεθεί τρόπος να συμπεριληφθεί στις εργασίες και το μουσείο εκπαίδευσης. Βέβαια, αυτό, πάντα θεωρώ ότι είναι βραχύβια λύση. Δεν είναι καλή λύση να μείνει εκεί το Μουσείο, πρέπει να έρθει στην πόλη. Το δημοτικό συμβούλιο, τον Δεκέμβριο του 2016 πήρε μια απόφαση, να το στεγάσει στο κτίριο των παλαιών δικαστηρίων, στην Πλατεία Ωρολογίου. Αυτή η απόφαση όμως, δεν μπορεί να υλοποιηθεί αν δεν υπάρχει μεταβίβαση της κυριότητας του κτιρίου στο Δήμο ή έστω να αποκτήσει ο Δήμος μια σχέση με το κτίριο. Λογικά, σύντομα θα πρέπει να γίνει αυτό και αμέσως μετά να γίνουν οι μελέτες που θα μπορέσουν να φιλοξενήσουν το Μουσείο στο κτίριο των παλαιών δικαστηρίων».
-Είναι βέβαιο ότι θα μεταφερθεί στα παλιά δικαστήρια, σε περίπτωση κυριότητας του Δήμου;
«Είναι καταρχάς μια απόφαση και μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι μια πολιτική δέσμευση. Οι αποφάσεις αυτές, επί της ουσίας, σημαίνουν ότι υπάρχει μια πολιτική δέσμευση. Αλλά, όλα θα φανούν αμέσως μετά την παραχώρηση του κτιρίου από το ΤΑΥΠΕΔ στο Δήμο, ο οποίος θα πρέπει να πάρει τις οριστικές αποφάσεις. Από κεί και πέρα βέβαια, θα πρέπει κανείς να δεί και μια σειρά άλλων προβλημάτων που έχει το μουσείο. Νομίζω όμως, σε ότι αφορά το υλικό του, αυτό αντιμετωπίζεται πάρα πολύ καλά και με επάρκεια. Έχει ολοκληρωθεί η καταγραφή των βιβλίων και εννοώ ότι έχει γίνει μια πλήρης καταλογογράφηση, με όλα τα στοιχεία που αντικατοπτρίζουν τον όγκο των βιβλίων του Μουσείου και τώρα έχει ξεκινήσει μια διαδικασία καταγραφής και των υπολοίπων στοιχείων. Αυτό είναι σημαντικό, διότι για πρώτη φορά θα έχουμε μια ολοκληρωμένη καταγραφή με την ποία θα διασφαλίζεται το υλικό».
-Σε τι συνθήκες φυλάσσεται;
«Είναι σε καλές συνθήκες φύλαξης και αυτός είναι ο λόγος που μεταφέρθηκαν. Δεν είχε νόημα να είναι και όλα τα βιβλία και όλο το υλικό στο μουσείο. Είναι χιλιάδες βιβλία και χάνεται το μάτι του επισκέπτη, μπερδεύεται… Βέβαια, όταν θα γίνει το μουσείο θα γίνει και μια μουσειολογική μελέτη, που θα αναδείξει όλο αυτό το υλικό. Και βέβαια η καταλογογράφηση βοηθάει και τον σκοπό της επιστημονικής διερεύνησης του Μουσείου. Ένα Μουσείο δεν θα πρέπει να είναι μόνο ένας επιστημονικός χώρο, θα πρέπει να είναι και ένας χώρος μελέτης. Γνωρίζοντας τι υλικό υπάρχει, τότε μπορεί να αποτελέσει κίνητρο να έρθει κάποιος και να κάνει μια μελέτη πάνω σε αυτό το υλικό».
Το Μουσείο Εκπαίδευσης, σ’ αυτή τη φάση, είναι επισκέψιμο, μόνο μετά από ραντεβού και συνεννόηση με την ΚΕΠΑ. Κι αυτό, διότι, λόγω έλλειψης προσωπικού δεν υπάρχει μόνιμα εκεί κάποιο άτομο. Οπότε ανοίγει όταν προκύπτουν ερεθίσματα και εκδήλωση ενδιαφέροντος, είτε από κάποιο σχολείο, είτε από μεμονωμένους επισκέπτες.
**Να θυμίσουμε ότι το Εθνικό Μουσείο Εκπαίδευσης «Χρίστος Τσολάκης» δημιουργήθηκε από τον Δήμο Βέροιας τον Σεπτέμβριο του 2006 και στα εκθέματά του περιλαμβάνονται: πλουσιότατη συλλογή αναγνωστικών κατανεμημένη χρονολογικά, από το 19ο αιώνα έως τη δεκαετία του 1990, εκτεταμένη συλλογή σχολικών βιβλίων, φωτογραφιών σχολικής ζωής, επαγγελματικών εργαλείων ράφτη, υποδηματοποιού, κουρέα, ξυλογλύπτη, καφετζή και ξυλουργού, συλλογές φυτολογίων, εντόμων, οστράκων, ορυκτών, βαλσαμωμένων πουλιών, γεωγραφικών και ιστορικών χαρτών, εποπτικών μέσων πάσης φύσεως, όπως μηχανές προβολής ταινιών, στοιχεία πειραματικής φυσικής και χημείας, κονσόλα με τυπογραφικά στοιχεία, γραφομηχανές και την πρώτη γενιά ηλεκτρικών υπολογιστών.
Επίσης, είδη γραφικής, όπως πένες και κονδυλοφόροι, αλλά και παλαιές πινακίδες και τα τετράδια, οι μαθητικές ποδιές, οι παλαιού τύπου σχολικές σημαίες, οι μαθητικές σάκες, μουσικά όργανα, η υδρόγειος, και τα είδη χειροτεχνίας – ξυλογλυπτικής, καθώς και οι παλαιού τύπου έδρες διδασκαλίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους μικρούς επισκέπτες έχει η αίθουσα διδασκαλίας η οποία αναπαριστά μια σχολική αίθουσα της παλαιάς εποχής. Σε αυτήν εκτίθενται ξύλινα θρανία (διθέσια, τριθέσια, τετραθέσια), μαυροπίνακας, σχολικά όργανα, όπως πινακάκια, μαθητικές τσάντες, κασετίνες, εποπτικά μέσα εποχής, όπως βαλσαμωμένα πουλιά, αλλά και μουσικά όργανα. Το σκηνικό συμπληρώνουν μαθητές και μαθήτριες ντυμένες με την παραδοσιακή σχολική ποδιά και η δασκάλα.
