Φίλοι μου, καλή σας μέρα,
η συμφωνία ολοκληρώθηκε, το νέο μνημόνιο ξεκίνησε, ο πρωθυπουργός μας προσγειώθηκε ανώμαλα στην πραγματικότητα και οι υπόλοιποι θνητοί προσπαθούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει “πρώτη φορά αριστερά” και ποια είναι τα νέα πολιτικά ήθη, που έχουν εισρεύσει στην πολιτική ζωή της πατρίδας μας.
Για παράδειγμα, στο ελληνικό κοινοβούλιο υπάρχουν οι “έξυπνοι” και οι κουτοί. Αυτοί που “στηρίζουν” την κυβέρνηση, καταψηφίζοντάς τα βασικά νομοσχέδια που θα φέρει, και οι υπόλοιποι οι “γερμανοτσολιάδες” που επιθυμούν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Επίσης, ο πρωθυπουργός της χώρας στηρίζεται στις ψήφους των “δοσιλόγων - προδοτών” και προσπαθεί να διατηρήσει ισορροπίες.
Δηλαδή, ορέ λεβέντες, εσείς θα εισπράττετε την βουλευτική αποζημίωση, επειδή θα στηρίζετε την κυβέρνηση σε νομοσχέδια όπως: “στα μακαρόνια με κιμά πρέπει να βάζουμε τυράκι ή όχι”, “η Μόνικα είναι ελεύθερη ή δεσμευμένη”!
Φίλε, Αλέξη σου θυμίζω ότι:
στο προηγούμενο άρθρο με τίτλο “και τώρα … αριστερό μνημόνιο”, αναρωτήθηκα: “ Μήπως τελικά ψήφισες ΝΑΙ!”. Και ο Τύπος ένα Ν άφησε να εννοηθεί ότι ήθελες, ένα ναι για να φύγετε!
Επίσης σε παλαιότερο άρθρο με τίτλο, “Αλέξη μην ξεχνάς ότι κυβερνάς”, σου τόνιζα:
“είσαι ο προπονητής της ομάδας ΣΥΡΙΖΑ και αποφασίζεις το σύστημα που θα εφαρμόσεις στο γήπεδο. Οι παίχτες - συνιστώσες που δεν κατανοούν ή δεν μπορούν να εφαρμόσουν το σύστημα, δεν παίζουν. Μένουν εκτός 18άδας και στην πορεία τους αλλάζουμε”.
Αναρωτιέμαι, τι περιμένεις. Προσπαθείς να ισορροπήσεις, ανάμεσα στην παράνοια και στη λογική. Ανάμεσα στη δραχμή και στο ευρώ. Μπορείς να μου εξηγήσεις που ακριβώς θα βρεθεί η ισορροπία, στο δολάριο ή στη λίρα!
“Πηγαίνοντας” προς τα πίσω, συναντάμε το άρθρο με τίτλο “Αλέξη μην ξεχνάς … και να τραγουδάς!”, στο οποίο σου επισήμανα, μεταξύ άλλων:
“λοιπόν, φίλε μου Αλέξη, ανέλαβες ένα καράβι που προσπαθεί να μην βυθιστεί ή καλύτερα για να γίνουμε της μόδας ανέλαβες μηχανοδηγός σε ένα τρένο που οδεύει σε παλαιές και φθαρμένες ράγες. Για να τα καταφέρεις, δεν πρέπει να ξεχνάς ότι:
•ένα κράτος καταρρέει πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά…, όταν διοικείται από διάφορες μετριότητες
•η παρακμή και η πτώση ενός λαού είναι η επιτυχημένη συνταγή των ανόητων, των δειλών, των τυχάρπαστων, των ανήθικων…
Επίσης, στο άρθρο μου “ο Αλέξης και … ο ΣΥΡΙΖΑ”, σου τόνιζα:
“Αλέξη, “η ρήξη” που είναι προ των θυρών αφορά το κόμμα σου, το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτή την “μάχη” πρέπει να γνωρίζεις ότι σχεδόν πάντα το μεγάλο πρόβλημα των αρχηγών είναι το κόμμα τους, το σπίτι τους. Και επίσης η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ είσαι εσύ και όχι τα στελέχη του (εξαιρέσεις εννοείται ότι υπάρχουν)”.
Σου θυμίζω, Αλέξη, ότι σε άλλο άρθρο με τίτλο “Αλέξη, ο Μπάμπης πρέπει να γίνει φίλος σου!”, τόνιζα ότι:
“το περιβάλλον Αλέξη στην αρχή ήταν “εχθρικό”, αλλά στη συνέχεια ακολούθησε τρικούβερτο γλέντι επειδή ο φίλος μου ο Μπάμπης είχε πλάνο μπι. Είχε δηλαδή σχέδιο και άλλαξε αμέσως τη μουσική και το φαγητό. Για αυτό ο Μπάμπης πρέπει να γίνει και δικός σου φίλος”.
Τελειώνοντας, επειδή κάποιοι σύντροφοί σου, προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο κ. Σόιμπλε ήταν κοκκινοσκουφίτσα και τώρα έγινε κακός λύκος, σου θυμίζω επίσης ότι σε αρκετά παλαιό άρθρο με τίτλο “συστημική αριστερά”, σημείωνα ότι!
“ένας πολιτικός που πιστεύει ότι η διακυβέρνηση μιας χώρας σαν τη δική μας δεν είναι παιχνίδι (μονόπολη στη συγκεκριμένη περίπτωση), στα εναλλακτικά σχέδια που θα είχε αναπτύξει, θα περιλάμβανε όλα τα γράμματα του αγγλικού αλφαβήτου. Δηλαδή δεν θα είχε μόνο σχέδιο μπι, αλλά θα είχε και σι και ντι και …
Και για να κατανοήσεις με ποιους θα διαπραγματευτείς εσύ και η “παρέα” σου, θα σου παραθέσω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Πρετεντέρη “Ο Ψυχρός Εμφύλιος”. Στη σελίδα 142 αναφέρεται: «Κάποια στιγμή ο Σόιμπλε πήρε τον λόγο και άρχισε, σε ήρεμο τόνο, να διηγείται μία ιστορία (στον κ. Βενιζέλο) από το παρελθόν. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν ήταν υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση του Χέλμουτ Κολ, είχε αναλάβει να φέρει σε πέρας τη διοικητική ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Σε κάθε υπουργικό συμβούλιο έκανε απολογισμό των πραγμάτων, διαπίστωνε ότι πάνε καλά και πρόσθετε “βεβαίως έχουμε και σχέδιο Β”. Κάποια στιγμή ο Κολ τον ρώτησε: “Μα κύριε υπουργέ, αφού όλα εξελίσσονται μια χαρά, γιατί κάνετε λόγο για κάποιο σχέδιο Β; Και ο Σόιμπλε του απάντησε: κύριε Kαγκελάριε, είναι χρήσιμο να υπάρχει ένα σχέδιο Β και ας μην το χρησιμοποιήσουμε ποτέ”».
Βλέπεις, φίλε Αλέξη, ότι το χοντρό ανθρωπάκι, σου είχε επισημάνει πολύ καιρό πριν, αρκετά πράγματα, ακόμη και πώς να διαπραγματευτείς.
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι δεν με διαβάζεις. Μάλλον θα φταίει η φωτογραφία μου.
Θα την αλλάξω και θα βάλω μία άλλη, που κάποτε ήμουν μοντέλο!
