Ο ΣΥΡΙΖΑ παγιδεύτηκε στα αδιέξοδά του. Παλεύει με τους δαίμονές του και πληρώνει σκληρά την ανερμάτιστη πολιτική του. Προσπαθεί να διασωθεί ισχυριζόμενος, ότι το νέο (που δήθεν είναι αυτός) βρίσκεται απέναντι στο παλιό.
Αν, λοιπόν, το νέο είναι τα capital controls, ο απόλυτος κρατικισμός και η συνεχής σύγκρουση με την αλήθεια, τότε ναι, στο μυαλό του κ.Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο. Όμως ο λαός δεν έχει ανάγκη από συνθήματα ή τσιτάτα. Χόρτασε από αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον μπούκωσε με αυτά. Η χώρα έχει ανάγκη από άξιους και με επάρκεια ανθρώπους, που χωρίς ιδεοληψίες θα «τρέξουν» την Ελλάδα σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν σε όλες τις προοδευτικές και φιλελεύθερες χώρες. Με ένα εθνικό σχέδιο που θα ενώνει όλες τις υγιώς σκεπτόμενες πολιτικές δυνάμεις. Για βαθιές μεταρρυθμίσεις, διαρθρωτικές αλλαγές, απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, έμπρακτη στήριξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Με απώτερο στόχο τη δημιουργία περισσότερου πλούτου και όχι την αναδιανομή του υπάρχοντος. Ο οποίος με τη λογική ΣΥΡΙΖΑ βαίνει –και με ατράνταχτα στοιχεία πλέον- συνεχώς μειούμενος.
Η υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο 3ο Μνημόνιο μας αναγκάζει να προχωρήσουμε με συγκεκριμένους όρους, που κάνουν το περίφημο email Χαρδούβελη, για το οποίο χύθηκαν τόνοι μελάνης και… λάσπης, να φαντάζει όνειρο… Αυτό, όμως, είναι παρελθόν.
Μπορούμε, πάντως, να βελτιώσουμε τις παραμέτρους του δημοσίου χρέους όσο γίνεται. Να αναζητήσουμε ισοδύναμα μέτρα, με βάση τον ρεαλιστικό σχεδιασμό που μόνον η Νέα Δημοκρατία μπορεί να εφαρμόσει.
Κι αυτό είναι μία ρεαλιστική και ειλικρινής απάντηση. Απέναντι στην πολυγλωσσία και σε αντικρουόμενες δηλώσεις. Απέναντι στις ψεύτικες και επίπλαστες ελπίδες. Απέναντι σε προγράμματα, όπως αυτό της «Θεσσαλονίκης» και σε plans B που ποτέ ο πρώην Πρωθυπουργός δεν εξήγησε ξεκάθαρα, αν υπάρχουν και τι περιέχουν. Κι αυτά είναι μόνο κάποια για τα οποία μπορεί να μεμφθεί κανείς τον κ.Τσίπρα.
Γιατί ο ίδιος ήταν που διόρισε ως Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης στέλεχος, που δεν πίστευε σ’ αυτή με όρους Ευρώπη. Ο ίδιος ήταν που εμπιστεύτηκε την πιο κρίσιμη διαπραγμάτευση της χώρας τα τελευταία πολλά χρόνια σε κάποιον που μετέτρεψε το κρίσιμο αυτό εγχείρημα σε προσωπική του παράσταση.
Ας αφήσουμε όμως πίσω το παρελθόν και ας κοιτάξουμε το μέλλον: Με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, ανάπτυξη σε καθετοποιημένους τομείς, μεταρρυθμίσεις -με κοινωνικό πρόσημο και δημόσια διοίκηση με ανθρώπινο πρόσωπο και σεβασμό προς τον πολίτη. Βασικός πυλώνας σ’ αυτήν την πορεία, η υγιής επιχειρηματικότητα: Δημιουργικό καύσιμο του κινητήρα της πραγματικής οικονομίας. Γιατί, μετά την καταιγίδα των capital controls που επέβαλε η κυβέρνηση, η επιχειρηματικότητα έχει, όσο ποτέ άλλοτε, ανάγκη για ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον, ώστε να συμβάλει στην αναπτυξιακή δυναμική και στην καταπολέμηση τη ανεργίας.
Κι ενώ η χώρα αναζητά ανάπτυξη, η απέναντι πλευρά οδηγεί τη χώρα μέσα στην ομίχλη με σκληρά μέτρα για την μικρομεσαία επιχείρηση, διάλυση του εξαγωγικού τομέα, αδιαφορία για τον πρωτογενή τομέα, «πάγωμα» χρήσιμων εργαλείων, όπως το ΕΣΠΑ –με κίνδυνο την οριστική απώλεια σημαντικών κονδυλίων για τη χώρα μας.
Είναι η ώρα να διαλύσουμε την ομίχλη, να σώσουμε τη χώρα, να κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου απέναντι στην επανάσταση του παράλογου. Ως υπεύθυνοι πολίτες, ας πράξουμε το καθήκον μας, δίνοντας την κατάλληλη απάντηση σε λίγες μέρες στην κάλπη.