Επέτειος μνήμης της καταστροφής της Σμύρνης σήμερα, και διαβάζουμε στην προσωπική σελίδα στο facebookτου φίλου και καθημερινού μας αναγνώστη Σπύρου Λαμπρινού:
«Ήμουν και εγώ εκεί. Μέσα από τη μνήμη του οκτάχρονου πατέρα μου, πού ήδη ορφανός λίγων ωρών, αφού οι Τσέτες είχαν σκοτώσει τον 36χρονο πατέρα του, τον παππού μου Λάμπρο. Η γιαγιά μου Χριστίνα, 31 ετών, με δύο παιδιά, (μαζί και η 11χρονη ακόμη θεία μου Σταματία), έμειναν στην προκυμαία μέχρι που ένα γιαπωνέζικο πλοίο που έφτασε τελευταίο στο λιμάνι τελικά τους παρέλαβε. Ο καπετάνιος του διέταξε να πετάξουν το φορτίο και άδειασε τα αμπάρια για να παραλάβει τα ανήμπορα γυναικόπαιδα…»
Κι όμως, υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί που αρνούνται την αλήθεια… Όντας μακριά από κάθε πραγματικότητα, σημερινή ή ιστορική. Μια άλλη πάστα... ανεπιστημόνων, που το καλύτερο που θα έπρεπε να κάνουν θα ήταν να σιωπούν.
