Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα, Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας μέρα,
δεν ξέρω εάν είστε ευνοημένοι ή όχι από το “τσίρκο” του τελευταίου επταμήνου, εγώ πάντως ανήκω στην πρώτη κατηγορία.
Μπορεί πολλοί συνάνθρωποί μου να προβληματίζονται εργασιακά, εγώ πάντως με τη βοήθεια της “αγαπημένης” μου, της κυβέρνησης εννοώ, είμαι έτοιμος να ξεκινήσω, νέα καριέρα, αυτή του μοντέλου!
Μόλις ανακοινώθηκε από την κ. Νικολούλη ότι βρέθηκε το χαμένο “Ν”, και συγκεκριμένα ότι το πήρε ο ευσωμούλης από τη Βέροια, τα τηλέφωνα και οι προτάσεις άρχισαν να “πέφτουν” βροχή, τι λέω, χαλάζι.
Αρχικά μου τηλεφώνησε η Σοφία Λόρεν και μου είπε ότι ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι (Θεός σχωρέστον!) δεν θα υπήρχε στην καριέρα της, εάν ήξερε ότι εγώ έχω τρία “Ν”.
Στη συνέχεια επικοινώνησα με τις “καψούρες” μου, τη Μόνικα και την Ιρίνα. Με διαβεβαίωσαν και οι δύο ότι έχουν από ένα “Ν” και έχουν πάθει την πλάκα τους μαζί μου, που έχω τρία “Ν”.
Δέχθηκα και πρόταση να ασχοληθώ με την κεντρική πολιτική σκηνή. Το βασικό τους επιχείρημα, για να με πείσουν, ήταν ότι με τα τρία “Ν” έχω χάσει την ισορροπία μου. Είμαι δηλαδή ανισόρροπος, οπότε θα ταιριάζω στο απόλυτο φρενοκομείο!
Τελικά αποφάσισα να γίνω παχουλό μοντέλο και έτσι με έχασε η πολιτική και με κέρδισε η “τέχνη”!
Αφού, λοιπόν, ο Γιάνης με το ένα “Ν” μάς άφησε (σκέφτεται να ιδρύσει κόμμα πανευρωπαϊκό - στο καλό … και να μην μας γράφει!), ας ασχοληθούμε με τα δικά μας.
Εκλογές λοιπόν, φίλοι μου.
Πάνε πολλά χρόνια, που στο άκουσμα της αναγγελίας εκλογών, στον σκληρό μου δίσκο (άρχισε να μαλακώνει πλέον!) επανέρχεται ο μύθος του Αισώπου, ο ψεύτης βοσκός.
Που λέτε, φίλοι μου,
ήταν κάποτε ένας βοσκός που είχε ένα κοπάδι με πολλά πρόβατα και ένα μαντρί έξω από το χωριό. Κάθε πρωί τα πήγαινε σε ένα λόφο, κοντά στο μαντρί, και τα άφηνε να βοσκήσουν με την ησυχία τους. Περνούσε την ώρα του παίζοντας με την φλογέρα του, αλλά μια μέρα την ξέχασε στο μαντρί. Μην έχοντας τί να κάνει, σκέφτηκε να σκαρώσει μια φάρσα στους συγχωριανούς του.
Ανέβηκε σε ένα ύψωμα και άρχισε να φωνάζει δυνατά: «βοήθεια χωριανοί, λύκοι τρώνε τα πρόβατα μου. Τρέξτε!».
Οι άντρες του χωριού έτρεξαν να βοηθήσουν τον βοσκό, που μόλις τους είδε άρχισε να γελάει με το πάθημά τους.
Ο βοσκός, όπως φαίνεται, βρήκε πολύ αστείο αυτό που έκανε. Το επανέλαβε και άλλες φορές και κάθε φορά οι χωριανοί του έτρεχαν να τον βοηθήσουν.
Να όμως, μια μέρα, μία αγέλη λύκων όρμησε στο κοπάδι του βοσκού, ο οποίος έβαλε τρομαγμένος τις φωνές, καλώντας σε βοήθεια: «βοήθεια χωριανοί. Λύκοι τρώνε τα πρόβατά μου. Τρέξτε. Βοήθεια!» Κανείς όμως δεν πήγε να τον βοηθήσει αφού όλοι νομίζανε ότι, για άλλη μια φορά, έκανε πλάκα μαζί τους.
Ο Αίσωπος, φίλοι μου, έχει διαχρονική αξία.
Σε κάθε προεκλογική περίοδο, τη θέση του ψεύτη βοσκού “παίρνουν” τα κόμματα εξουσίας, τα οποία φωνάζουν τους χωριανούς τους, εμάς δηλαδή.
“Τρέξτε συνέλληνές μου να σώσουμε τη χώρα όλοι μαζί. Κινδυνεύει”.
Ο λαός πιστεύει, πηγαίνει ψηφίζει και αυτοί που εκλέγονται γελάνε μαζί του.
Μετά, όταν ξεπροβάλλουν πάλι εκλογές, αρχίζουν.
“τρέξτε να μας ψηφίσετε, γιατί θα φέρουμε την ανάπτυξη, θα μειώσουμε την ανεργία, θα δημιουργήσουμε χιλιάδες θέσεις εργασίας (η διαφορά είναι στον αριθμό), θα εξαφανίσουμε την ύφεση, θα σας διορίσουμε, θα πετάξουμε τα μνημόνια, θα “φάμε” τους δανειστές - τοκογλύφους, δεν θα περπατάμε στα τέσσερα αλλά όρθιοι και περήφανοι θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, της Καρδίτσας, της … (μας μαθαίνουν γεωγραφία!), οι ευρωπαίοι θα μας δουν και θα τρομάξουν, θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ, θα επαναφέρουμε το αφορολόγητο, θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό, δεν θα μειώσουμε μισθούς και συντάξεις, θα … σας φέρουμε θάλασσα, θα … σας κάνουμε και παιδιά και εσύ χοντρούλη θα … γίνεις Σπαλιάρας, θα, θα, θα, …”.
Ο λαός πάλι ανταποκρίνεται στο κάλεσμα και τις υποσχέσεις και αυτοί συνεχίζουν το δούλεμα.
Λοιπόν, κύριοι,
εσείς που την πολιτική την “παίζετε στα δάκτυλα”, μιλήστε με ειλικρίνεια στον πολίτη, διότι η αγέλη των λύκων έφθασε και καραδοκεί.
ΥΓ. Επειδή κάποιοι είστε έτοιμοι να με αποκαλέσετε κακό λύκο, να σας υπενθυμίσω ότι είμαι ελέφαντας…
