Παρακολουθείστε ένα video διάρκειας 43 λεπτών, το οποίο περιλαμβάνει όλα τα όσα είπε στον απολογισμό της δημοτικής του αρχής,ο απερχόμενος δήμαρχος Νάουσας κ.Τάσος Καραμπατζός,το βράδυ του Σαββάτου 23 Αυγούστου,στον πολυχώρο της ΕΡΙΑ.
Η ομιλία του Τάσου Καραμπατζού
Είναι μια ξεχωριστή, μία ιδιαίτερη στιγμή. Νιώθω την ανθρώπινη ανάγκη κλείνοντας 12 χρόνια στο Δήμο, να επικοινωνήσω μαζί σας. Να σας καταθέσω την ψυχή μου ως ένα «αντίδωρο» για την στήριξή σας όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια που με εμπιστευτήκατε στο τιμόνι της Νάουσας και να σας εκφράσω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Είναι πράγματι πολύ σημαντικό να σε τιμά και να σε εμπιστεύεται ο λαός για τρεις συνεχόμενες δημαρχιακές θητείες και να σου αναθέτει την διοίκηση των κοινών. Από την άλλη όμως, είναι και μια τεράστια πρόκληση και ΕΥΘΥΝΗ.
Από την «αυγή» του νέου αιώνα (μέσα του 2002) δημιουργήσαμε την παράταξή μας «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ» και μαζί με πολλούς και καλούς φίλους συναγωνιστές-συνοδοιπόρους αφιερωθήκαμε στα κοινά, να παλέψουμε για μια νέα Νάουσα. Θυσιάσαμε πολλά, από την οικογένειά μας, από το επάγγελμά μας κλπ. γιατί έτσι οφείλαμε να κάνουμε.
Όλοι ίσοι μεταξύ μας και ο Δήμαρχος «πρώτος μεταξύ ίσων».
Τον Γενάρη του 2003, παρέλαβα το Δήμο από έναν παλιό και έμπειρο Δήμαρχο, τον Δημήτριο Βλάχο, ο οποίος είχε σημαδέψει την πορεία της Νάουσας μετά τη μεταπολίτευση.
Φιλοδοξία μου ήταν να αναμετρηθώ με τα δύσκολα, και αρχή μου να κρατήσω ό,τι θετικό από τους πρώην Δημάρχους, Φιλώτα Κόκκινο, Αλέξανδρο Χωνό, Δημήτρη Βλάχο, Πέτρο Μπόλα, Γιώργο Πολάκη, Γρηγόρη Λιόλιο και να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα.
Από την πρώτη ημέρα εργάσθηκα υπεύθυνα, μελέτησα και έπιασα όλα τα χρόνια ζητήματα που για δεκαετίες απασχολούσαν τον δήμο (όπως δημοτικό δάσος, πανεπιστήμιο, κολυμβητήριο, απορρίμματα, υδρεύσεις/αποχετεύσεις, εξωστρέφεια-μεγάλωμα του Δήμου κ.ά.).
Ευτύχησα ως Δήμαρχος στη διάρκεια τής 12χρονης θητείας μου, να δω να ολοκληρώνονται έργα που ήταν όνειρο για τους συμπολίτες μου.
Μεγάλα έργα, τα οποία με συλλογική, οργανωμένη και επίπονη προσπάθεια, καταφέραμε μαζί με τους συνεργάτες μου, τα στελέχη και το προσωπικό του Δήμου να σχεδιάσουμε, να ξεκινήσουμε και να ολοκληρώσουμε.
Ταυτόχρονα όμως προχωρήσαμε και σε θεσμικές κατακτήσεις, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες που έβαλαν τις βάσεις και άνοιξαν νέους ορίζοντες ανάπτυξης για τον τόπο. Η σπουδαιότητά τους θα φανεί όταν η χώρα μας ξεφύγει από την πρωτόγνωρη οικονομική κρίση και θα βρεί τον βηματισμό της.
Απόψε λοιπόν θα κάνουμε έναν απολογισμό των πεπραγμένων της δωδεκαετίας 2003-2004. Είναι τα έργα, οι παρεμβάσεις, οι πρωτοβουλίες και οι εκδηλώσεις που έγιναν στη διάρκεια των τριών θητειών μας στη διοίκηση του Δήμου.
Στο τέλος θα σας δοθεί το σχετικό τεύχος, όπου στις σελίδες του καταγράφονται τα περισσότερα από αυτά και έγιναν την περίοδο 2003-2014 (και περιλαμβάνει τέσσερις ενότητες…)
Και είναι έργα μεγάλα, μεσαία και μικρότερα.
