H χώρα οδηγείται στις 20 Σεπτεμβρίου για τρίτη φορά στις κάλπες μέσα σε επτά μόλις μήνες, χωρίς ο κ. Τσίπρας να έχει δώσει την παραμικρή πειστική εξήγηση για τις νέες εκλογές , πέραν της προφανούς χρησιμότητας της εκκαθάρισης των εσωκομματικών του λογαριασμών με την πλευρά Λαφαζάνη.
Παράλληλα, ουδείς κατανοεί γιατί ο Πρωθυπουργός, με περίσσια αλαζονεία, δεν μπήκε καν σε διάλογο με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, προκειμένου να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή και μην οδηγηθούμε σε εκλογές εν μέσω μιας εξαιρετικά κρίσιμης συγκυρίας.
Στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου όμως κρίνονται πάρα πολλά για να επιτρέψουμε στον ΣΥΡΙΖΑ με την αλλοπρόσαλλη στρατηγική του να αποτελειώσει την κατεδάφιση όσων η προηγούμενη διακυβέρνηση του τόπου πέτυχε, έστω και με λάθη και παραλείψεις. Επτά μήνες διακυβέρνησής του μαζί με τους ΑΝΕΛ ήταν αρκετοί για να διαλύσουν κάθε ψευδαίσθηση και να οδηγήσουν την Ελλάδα εκ νέου σε ύφεση, σε μία στιγμή που η χώρα είχε αρχίσει να επιστρέφει στην ανάπτυξη.
Ουδείς μπορεί να παραβλέψει τα όσα τραγελαφικά έγιναν όλο αυτό το διάστημα και κόστισαν άνω των 90 δισ. Ευρώ στην ελληνική οικονομία. Όπως ουδείς μπορεί να αγνοήσει ότι μετά από αμέτρητες παλινωδίες που έβλαψαν στον μέγιστο βαθμό το όνομα της Ελλάδας στο εξωτερικό, ο κ. Τσίπρας υπέγραψε τελικά μία πολύ κακή συμφωνία στην αγωνία του να μην συμβεί επί δικής του πρωθυπουργίας το «ατύχημα» της χρεοκοπίας και η καταστροφή σε όλα τα επίπεδα που θα συνεπαγόταν η έξοδος της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Το αποτέλεσμα είναι μία άγρια φορολόγηση των πάντων, ακόμη και του πρωτογενούς τομέα, των αγροτών, των κτηνοτρόφων κ.α. , η αύξηση του ΦΠΑ σε μία σειρά από βασικά αγαθά και υπηρεσίες κλπ.
Παρ΄όλα αυτά τα μέτρα «απόγνωσης» όμως, ακόμη και σήμερα ο κίνδυνος αυτός εξακολουθεί να υφίσταται εξαιτίας των τεράστιων λαθών της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ακριβώς εξαιτίας της συγκεκριμένης απειλής, πρωταρχικό μέλημα της Κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου – και στην οποία ελπίζουμε ότι βασικός της κορμός θα είναι η Νέα Δημοκρατία και πρωθυπουργός ο Βαγγέλης Μείμαράκης- οφείλει να είναι διασφάλιση της παραμονής στην ευρωζώνη.
Κυρίαρχο μέλημα επίσης της νέας Κυβέρνησης πρέπει να είναι η επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη και στην πορεία που αντέστρεψε η σημερινή κυβέρνηση. Μετά από 6 χρόνια θυσιών η Ελλάδα είχε αρχίσει να επιστρέφει στην ανάπτυξη και επιτέλους φαινόταν φως στο βάθος του τούνελ, μέχρι την στιγμή που ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας.
Για τον ίδιο λόγο η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, που θα δίνει έμφαση στην επιχειρηματικότητα, στην καινοτομία, στον εξαγωγικό προσανατολισμό της βιομηχανίας και στην προσέλκυση επενδύσεων, σε συνδυασμό με έναν μικρότερο αλλά στρατηγικού χαρακτήρα δημόσιο τομέα. Χωρίς να γίνουν πράξη τα παραπάνω, οριστική διέξοδος από την κρίση δεν μπορεί να υπάρξει. Και είναι αδιαμφισβήτητο ότι αυτό το σχέδιο μόνο μία Κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία μπορεί να το υλοποιήσει.
