Πολιτισμένες οι τωρινές εκλογικές διαδικασίες. Στα πενήντα μου, έχοντας ζήσει παλιότερες αναμετρήσεις, με νυχτερινές αφισοκολλήσεις, με κυνηγητό "γαλάζιων", "πρασίνων" και "κόκκινων", για το ποια κομματική ομάδα, θα βγάλει τα πλακάτ της άλλης, για τις...ψιλές που έπεφταν στις κόντρες, για τις γιγαντοαφίσες που σκαρφάλωναν στις κολώνες της ΔΕΗ με την βοήθεια...φαγάνες και κυρίως για την φύλαξη των εκλογικών τμημάτων από τις Ένοπλες Δυνάμεις, με τον Τελαμώνα μέσα στο MI και εφ΄όπλου λόγχη, μάλλον νοιώθω ως μέλος των...δεινοσαύρων! Πρώτες εκλογές ως φρουρά εκλογικού τμήματος, τον Μάιο του 1984 (πριν κλείσω τα 19) στην Άμφισσα. Μαζί με τον Περικλή, τον...ρίπε και άλλα φιλαράκια από τη Νάουσα, σκοπιά στο δημοτικό σχολείο της πόλης 12-2 και μετά όλη τη μέρα εφ΄όπλου λόγχη με το ΜΙ. To 1985, δεύτερη εκλογή του Ανδρέα Παπανδρέου και εγώ σκοπός στο Καμαρωτό του Σιδηροκάστρου, με G3 αυτή τη φορά και ξάπλα στα θρανία του σχολείου του χωριού. Δυο εκλογές στην 21μηνη στρατιωτική μου θητεία με αυστηρή επιφυλακή 40 ημερών πριν από αυτές και γεμιστήρες γεμάτες από σφαίρες των 7,62 χιλιοστών. 1985 και ο ψυχρός πόλεμος δεν έχει τελειώσει, οι Βούλγαροι παρεμβάλουν τις ασύρματες επικοινωνίες των Racal, των PRC 7 και των "βατράχων" μας, στον χώρο τάξης της Α΄Πυροβολαρχίας στην Θερμοπηγή του Σιδηροκάστρου. Πολλές φορές αναπολώ τους καιρούς εκείνους. Όχι από ανάγκη να αναφωνήσω το "νασαν τα νιάτα δυο φορές". Αυτό το ξεπέρασα πλέον. Απλά γιατί δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, social media, υπολογιστές, γράφαμε κανένα γράμμα στους δικούς μας, παίρναμε τηλέφωνο από το τηλεφωνικό κέντρο της Μοίρας και νοιώθαμε ότι είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ της σημερινής απόλυτα εικονικής πραγματικότητας.
Καθαίρεσαν τον Φρέντι Μπελέρη από δήμαρχο Χειμάρρας
Στην καθαίρεση του ευρωβουλευτή πλέον Φρέντι Μπελέρη...