Όλα είναι καταγεγραμμένα - κατά τον χρόνο που υλοποιούνταν - και τεκμηριωμένα για πρώτη φορά με σύγχρονα μέσα στα ηλεκτρονικά αρχεία του Δήμου και με λεπτομερές φωτογραφικό υλικό, που βεβαίως θα παραδοθεί στη νέα Δημοτική Αρχή, αλλά και θα παραμείνει για πάντα στα αρχεία του Δήμου ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Είναι όμως και μια οφειλόμενη απάντηση στους άδικους επικριτές που λένε: «και τι έκανε ο Καραμπατζός τόσα χρόνια;». Ας μη μιλήσουμε όμως εμείς. Ας μιλήσουν, τα έργα που θα μείνουν στον τόπο
Πολλές δράσεις, όπως οι αμέτρητες πολιτιστικές εκδηλώσεις, οι συνεργασίες και η στήριξη - με τις χρηματοδοτήσεις από το Δήμο- όλων των πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων, οι μικρές παρεμβάσεις που έγιναν σχεδόν σε κάθε γειτονιά του Δήμου, η καθημερινότητα, οι συντηρήσεις (ηλεκτροφωτισμός, άσφαλτοι, αγροτική οδοποιία, καθαριότητα, προστασία πρασίνου κλπ), αλλά και η κοινωνική συμπαράσταση- βοήθεια σε άπορους, που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια ανώνυμα και χωρίς δημοσιότητες, δεν μπορούσαν να καταγραφούν αναλυτικά σε ένα σύντομο –περιληπτικό κείμενο. Εάν καταγράφαμε το σύνολο των έργων –πρωτοβουλιών –εκδηλώσεων κλπ. με το διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό, σίγουρα δεν θα έφταναν ούτε 3 τόμοι!!!
Στο τεύχος λοιπόν, που θα σας δοθεί περιλαμβάνονται τα πιο σημαντικά, συνολικά 1.048 έργα-πρωτοβουλίες-παρεμβάσεις-εκδηλώσεις. Τα δε μεγαλύτερα έργα (π.χ.Κολυμβητήριο κλπ) αναφέρονται σε περισσότερες χρονικές περιόδους, διότι ήταν συνεχιζόμενα και εκτελούνταν για περισσότερο από ένα χρόνο.
Να τονίσω δε και το εξής ακόμη:
Δεν είναι μόνο να κάνεις ένα έργο. Η από εκεί και πέρα λειτουργία, διαχείριση και συντήρησή του, είναι ένα ακόμη πιο δύσκολο κεφάλαιο, στο οποίο προσπαθήσαμε και σ’ αυτό να ανταποκριθούμε όσο γινόταν καλύτερα.
Στην παρουσίαση που ακολουθεί, θα αναφερθώ επιγραμματικά στα μεγαλύτερα έργα της δικής μας δημοτικής αρχής. Είναι έργα που θεωρώ ότι φέρουν τη δική μας σφραγίδα, το δικό μας αποτύπωμα. Αυτοί είμαστε. Αυτά κάναμε.
Η ιστορία θα κρίνει.
Είναι λοιπόν, τα ΕΡΓΑ ΟΡΟΣΗΜΑ θα τα χαρακτήριζα, σε αυτή τη δημιουργική πορεία των δώδεκα (12) χρόνων που ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες και είναι τα εξής δώδεκα (12):
Ή θα έλεγα: 12 χρόνια / 12 μεγάλα έργα.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ-ΔΑΣΟΣ:
Πετύχαμε την επίλυση με νομοθετική ρύθμιση (ν.3208/2003) του ζητήματος συγκυριότητας του Δημοσίου στο Δημοτικό μας Δάσος (μερίδιο 1/5), που λίμναζε από το 1970.
Έτσι καταφέραμε ο Δήμος μας να είναι ο μεγαλύτερος Δασοκτήμων στην Ελλάδα.
Η πλήρης κυριότητα στο Δάσος, μας έδινε πλέον τη δυνατότητα για περαιτέρω αξιοποίηση του Χιονοδρομικού Κέντρου 3-5 Πηγάδια, γνωστού στο Πανελλήνιο, που οφείλαμε όμως να το κάνουμε πιο ανταγωνιστικό για να αποτελέσει ατμομηχανή ανάπτυξης του τουριστικού προιόντος της Νάουσας και μάλιστα 4 εποχών (προπονητικό Κέντρο στη Ντορντόπολη–Μπαλκόνι κλπ).
Εντάξαμε το έργο στα ΣΔΙΤ προχωρώντας σε όλες τις απαραίτητες αδειοδοτήσεις, εγκρίσεις, μελέτες κλπ. με προυπολογισμό 30εκ. €.
Απομένει η διαγωνιστική διαδικασία και η ανάδειξη αναδόχου–επενδυτή για 40 χρόνια, με σκοπό την δημιουργία θέσεων εργασίας για τη Νάουσα και την απολαβή ανταποδοτικών ωφελειών για το Δήμο μας.
Εδώ, θέλω δύο λέξεις να πω για τις Δημοτικές Επιχειρήσεις.
-1. Τα χιονοδρομικά κέντρα πριν 10 χρόνια όλα ήταν Δημοτικά ή Νομαρχιακά. Τώρα ή έκλεισαν ή παραχωρήθηκαν σε ιδιώτες.
-2. Στο Χ.Κ. Σελίου, η Διοίκηση, εξαιτίας των προβλημάτων και του θεσμικού πλαισίου που ισχύει, παραιτήθηκε.
-3. Προχωρήσαμε σε δράσεις για την αύξηση επισκεψιμότηας όλο το χρόνο ( αγώνες ορεινής ποδηλασίας τα καλοκαίρια, ορεινό τρέξιμο, διαμόρφωση πίστας skateboard, μουσικές εκδηλώσεις, νυχτερινό σκι, χριστογεννιάτικες χιονογιορτές κλπ.)
