«Ήξερα ότι στη χώρα μου, η μεγαλύτερη νύχτα διαρκεί δώδεκα ώρες… Στον Δήμο Αλεξάνδρειας όμως, δεν γνωρίζω…»
Μ’ αυτή τη σκωπτική εισήγηση, αλλά και με αλληγορική σημασία, ξεκινά την επιστολή παραίτησής του προς τον δήμαρχο Αλεξάνδρειας Παναγιώτη Γκυρίνη ο αντιδήμαρχος Σάκης Χαλκίδης.
Τους λόγους της παραίτησης ο κ. Χαλκίδης του αναφέρει στην επιστολή του:
«Αγαπητοί συνδημότες και συνδημότισσες
Οι δημοτικές εκλογές, αποτελούσαν και αποτελούν για μένα μια πρόκληση-πρόσκληση για τις τοπικές κοινωνίες, ώστε να αναδείξουν, αλλά και επιλύσουν τα δικά τους πρόβλημα, δίνοντας πάντοτε μια άλλη πνοή στο τόπο τους. Προσωπικά δεν έμαθα να απολογούμαι ,έμαθα όμως να καταθέτω απόψεις και αρχές πάνω στις οποίες στηρίζομαι και λειτουργώ καθημερινά. Γιατί το πρόβλημα που τίθεται δεν είναι προσωπικό, είναι θέμα αξιών και αρχών. Είναι για τα πιστεύω μου στο χώρο γενικότερα της διοίκησης και πολύ δε περισσότερο της τοπικής αυτοδιοίκησης, την οποία υπηρετώ από τη θέση του δημοτικού συμβούλου εδώ και χρόνια.
Σεβαστή η επιλογή σας κ. Δήμαρχε για τον τρόπο διοίκησης, οφείλετε , όμως, να σεβαστείτε και τις δικές μου θέσεις και απόψεις, εκτός και αν πιστεύατε ότι αποτελώ πολιτικό διατροφικό συμπλήρωμα στο συνδυασμό σας; Ιδιοτελείς και μόνο σκοπιμότητες, θα μπορούσαν να προικοδοτήσουν αυτή την προσπάθειά σας προκειμένου να μην αποδεχτώ άλλες σκέψεις μου , που ενδεχόμενα υπάρχουν . Κάνατε, όμως, λάθος κ. Δήμαρχε, δεν πουλάω τα πιστευτώ μου και τις αρχές μου για την τοπική αυτοδιοίκηση, με μία θέση Αντιδημάρχου ,όπως κάνατε λάθος να πιστεύετε ότι μπορεί να πορευτούμε με αυτόν τον τρόπο διοίκησης .Όταν μάλιστα, ο χρόνος κυλάει συνεχώς αρνητικά , δεν θα μπορούσα να πράξω διαφορετικά, από το να εκθέσω δημόσια αυτήν την αντίδρασή μου, που αναμφισβήτητα πιστεύω ότι είναι περισσότερο χρήσιμη από την σιωπή.
Με τη παρούσα επιστολή μου, θα ήθελα να καταθέσω σε όλους τους συνδημότες και συνδημότισσες τους λόγους που με οδήγησαν στην παραίτησή μου, από την θέση του Αντιδημάρχου. Η αίτηση παραίτησής μου, λαμβάνει χώρο σε χρόνο που άπτεται της αδυναμίας επίλυσης, από μέρους της διοίκησης των προβλημάτων και όχι για οποιονδήποτε άλλο λόγο.
Πίστευα και πιστεύω ότι σ’ αυτή τη διαχρονική πορεία στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, η θέληση και η προσφορά για το καλό του τόπου επισκιάζουν τα αξιώματα.
Έχοντας αυτό ως αρχή, μου ήταν αδύνατο να συμβιβαστώ με το τίποτα ή το λίγο. Με την αδιαφορία, την αναστολή και την αναποτελεσματικότητα. Εκτός και αν όλα αυτά για κάποιους, αποτελούν στοιχεία χρηστής διοίκησης. Μου ήταν αδιανόητο να συμβιβαστώ με καταστάσεις που δεν εξυπηρετούν, όχι το προσωπικό, αλλά το γενικό συμφέρον.
