Ο συγγραφέας του βιβλίου « Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ»Ιωάννης Τσαχαγέας, στο οποίο αναφερθήκαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας, πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για τη σωστή λειτουργία της δημοκρατίας. Κυριότερες είναι οι εξής.
1.« η ανάθεση της διακυβέρνησης σε εντίμους και ηθικούς πολίτες οι οποίοι θα προτάσσουν το εθνικό συμφέρον του προσωπικού.»
2. «η ύπαρξη δυναμικής και ενεργητικής αντιπολίτευσης αφοσιωμένης στην αποστολή του ελέγχου του κυβερνητικού έργου, της εφαρμογής των νόμων και της ουσιαστικής συμβολής στους προς ψήφιση νόμους.»
3. «η εξασφάλιση αντικειμενικής ενημέρωσης των πολιτών με την απαγόρευση σχηματισμού ολιγοπωλιακών καταστάσεων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή υποταγής τους σε διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα…»
4. « η καθολική συμμετοχή των πολιτών στις ψηφοφορίες και η ενεργός αντίστασή τους όταν παρακάμπτεται η βούλησή τους.»
5. «η προσφυγή στη λαϊκή βούληση με δημοψήφισμα στην περίπτωση θεμάτων μεγάλης εθνικής σημασίας…»
6. «η ψήφιση νόμων που εξυπηρετούν μόνο το κοινωνικό σύνολο και όχι ειδικά συμφέροντα.»
7. «η άτεγκτη εφαρμογή των νόμων προς πάσα κατεύθυνση, με πλήρη σεβασμό της ισονομίας των πολιτών και των ατομικών δικαιωμάτων τους.»
8. « η διασφάλιση ης ανεξαρτησίας των τριών εξουσιών:
νομοθετικής ,εκτελεστικής και δικαστικής, ο σεβασμός των
αποφάσεων της κάθε μιας από τις άλλες δύο, η τήρηση στην πράξη του συνταγματικού προνομίου των βουλευτών να νομοθετούν κατά συνείδηση και όχι κατά τις επιταγές του κόμματος ,και ο περιορισμός της ασυλίας των βουλευτών και υπουργών στο προσήκον μέτρο.»
9. «η απόκρουση της άσκησης επιρροής επί των τριών εξουσιών από κομματικά ή οικονομικά συμφέροντα και πάσης φύσεως εξωθεσμικά κέντρα, και η πλήρης διαφάνεια όλων των πράξεών των .»
Στη συνέχεια ο συγγραφέας τονίζει πόση σημασία έχουν ορισμένες υποχρεώσεις των κυβερνώντων μεταξύ των οποίων σπουδαιότερες είναι:
α) «η εξασφάλιση ίσων ευκαιριών δημοσιότητας στους υποψηφίους βουλευτές και του δικαιώματος των πολιτών να εκλέγουν αυτοί τους βουλευτές και όχι οι κομματικές λίστες.»
β) «η εξασφάλιση αντικειμενικής ,αξιοκρατικής, ακομμάτιστης και αδιάφθορης δημόσιας διοίκησης, στην υπηρεσία των πολιτών και μόνον.»
γ) « η προαγωγή δια της παιδείας των γενικών ηθικών αρχών και της αγωγής του πολίτη για τη σωστή λειτουργία της δημοκρατίας.»
Θα συμφωνήσω με την άποψη του συγγραφέα ότι « είναι πολύ λίγες οι δημοκρατικές χώρες, στις οποίες πληρούνται σε ικανοποιητικό βαθμό οι παραπάνω βασικές προϋποθέσεις .»
Όλα αυτά αποτελούν κανόνες απαράβατους για να λειτουργήσει αποδοτικά το πολίτευμα της Δημοκρατίας σε μία χώρα προς όφελος των πολιτών και της κοινωνίας. Πρέπει να στηρίζεται σε κατάλληλους νόμους και αρχές. Απαιτείται ακόμη κάποια ωριμότητα των πολιτών-ψηφοφόρων στην επιλογή των κατάλληλων εκπροσώπων του στη Βουλή ,κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στη χώρα μας. Η επιλογή των προσώπων που θα μας κυβερνήσουν ανήκει στο λαό και όχι στα κομματικά κριτήρια και μόνο. Οι πολίτες στην Ελλάδα ,δυστυχώς, υποχρεώνονται στους βουλευτές με τις εκδουλεύσεις οι οποίες γίνονται οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι παράνομες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται και να αλλοιώνεται η βούλησή του. Το πάθημα, όμως δεν μας έγινε μάθημα. Τα λάθη τα επαναλαμβάνουμε με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στην καταστροφή.
Σε μια άλλη σελίδα (190) του βιβλίου ο συγγραφέας υπογραμμίζει την πραγματικότητα που διέπει τα κόμματα για πολλές δεκαετίες.
« Τα κόμματα, σαν όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, έχουν πολύ ανεπτυγμένο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Με αποτέλεσμα όλες τους οι επιλογές και δράσεις να αποβλέπουν κατά προτίμηση στην εξυπηρέτηση του κομματικού συμφέροντος κατά προτεραιότητα και δευτερευόντως του κοινωνικού. Αυτή η τάση επιτείνεται όταν το κόμμα βρίσκεται στην εξουσία..» Έτσι θα ψάχνουμε να βρούμε Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Παναγιώτης Παπαδόπουλος
Φιλόλογος