-4. Πετύχαμε τη διαγραφή οφειλής ύψος 150.000 € από παλιά δάνεια των προηγούμενων διοίκησεων στην ALPHA BANK (πρώην ΙΟΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ).
-5. Πήραμε τις σχετικές αδειοδοτήσεις, όπως για πρώτη φορά ΣΗΜΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ, άδεια πυρασφάλειας κ.ά, πράγματα που βέβαια δεν φαίνονται. Επίσης με πρωτοβουλίες μας πετύχαμε: α) Νομιμοποίηση πολεοδομικών θεμάτων, και β) Νομοθετική ρύθμιση των δασικών χρήσεων και τον αποχαρακτηρισμό αναδασωτέων εκτάσεων, πράγμα που μας αναγνωρίζουν και τα 18 Χ.Κ. της χώρας.
-6. Υπάρχει έντονος ανταγωνισμός από τα Χ.Κ. στα βόρεια σύνορά μας, γεγονός οδηγεί στη φθίνουσα πορεία των Ελληνικών Χιονοδρομικών Κέντρων.
-7. Η βράβευση του 2009 ως το καλύτερο Χ.Κ. της χώρας, επιβεβαιώνει ότι τα "Πηγάδια" δεν έχασαν την εμπιστοσύνη του κόσμου.
-8. Αλλάζουν οι εποχές, υπάρχει μεγάλη κρίση, έντονος ανταγωνισμός, γι' αυτό οφείλουμε να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα κλπ.
-9. Όλες οι διοίκησεις μέχρι τώρα έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, πλην όμως το νομοθετικό καθεστώς που ισχύει σήμερα για τις δημοτικές επιχειρήσεις είναι ασφυκτικό, με συνέπεια να μην μπορούν να λειτουργήσουν όπως στο παρελθόν.
-10. Αναγκαστήκαμε να προχωρήσουμε στη δύσκολη απόφαση λύσης και εκκαθάρισης, για να μην φορτώνονται κι άλλα βάρη στις πλάτες των πολίτων.
Η κατασκευή του Κλειστού Κολυμβητηρίου, ένα έργο στοιχειωμένο από το 1957.
Εξασφαλίσαμε τις αναγκαίες χρηματοδοτήσεις και καταφέραμε να το ολοκληρώσουμε το 2009.
Είναι το πιο σύγχρονο κολυμβητήριο της χώρας, το μόνο αδειοδοτημένο και από το 2010 φιλοξενεί κολυμβητικούς αγώνες, αλλά και ομάδες από την ελλάδα και το εξωτερικό, που το επιλέγουν για την προετοιμασία τους.
Επίσης, από το 2012, ιδρύσαμε το σύλλογο Κολυμβητική Ακαδημία Νάουσας με εκατοντάδες αθλητές, που ήδη αρχίσαν να έχουν τις πρώτες διακρίσεις.
Ανάδειξη της Σχολής Αριστοτέλους, με τη δημιουργία του Πολιτιστικού Κέντρου Σχολής Αριστοτέλους.
Τεράστια ήταν η συμβολή του μεγάλου ευεργέτη της Νάουσας Χρήστου Λαναρά, που με τις άριστες προσωπικές μας σχέσεις, κατάφερα και τον έπεισα για τη δωρεά των 2,7εκ. €-κατασκευή του Πολιτιστικού Κέντρου.
Στόχος, η περαιτέρω αξιοποίησή της με την ίδρυση Σχολής Αριστοτελικής Φιλοσοφίας κλπ.
Η ίδρυση και λειτουργία του Πανεπιστημίου (ΦΕΚ. αρ. 138/ 22-4-2004 τεύχος Α΄ -Τμήμα Διοίκησης Τεχνολογίας), με την επανάχρηση του κτιρίου «Λόγγου-Τουρπάλη».
Ένα έργο σύνθετο και δύσκολο. Αποκαταστήσαμε πλήρως το ιστορικό πρώην βιομηχανικό συγκρότημα "το πρώτο νηματουργείο των Βαλκανίων" και το παραδώσαμε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, όπου για 10 χρόνια στέγασε το Τμήμα Διοίκησης Τεχνολογίας.
Η Νάουσα, ήταν η μόνη πόλη - μη πρωτεύουσα Νομού - στην Ελλάδα που έπαιρνε Πανεπιστήμιο. Είναι ένα έργο, θα λέγαμε, αντίστοιχο της ίδρυσης των Τεχνικών Σχολών από τον Φιλώτα Κόκκινο το 1963.
Η συνένωση της παλιάς Επαρχίας Νάουσας σε έναν Μεγάλο Δήμο. Για πολλά χρόνια όλοι μιλούσαμε για την ενοποίηση της περιοχής μας.
Το 2010 με την διοικητική μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» - για τον οποίο πολλά αρνητικά μπορούμε να πούμε - καταφέραμε με αγώνες και διεκδικήσεις να γίνει πράξη η δημιουργία του ΕΝΙΑΙΟΥ ΔΗΜΟΥ, γεγονός που τόνωσε εξωστρέφεια και το άνοιγμα της Νάουσας όχι μόνο εδαφικά, αλλά κυρίως κοινωνικά, πολιτιστικά, οικονομικά, αναπτυξιακά.
Έτσι, από το 2011, ο νέος μεγάλος "Καλλικρατικός" Δήμος μας έχει έκταση 430.000 στρεμμάτων και πληθυσμό 34.583 κατοίκους. Σχεδόν διπλασιάστηκε.