Πορεύτηκα στις εκλογές με γνώμονα την προσφορά στον τόπο, έχοντας στο πλευρό μου πρώτα τους συνδημότες και όλους εκείνους που πίστευαν σε μένα. Όχι αναγκαία από θεσμική θέση, αλλά από τη θέση του συμβούλου .Δεν είχα , όμως , το δικαίωμα να συμπορεύομαι με μια διοίκηση, όπου η συνοχή και η αποφασιστικότητα είναι άπιαστο όνειρο, μιας διοίκησης που στηρίζεται στο φιλότιμο και τις άοκνες προσπάθειες των συμβούλων της ,μιας διοίκησης που έπαθε «πολιτική κώφωση» στα κελεύσματα των δικών της ανθρώπων.
Μιας διοίκησης ,που ακόμη δεν μπορεί να αντιληφθεί τόσο την ευθύνη, όσο και την υποχρέωσή της απέναντι σ αυτό τον τόπο και τους πολίτες της, για να μπορέσει να ορθοποδήσει .
Μόνο, βέβαια, που δεν γνωρίζω αν αυτά είναι εγγενείς πολιτικές αδυναμίες ή επίκτητες. Ένα, όμως, είναι το βέβαιο, ότι προσβάλουν, εκθέτουν και δημιουργούν πολιτικές τριβές και αντιπαραθέσεις, αφήνοντας εκτεθειμένους όλους μας και διαψεύδοντας τις προσδοκίες των πολιτών.
Μου ήταν αδιανόητο , να διεκδικώ για τον τόπο μου και να νιώθω συνεχώς ανασφαλής και εκτεθειμένος στις προσδοκίες και στις αιτιάσεις των πολιτών, γιατί ακριβώς υπήρχε μια αναποτελεσματική διοίκηση, που είχε αρκεστεί μόνο στο να αφουγκράζεται και να μην αποφασίζει.
Μου ήταν αδιανόητο, να ανεχθώ τους συνεχείς εμπαιγμούς και τα δεν μπορώ της διοίκησης .
Λυπάμαι μόνο, γιατί έχουν διαψευστεί οι προσδοκίες των πολιτών από μια διοίκηση που εκλέχθηκε με άλλο όραμα και προοπτική ,από μια διοίκηση που μέχρι τώρα γνώρισα την σκληρή πραγματικότητα, του δεν μπορώ, δεν έχω.
Τα προβλήματα των πολιτών τρέχουν και εμείς τρέχουμε πίσω τους. Οι αγρότες ,οι επαγγελματίες οι απλοί πολίτες προβληματίζονται και μεις γινόμαστε θεατές στη αρένα των προβλημάτων τους .Η δημόσια υγεία, μας αφήνει εκτεθειμένους και εμείς ακόμη αποφασίζουμε .
Η έλλειψη συνοχής και αποφασιστικότητας, οδήγησαν σε συνεχή «αδειάσματα» (ας μου επιτραπεί αυτός ο όρος )από μέρους του κ. Δημάρχου. Και αυτήν ακόμη την ενδεχόμενη σκοπιμότητα ή αδυναμία ,δεν είμαι διατεθειμένος να την υπηρετήσω, με ότι αυτό συνεπάγεται .
Τέλος , δεν θα ήθελα με τίποτε να αναφερθώ σε ότι και αν έχει γίνει από μέρους μου .Θετικό ή αρνητικό το έχω ήδη παραδώσει στην κρίση όλων. Πίστεψα και πιστεύω ότι ο καθένας μας αντλεί την δύναμή του από ένα σύνολο συνεργατών και ότι κανείς μόνος δεν μπορεί να φτάσει σε στόχους επιθυμητούς, ατομικούς ή συλλογικούς .Μέσα από ένα τέτοιο κλίμα συνεργασίας, θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από εκείνους τους συναδέλφους , τους δημοτικούς υπαλλήλους, αλλά και τους συνδημότες , που ενδεχόμενα στενοχώρησα και συγχρόνως να εκφράσω δημόσια τις ευχαριστίες μου.
Εύχομαι και ελπίζω κ. Δήμαρχε τα πολιτικά «σκουντήματα» να σας αφυπνίσουν, για το καλό όλων μας.»
