Χωρίς την αναμενόμενη παρουσία κόσμου πραγματοποιήθηκε την Πρωτομαγιά η απεργιακή κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ Ημαθίας στη Βέροια. Το μέλος του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, εκπαιδευτικός και διευθυντής του 7ου δημοτικού σχολείου Βέροιας Παύλος Τουτουντζίδης, κατά την ομιλία του στη συγκέντρωση στην πλατεία Δημαρχείου, έκανε λόγο για εργασιακό μεσαίωνα...
και για τον αγώνα που πρέπει να γίνει για την επιστροφή της ανάπτυξης.
Αναλυτικά η ομιλία του:
«Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Την 1η Μαΐου του 1886 εργατικά συνδικάτα στην Αμερική κυρίως στη πόλη του Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας 8ωρο ωράριο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η απεργία εκείνη που καταπνίγηκε στο αίμα θα αποτελεί διαχρονικά την αφετηρία για την κατάκτηση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε όλα πλάτη και μήκη της γης.
Στην Ελλάδα στην πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε το 1893 εργάτες διαδήλωσαν, ζητώντας την καθιέρωση του οκτάωρου, την αργία της Κυριακής και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων.
Σήμερα, δεκαετίες μετά, εργαζόμενοι που ζουν τα τελευταία χρόνια τη βαρβαρότητα της πιο σκληρής επίθεσης του κεφαλαίου, διεκδικούν τα ίδια ακριβώς που διεκδικούσαν οι εργάτες τότε και αυτό γιατί έχουμε επιστρέψει στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.
Δυστυχώς οι πολιτικές αποφάσεις που επιβλήθηκαν τα τελευταία κυρίως χρόνια είχαν ως αποτέλεσμα την κατάργηση του οκταώρου, των συλλογικών συμβάσεων, των δικαιωμάτων στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση ,των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Η προσπάθεια κατάλυσης του δωρεάν χαρακτήρα της υγείας και της ελεύθερης πρόσβασης σ’ αυτήν καθώς και η κατάργηση δομών της εκπαίδευσης και ο περιορισμός του δωρεάν χαρακτήρα της στερεί από τα λαϊκά στρώματα βασικά κοινωνικά αγαθά. Δυστυχώς οι δημοκρατικές κοινωνίες αναγνωρίζουν τα θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων, συνειδητά όμως κάνουν προσπάθειες να τα περιορίσουν και να τα καταργήσουν.
Τα τελευταία χρόνια καταργήθηκαν δικαιώματα που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες μέσα από μια μεγάλη διαδρομή του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος.
Τα μνημόνια αποτελέσαν το όχημα προκειμένου η χώρα μας να οδηγηθεί σε ένα συνεχώς ανατροφοδοτούμενο κύκλο οικονομικής ύφεσης και μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας να οδηγηθούν στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση. Έγιναν χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Όσοι κράτησαν τις θέσεις τους υπέστησαν μεγάλες μειώσεις μισθών. Μειώσεις δέχτηκαν δυστυχώς και οι πρώην εργαζόμενοι, σημερινοί συνταξιούχοι. Συνέπεια των παραπάνω ήταν οι άνεργοι, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι να μην είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις φορολογικές υποχρεώσεις τους που αυξήθηκαν υπέρμετρα ,στα χαράτσια, τον ΕΝΦΙΑ και τις δαπάνες που πρέπει να πληρώσουν εξαιτίας της κατάργησης του κοινωνικού κράτους του και του περιορισμού των δομών υγείας και παιδείας.
Σήμερα απέναντι σε αυτή τη συνεχιζόμενη επίθεση οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα μαζί με τους επαγγελματίες, τους επιστήμονες, τους συνταξιούχους, τους αγρότες αλλά και τους ανέργους της χώρας πρέπει να είναι η απάντηση στη λαίλαπα της ακραίας λιτότητας. Ο ανυποχώρητος αγώνας συμβάλλει αποφασιστικά στην αποκαθήλωση αυτών των πολιτικών που οδηγούν στην εξαθλίωση, στην ανεργία, στην επικράτηση του αυταρχισμού και στην κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Ο σημερινός αγώνας πρέπει να έχει ως στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ένας αγώνας για να αντιμετωπιστεί η ανεργία που είναι το πιο μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα στον τόπο μας. Ένας ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στην επιχειρούμενη με τελεσίγραφα και εκβιασμούς προσπάθεια της Ε.Ε. ,της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ να συνεχίσει την επιβολή μνημονιακών πολιτικών λιτότητας. Είναι επιτέλους καιρός να περάσουμε από την Ευρώπη των τραπεζιτών στην Ευρώπη των πολιτών.
Σήμερα οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα ,οι επαγγελματίες,οι έμποροι, οιεπιστήμονες,οι συνταξιούχοι οι αγρότες και οι άνεργοι διεκδικούν:
-Την άμεση κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.
-Τη διαγραφή του χρέους που αποτελεί όρο για την επιβίωση της χώρας μας, του λαού και των εργαζομένων.
-Την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας προς όφελος του λαού και όχι προς όφελος του κεφαλαίου ντόπιου και ξένου
-Την επανάκτηση του ελέγχου των δημόσιων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος που έτσι και αλλιώς χρηματοδοτείται από τις θυσίας των πολιτών
Απαιτούμε:
-Να αξιοποιηθούν φορολογικά τα στοιχεία που αποκαλύπτουν τη μεγάλη φοροδιαφυγή και την πορεία του μαύρου χρήματος.
-Τη ριζική αλλαγή του φορολογικού συστήματος έτσι ώστε να παταχθεί η φοροδιαφυγή με συνέπεια να καταργηθούν τα εξοντωτικά φορολογικά μέτρα εις βάρους των μισθωτών και συνταξιούχων και κατανεμηθούν δίκαια τα φορολογικά βάρη σε όλους ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα.
Απαιτούμε επίσης :
-Την κατάργηση των αντιεργατικών και αντιασφαλιστικών μέτρων που ψηφίστηκαν κατά την περίοδο του μνημονίου .
-Την αύξηση των μισθών και των συντάξεων την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας,.
-Την προώθηση νομοθετικών ρυθμίσεων για την κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας και την κατοχύρωση σταθερής και μόνιμης εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
-Τη διεκδίκηση του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων για τις καταστροφές που προκάλεσαν στη χώρα μας τα κατοχικά στρατεύματα.
Διαδηλώνουν σήμερα για να κατοχυρώσουμε την ανεξαρτησία μας, την εθνική κυριαρχία, τη δημοκρατία και δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη, αλλά και τις μελλοντικές επιθέσεις δικαιώματα των εργαζομένων».