Η επίλυση του χρόνιου προβλήματος των σκουπιδιών και το κλείσιμο όλων των χωματερών (Δημιουργία Σταθμού Μεταφόρτωσης, Εξοπλισμός με οχήματα μεταφοράς απορριμμάτων, Αποκατάσταση όλων των χωματερών κλπ). Γιατί όταν όλοι μιλάμε για προστασία του περιβάλλοντος και για δημιουργία ενός «πράσινου Δήμου», το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να «καθαρίσουμε» με τα σκουπίδια μας.
Πλέον όλες οι παλιές χωματερές έχουν κλείσει, τα σκουπίδια μεταφέρονται στον ΧΥΤΑ Έδεσσας και ήδη ξεκινήσαμε το έργο κατασκευής του ΣΜΑ στην περιοχή "Σκορπιός" Μονοσπίτων.
Το Ευρυζωνικό Δίκτυο Οπτικών Ινών και μέσα στη Νάουσα και σε κοινότητες. Ένα μεγάλο έργο που αναβαθμίζει τις υποδομές και καθιστά για το μέλλον πολύ ευκολότερη τη χρήση των νέων τεχνολογιών (internet, τηλεπικοινωνίες κλπ.) και την εξυπηρέτηση των πολιτών, κυρίως για τη Νέα Γεννιά.
Η πρωτοβουλία που πήραμε για τη συνεργασία των 11 Δήμων γύρω από το όρος Βέρμιο «ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΒΕΡΜΙΟ», που εγκρίθηκε με την υπ. αριθ. 35403/12-8-2010 απόφαση υφ. Ανάπτυξης Στ. Αρναουτάκη, προυπολογισμού 200 εκ €, από τα οποία τα 50 εκ. αφορούν τη Νάουσα και είναι μια «δεξαμενή» και ένα εργαλείο περαιτέρω ανάπτυξης, με έργα που μπορούν να ενταχθούν στο ΣΕΣ.
Η πρωτοβουλία επίσης που πήραμε πρώτοι στην Ελλάδα, για την ενδοπεριφερειακή –ενδοδημοτική συνεργασία 4 Δήμων (Νάουσα-/Βέροια-Πέλλα-Δίον/Όλυμπος) με αναφορά στον Μεγαλέξανδρο: «ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» και η οποία έδειξε με τις δύο πρώτες δράσεις μας (δημιουργία ιστοσελίδας στο διαδίκτυο και ενημερωτικού εντύπου) ότι μπορεί πράγματι να προσφέρει μεγάλες δυνατότητες τουριστικής επισκεψιμότητας σε όλο το «τόξο» περιαστικά της Θεσ/νίκης και ευρύτερα.
Η ταυτότητα της Νάουσας. Πρόκειται για ένα σύνολο έργων και παρεμβάσεων που ταυτοποιούν την μεγάλη της ιστορία, τον πολιτισμό, τη βιομηχανική κληρονομιά, το δρώμενο, το περιβάλλον, δηλ. όλα μας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, δημιουργώντας μια «διαδρομή» για τον επισκέπτη της πόλης. Αυτό το ονομάσαμε «Ενοποίηση του Αστικού Χώρου».
Πιο συγκεκριμένα:
Με παρέμβασή μας τροποποιήθηκε ο νόμος 3852/2010 «Καλλικράτης», στον οποίο ο από το 1955 δοθείς τιμητικός τίτλος «Ηρωική Πόλη» δεν αναγράφονταν. Έτσι, με το Ν3979/2011άρθρο 44 παρ.13 αποκαταστάθηκε η ιστορική ονομασία της Νάουσας.
Στον τόπο θυσίας των 1.241 εθνομαρτύρων Ναουσαίων τοποθετήσαμε μνημείο σε αναγνώριση της προσφοράς τους μετά από 190 χρόνια.
Στο πάρκο των ηρώων επίσης, οφείλαμε τιμή στον Μακεδονομάχο Αντ.Μίγγα, όπου τοποθετήσαμε την προτομή του.
Η βιομηχανική ιστορία της Νάουσας, έπρεπε να καταγραφεί και να προβληθεί. Ετσι, με στρατηγικό σχεδιασμό, μελετήσαμε και συντάξαμε το νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Νάουσας.
Διαμορφώσαμε μια ιστορική - τουριστική –περιηγητική- περιβαλλοντική-βιομηχανική κλπ διαδρομή, με την ανάδειξη όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της, με έργα αρκετών εκατομμυρίων ευρώ.
Και είναι:
Ανάδειξη του καταρράκτη «Μπίλη».
Ανάπλαση βράχου Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου-Υδροτροχός,
Διαμόρφωση χώρου πάρκινγκ στο Ηρώο,
Πολυχώρος πολιτισμού "ΒΕΤΛΑΝΣ"
Μουσείο και Συνεδριακό Κέντρο "ΕΡΙΑ",
{ Και να θυμίσω στο σημείο αυτό πώς ήταν ο χώρος αυτός πριν…Αν δεν διεκδικούσαμε και δεν καταφέρναμε να εντάξουμε το έργο στο ΕΣΠΑ με χρηματοδότηση 100%, ο χώρος θα ήταν όπως τον βλέπετε ΠΡΙΝ, και τα χρήματα θα τα έπαιρνε άλλος Δήμος… }
Πεζόδρομοι και κοίτη Αράπιτσας,
Ανάδειξη καταρράκτη «Παπαγιάννη»,
Επανάχρηση διατηρητέο κτίριο υδρόμυλος Μάκη
Και αποκατάσταση διατηρητέου κτιρίου υδρόμυλος "Ράιου", μέχρι το χώρο θυσίας για την αύξηση της επισκεψιμότητας μέσα στην πόλη.