Αλλά και όσον αφορά το Μεταναστευτικό, τα αποτελέσματα της καταστροφικής πολιτικής της απελθούσας Κυβέρνησης είναι εμφανή στα ακριτικά νησιά όπως και στα αστικά κέντρα. Για να αντιμετωπισθεί αυτή η κατάσταση η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει το ταχύτερο δυνατόν στην εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης για το Άσυλο και τη διαχείριση των Μεταναστευτικών Ροών, όπως εφαρμοζόταν από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι τον Ιούνιο του 2014 και είχε εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Μέχρι τότε η εισροή παρανόμων μεταναστών από τα χερσαία σύνορα είχε σχεδόν μηδενιστεί, Κέντρα Πρώτης Υποδοχής και Κέντρα Ταυτοποίησης Αλλοδαπών αναπτύσσονταν στην παραμεθόριο, η Υπηρεσία Ασύλου και η Αρχή Προσφυγών είχαν τεθεί σε λειτουργία, ενώ σταμάτησαν να ζουν στο κέντρο της πρωτεύουσας κάτω από άθλιες συνθήκες και εις βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους δεκάδες χιλιάδες μετανάστες, οι οποίοι είχαν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από εγκληματικές συμμορίες.
Δυστυχώς η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν αξιοποίησε ούτε στο ελάχιστο το κεκτημένο που παρέλαβε:
-Διέρρηξε τις σχέσεις εμπιστοσύνης με τους εταίρους μας, ‘απειλώντας’ ότι τάχα θα έστελνε άναρχα τους μετανάστες και τζιχαντιστές στην κεντρική Ευρώπη,
- έστρεψε προς τη χώρα μας τα κυκλώματα παράνομης μετανάστευσης με τις διακηρύξεις περί ανοικτών συνόρων,
-διέσπασε την ευθύνη της μεταναστευτικής πολιτικής μεταξύ δύο υπουργείων,
- πειραματίσθηκε με τη σύσταση ποικιλώνυμων υπηρεσιών διαχείρισης ευρωπαϊκών προγραμμάτων (ν.4332/15) αντί να αξιοποιήσει το υφιστάμενο δοκιμασμένο πλαίσιο και, τελικά,
- άφησε αναξιοποίητους πόρους από τα νέα ευρωπαϊκά Ταμεία Εσωτερικής Ασφάλειας (ISF) και Ασύλου, Μετανάστευσης & Ενσωμάτωσης (AMIF) της περιόδου 2014-2020, προϋπολογισμού 3,8 και 3,137 δισ. € αντιστοίχως, κίνδυνο για τον οποίο είχα προειδοποιήσει εις μάτην και με παρεμβάσεις μου στη Βουλή.
-εξομοίωσε τους πρόσφυγες με τους μετανάστες παρουσιάζοντας τους συλλήβδην όλους σαν «πρόσφυγες» !
Πρέπει συνεπώς να γίνει κατανοητό ότι το Μεταναστευτικό είναι το μείζον, μετά την οικονομία πρόβλημα και να επανέλθουμε άμεσα στην εκτέλεση του Σχεδίου Δράσης του 2012 με τις τροποποιήσεις που απαιτεί η παρουσία μεγάλου αριθμού Σύριων προσφύγων στη Χώρα.
Tο συμπέρασμα είναι ένα: Στις 20 Σεπτεμβρίου με την ψήφο των πολιτών αλλάζουμε σελίδα και επιστρέφουμε σε αυτό που ως παράταξη της Ευρωπαϊκής προοπτικής γνωρίζουμε καλά, σύμφωνα με την ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας: Να υπηρετούμε πάντα και μόνο τα συμφέροντα του Έθνους και του λαού, να είμαστε υπηρέτες του κοινωνικού συμφέροντος.