Επανάχρηση του κτιρίου ΠΙΚΠΑ σε Νηπιοβρεφονηπιακό Σταθμό.
Επίσης, στον μεγάλο οπλαρχηγό της επανάστασης της Νάουσας τον Γεροκαρατάσο, οφείλαμε επίσης τιμή οπότε τοποθετήσαμε την προτομή του στη γεννέτειρά του το «Διχαλεύρι».
Τέλος, για το μοναδικό δρώμενο «Γενίτσαροι και Μπούλες της Νάουσας», που επίσης είναι στοιχείο της ταυτότητάς της, αναθέσαμε στο ΑΠΘ (καθηγήτρια Ε.Σκουτέρη) και για πρώτη φορά εκπονήθηκε επιστημονική μελέτη καταγραφής όλων των στοιχείων. Τα στοιχεία αυτά μαζί με το κινηματογραφικό ντοκουμέντο του μεγάλου Ελληνα σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη που παραχωρήθηκε στο Δήμο μας, αποτελούν τις προυποθέσεις για την υποβολή φακέλου στην ΟΥΝΕΣΚΟ, με σκοπό την προστασία του ως στοιχείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Η ανάπλαση του Αρκοχωρίου.
Με στοχευμένες μελέτες καταφέραμε και απορροφήσαμε κοινοτικούς πόρους πάνω από 1,5 εκ. ευρώ και στον παραδοσιακό–χαρακτηρισμένο και ως Αξιόλογος – οικισμός μας, υλοποιήσαμε προσεγμένες παρεμβάσεις.
Με τις αναπλάσεις κι όλα τα συναφή έργα, οι οικισμός ανάδειξε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που, έγινε σχεδόν αγνώριστος. Στόχος είναι η αύξηση προσέλευσης τουριστών και στην περιοχή αυτή.
Τέλος, η έναρξη του μεγάλου έργου των αποχετεύσεων στους πεδινούς οικισμούς Ανθεμίων-Ειρηνούπολης.
Eπίσης,
τα έργα ύδρευσης-αποχέτευσης σε όλο το δήμο
η τοποθέτηση νέων φίλτρων για τη θολότητα του νερού στη Νάουσα, που δείχνουν ότι φέρνουν τα πρώτα αποτελέσματα
η υδροδότηση των ορεινών οικισμών,
ο Βιολογικός Στενημάχου, η τοποθέτηση υδρομέτρων για τη μείωση της σπατάλης νερού,
οι νέες δεξαμενές σε Πολυπλάτανο–Μονόσπιτα κλπ. έχει ανεβάσει το επίπεδο των υποδομών με στόχο φυσικά την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και την άνοδο της ποιότητας ζωής των δημοτών μας.
Ο συνολικός προϋπολογισμός των έργων που υλοποιήσαμε την περίοδο 2003-2014, όπως βλέπετε και στο σχετικό διάγραμμα, ανέρχεται συνολικά στα 103 εκατομμύρια ευρώ, με πηγές χρηματοδότησης από Ευρωπαϊκά προγράμματα, Εθνικά προγράμματα (ΣΑΤΑ, ΕΠΤΑ, ΘΗΣΕΑΣ, ΠΔΕ) αλλά και από Ίδιους πόρους του Δήμου μας.
Είναι ένα ποσό τεράστιο για τα δεδομένα του μικρού Δήμου Νάουσας, ο οποίος αποδείχθηκε –όχι τυχαία- από τους καλύτερους στην Ελλάδα σε απορροφητικότητα ευρωπαϊκών κονδυλίων, αλλά και σε ικανότητα ολοκλήρωσης μεγάλων και χρήσιμων έργων, τα οποία έγιναν και παραδίδονται προς χρήση των δημοτών του Δήμου Ηρωικής πόλης Νάουσας.
Όλα αυτά τα μεγάλα έργα, συνδέονταν με καυτά και δύσκολα προβλήματα που περίμεναν επί πολλά χρόνια τη λύση τους.
Και επειδή τα θεωρούσα ως προκλήσεις και η πρόκληση με δυναμώνει, υποστήριζα αυτό που είπε κάποτε ο Έντισον: «Ξεκινώ από το σημείο που τα άφησαν οι άλλοι». Αυτό έπραξα όλα αυτά τα χρόνια, μαζί με τους συνεργάτες μου.
Από την πρώτη μας θητεία, 2003-2006, προσπαθήσαμε για το καλύτερο, μέσα από τεράστιες δυσκολίες και αντιξοότητες. Γιατί, το Δήμο Νάουσας και τη διαχείριση των καυτών θεμάτων του, τον καθιστούν από τους δυσκολότερους της χώρας. Κι αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Είναι γνωστό σε όλη την Ελλάδα, αλλά και σε όλες τις Κυβερνήσεις. Να αναφέρω για παράδειγμα, ότι μόλις αναλάβαμε, τον Φεβρουάριο του 2003, έκλεινε η «ΤΡΙΚΟΛΑΝ». Απολύσεις, ανεργία, κινητοποιήσεις, διεκδικήσεις, ήταν στην «ημερήσια διάταξη».
Τα προβλήματα αυτά συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια με τα «ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΝΑΟΥΣΗΣ» κλπ. και τους εργαζόμενους στο δρόμο. Δεν μπορούσαμε να αδιαφορήσουμε ή να τα αποδεχθούμε ως τετελεσμένα.
Οφείλαμε και όφειλα να αγωνιστώ, να σταθώ στο πλευρό των εργαζομένων μας και με τα συλλογικά τους όργανα να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Δουλειά για τον κόσμο και ειδικές ενισχύσεις για την περιοχή μας.
Οι παρεμβάσεις στις εκάστοτε κυβερνήσεις, οι επισκέψεις μου στην Αθήνα στα υπουργεία κλπ. -όπου κατέβηκα πάνω από 100 φορές-, ήταν συχνότατες.
Για όλα αυτά, χρειάστηκε να αφιερώσω πολύτιμο πολιτικό χρόνο από το να δίνω προτεραιότητα στο σχεδιασμό, τη μελέτη και την παραγωγή έργων που είχε ανάγκη ο τόπος. Αναγκαστικά λοιπόν, πηγαίναμε ένα βήμα μπροστά και…. δύο πίσω.
Τα προβλήματα αυτά βέβαια, δεν τα είχαν άλλοι Δήμοι της χώρας. Και γι' αυτό, δεν είναι σωστό να γίνονται ανεύθυνες και άδικες συγκρίσεις. Ο κάθε Δήμος και ειδικά εμείς στην επαρχία, έχουμε να επιλύσουμε χιλιάδες άλλα θέματα, απ’αυτά των μεγάλων αστικών δήμων.
Ο καθένας μας κρίνεται από τα προβλήματα που έχει να διαχειριστεί, αλλά και από το γενικότερο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον που κινείται και διοικεί.
Δεν μπορούν να γίνονται συγκρίσεις ανόμοιων πραγμάτων και καταστάσεων. Είχα την ατυχία να διοικήσω τη Νάουσα την εποχή που έκλειναν τα εργοστάσια, το όλο πλαίσιο λειτουργίας του κράτους και των δήμων άλλαξε ριζικά, θεομηνίες που λόγω κλιματικών αλλαγών έπληξαν επανειλημμένα τις αγροτικές μας παραγωγές και τέλος το Μνημόνιο που ήρθε και τα ισοπέδωσε όλα. Πάντα λοιπόν, επεδίωκα την κριτική.
Δεν απαιτούσα βεβαίως τη «μη κριτική». Δικαιούμουν όμως την καλοπροαίρετη κριτική, την οποία πολλές φορές δεν είχα. Σχόλια άδικα, σκληρά, ανεύθυνα, ακόμα και χυδαία με «κορώνες» και κακεντρεχείς ή μικροπρεπείς επιθέσεις από μερίδα του τοπικού τύπου (έντυπου και ηλεκτρονικού), με πλήγωναν σαν άνθρωπο από τη μια, από την άλλη όμως με πείσμωναν.
Κι ακόμη, να αναφέρω τις εκατοντάδες επιστολές-αρθρογραφία συγκεκριμένης μερίδας πολιτών - αυτό δυστυχώς μόνον στη Νάουσα συμβαίνει - που πέραν της εμφάνισής τους στις σελίδες των εφημερίδων και την έκφραση γνώμης «επί παντός επιστητού» δεν τους είδα ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ.
Αλλά και οι κρίνοντες, κρίνονται κι ο καθένας μας γράφει την ιστορία του, ειδικά δε σε μια μικρή κοινωνία όπως της Νάουσας.
Έτσι λοιπόν, υπηρετώντας επί 12 χρόνια αυτό τον όμορφο τόπο και τους υπέροχους ανθρώπους του, προσπαθήσαμε οι συνεργάτες μου κι εγώ να κάνουμε το καλύτερο που μπορούσαμε.
Οι εποχές είναι πολύ δύσκολες. Ειδικά τώρα, μετά το 2009 που η Ελλάδα είναι στο «Μνημόνιο» και τελεί ουσιαστικά σε καθεστώς «πτώχευσης», που χρήματα δεν υπάρχουν και άλλοι αποφασίζουν για εμάς.
Ποιός Δήμαρχος αλήθεια, μπορούσε να κάνει έργα και δεν ήθελε; Όπως το έχω ξαναπεί, οι εποχές είναι τραγικές και οι Δήμοι της χώρας βιώνουν ό,τι και το κάθε νοικοκυριό. Άρα, οι δυνατότητες είναι πολύ περιορισμένες. Με εκατοντάδες νέες αρμοδιότητες, χωρίς προσωπικό και εξοπλισμό και χωρίς την «κινητήρια δύναμη», το χρήμα, πόσα άραγε μπορείς να κάνεις????
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα είχε δραματικές επιπτώσεις και στην κοινωνία. Έφερε σε δοκιμασία σχέσεις, συμπεριφορές, αντοχές και διάθεση, αναδεικνύοντας ζητήματα που απαιτούσαν λεπτούς και ευαίσθητους χειρισμούς και από τον Δήμαρχο και από τη Δημοτική ομάδα, κάτι που ήταν ιδιαίτερα δύσκολο.
Περάσαμε «δια πυρός και σιδήρου».
Αναγκασθήκαμε να χειριζόμαστε με μεγάλη δυσκολία, ακόμα και τα πιο απλά ζητήματα, τα οποία παλιότερα τα λύναμε πολύ εύκολα. Αγωνιζόμασταν σκληρά ακόμη και για τα αυτονόητα.
Φτάσαμε να απολογούμαστε για ευθύνες και επιλογές άλλων.
Μέσα στην δύσκολη αυτή προσπάθεια, κάναμε και λάθη. Μπορεί να αδικήσαμε και να αδίκησα προσωπικά κάποιους.
Η διοίκηση όμως τάχει αυτά. Δεν μπορεί να είσαι αρεστός με όλους. Πάντα στη δράση μου προσπαθούσα να είμαι χρήσιμος για τους πολλούς και όχι ευχάριστος για τους λίγους.
Συγκρούστηκα με λογικές και ατομικά συμφέροντα όταν ήταν εναντίον του γενικού. Έπιασα «τον ταύρο από τα κέρατα» και δεν λογάριασα το πολιτικό κόστος, όταν χρειάστηκε να πάρω σημαντικές αποφάσεις, τις οποίες μέχρι τότε πολλοί τις απέφευγαν (π.χ τοποθέτηση υδρομέτρων στη Νάουσα, κλείσιμο ζημιογόνων δημοτικών επιχειρήσεων που μόνον χρέη φόρτωναν στους πολίτες, σφοδρές αντιδράσεις για τη συνένωση των τριών Δήμων, ΣΜΑ Μονοσπίτων).
Πολλές φορές πικράθηκα. Πληγώθηκα.
Σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν με αναλογούσαν, ιδίως στην παρούσα θητεία μου. Ενώ λοιπόν άλλοι έπαιρναν τις αποφάσεις στην Κυβέρνηση (π.χ. κλείσιμο της ΔΟΥ, του Πανεπιστημίου, υποβάθμιση του Νοσοκομείου, ΙΚΑ κλπ), όλα τα δυσάρεστα αποτελέσματα για τον τόπο τα φορτώθηκα εγώ.
Δεν μπορεί όμως να πιστεύει ο κόσμος, ότι έργο όπως το Πανεπιστήμιο, που εγώ πάλεψα να ολοκληρωθεί και να ιδρυθεί το 2004, να θέλω να το κλείσω! Θα ήμουν εντελώς αφελής.
Όταν έκλεινε η ΔΟΥ, όπως και άλλες 101 στην Ελλάδα και εμείς τρέχαμε και συγκρουόμασταν με την Αστυνομία, με δακρυγόνα κλπ. πολλοί έριχναν την ευθύνη στον εύκολο στόχο, τον Δήμαρχο !!!!!!!.
Ο,τι μπορούσαμε να κάνουμε, το κάναμε. Πήραμε στο Δημ.Συμβούλιο σημαντικές πρωτοβουλίες, καταδικάσαμε τα άδικα για την κοινωνία μνημονιακά μέτρα, βγήκαμε στους δρόμους, διαμαρτυρηθήκαμε, διεκδικήσαμε στα Υπουργεία κλπ.
Δυστυχώς, απολογούμασταν για επιλογές άλλων.
Παρά ταύτα, μπορέσαμε και κρατήσαμε σε ένα επίπεδο λειτουργίας το Νοσοκομείο, το ΙΚΑ, κρατήσαμε το Ειρηνοδικείο, την Πυροσβεστική, το Δασαρχείο, γιατί και αυτά απειλούνταν να απομακρυνθούν.
Οι άλλοι άραγε, οι πραγματικοί υπαίτιοι –Κυβέρνηση, κόμματα, Βουλευτές κλπ-, πού ήταν εκείνες τις δύσκολες ώρες?
Θεωρώ λοιπόν ότι αυτά τα μνημονιακά μέτρα και τα όσα υπέστη η Νάουσα, για τα οποία η μόνη υπεύθυνη είναι η Τρόικα και η κυβέρνηση και όχι ο Δήμαρχος, ήταν κι ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρέασε το εκλογικό αποτέλεσμα στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές.
Θα έλεγα λοιπόν, ότι αυτό το «Μνημόνιο» που σάρωσε τα πάντα στη χώρα, αλλά και τους περισσότερους Δημάρχους που διοικήσαμε αυτή την περίοδο, καλά είναι να το «μνημονεύουν» οι όποιοι επικριτές μου και οι πολιτικοί μου αντίπαλοι, γιατί απ’ό,τι φάνηκε τους ….. βόλεψε πολύ.
Αλλά, και αν αυτό χρειάζονταν να γίνει για το καλό του τόπου, αγαπητοί μου φίλοι. Να το υποστώ.
Αλλά είναι άραγε έτσι;
Η ψυχρή, πολιτικάντικη και ωφελιμίστικη λογική, θα έλεγε να μην ξαναθέσω υποψηφιότητα. Όμως, αυτό που δεν ήθελα να μου προσάψει ο κόσμος, ήταν ότι τώρα στα δύσκολα, φεύγει ο Καραμπατζός.
Δεν λιποτάκτησα. Δεν ήθελα στην τρικυμία, να εγκαταλείψω το καράβι. Ο καπετάνιος είναι ο τελευταίος που πρέπει να αποχωρεί. Γι’αυτό και συναποφασίσαμε με τους συνεργάτες να επιχειρήσουμε μια νέα προσπάθεια για τον τόπο μας. Το αποτέλεσμα όμως, δεν μας δικαίωσε.
Στην 12χρονη πορεία μου, αφοσιώθηκα πλήρως στο Δήμο. Έκλεισα το δικηγορικό μου γραφείο, αφήνοντας μια πετυχημένη καριέρα 17 ετών. Έλεγα λοιπόν, ότι «ή παπάς θα είσαι ή ζευγάς». Αυτό βέβαια σήμαινε και ένα τεράστιο οικονομικό κόστος. Γι’ αυτό νιώθω περήφανος, καθόσον ήρθα στο Δήμο άνετος οικονομικά και αποχωρώ πολύ φτωχότερος. Τη βασική μου υποχρέωση υποβολής του «πόθεν έσχες» την τηρώ και θα την τηρώ απόλυτα, όπως πρέπει να κάνουν όλα τα Δημόσια πρόσωπα.
Πίστεψα και πιστεύω στη δημοκρατία σεβόμενος τους θεσμούς. Βασάνιζα τις όποιες αποφάσεις έπρεπε να πάρω και να πάρουμε ως Δημοτική Ομάδα.
Αποδέχθηκα το ρόλο της μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο, στο οποίο έφερνα όλα τα μεγάλα ζητήματα προς συζήτηση, γιατί ο διάλογος προάγει το συζητούμενο και τη δημοκρατία.
Πολλές φορές ασπάσθηκα χρήσιμες προτάσεις των άλλων παρατάξεων και δεν κολλούσα σε μικροπολιτικές λογικές, εγωισμούς και εμμονές, όταν κάτι ήταν για το κοινό όφελος.
Αρκετές φορές βέβαια, προδόθηκα από ορισμένους εκ των συνεργατών μου, τους οποίους ανέδειξα και εμπιστεύθηκα σε αξιώματα και θέσεις διοίκησης. Επιβεβαιώθηκε δυστυχώς και για μένα, η γνωστή ρήση: «Ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος».
Παρά ταύτα, δεν στάθηκα σε μικρότητες, αν και προκλήθηκα από πολλούς. Προσπαθούσα να βλέπω το δάσος και όχι το δέντρο. Διατήρησα ως όφειλα την ψυχραιμία μου στεκόμενος πάντα στο ύψος των περιστάσεων.
Το όραμά μου και ο στόχος, ήταν να μπορέσω να κρατήσω την κοινωνική μας συνοχή. Να δημιουργήσω συνθήκες ενότητας, διότι απ’αυτήν και μόνο απορρέει ισχύς και μόνον έτσι μπορεί να παραχθεί έργο και να πάει ο τόπος μπροστά.
Συνεργάσθηκα με τους πάντες (με όλες τις τοπικές Υπηρεσίες, τους Φορείς, τα συλλογικά όργανα, τα κινήματα κλπ.).
Είχα το γραφείο μου ανοιχτό σε όλο τον κόσμο.
Δεν το «έπαιξα» ποτέ εξουσία. Εκεί που χρειαζόταν να φωνάξω και να μαλώσω, το έκανα. Εκεί που έπρεπε να δείξω ευαισθησία και ηπιότητα, επίσης το έκανα. Αλλού τα κατάφερα και αλλού όχι. Θεωρώ ότι πάνω απ’όλα, στάθηκα άνθρωπος. Εσείς, οι Ναουσαίοι πολίτες θα με κρίνετε, αλλά και η ιστορία πολύ περισσότερο.
Ο κάθε πολιτικός, ο κάθε ηγέτης, κρίνεται τελικά από το έργο του, την προσφορά του, το αποτέλεσμα και όχι από τις προθέσεις του. Το να φτάσεις στην κορυφή, να εκλεγείς σ’ένα αξίωμα, είναι πολύ εύκολο. Το να διατηρηθείς εκεί, με συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις κλπ. είναι το δύσκολο. Δεν βγήκε τυχαία, αυτό που είπαν οι πρόγονοί μας: «Αρχή, άνδρα δείκνυσι».
Έλεγα πάντα την αλήθεια και δεν έκρυβα αυτά που πίστευα.
Σε καμία στιγμή δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να είναι ένας αρχηγός που να πορεύεται ως «έμπορος προσδοκιών», όπως έλεγε ο Ναπολέων. Προσπαθούσα να ξεφεύγω από τον γνωστό πολιτικό ξύλινο λόγο, που ΔΥΣΤΥΧΩΣ αγγίζει κάθε μορφή εξουσίας, η οποία για να κερδίσει πολιτικό χρόνο (και ψήφους) πουλάει ελπίδες. Έσκυβα στο πρόβλημα, λέγοντας λίγα και κάνοντας περισσότερα. Πίστευα πάντα ότι «καλύτερα μια πιθαμή έργο, από έναν τόνο θεωρία».
Το όνειρό μου, ήταν να παλεύω συνέχεια για το καλό του τόπου, της Νάουσας, των πολιτών και κυρίως της νεολαίας. Πολύ συχνά έκανα την αυτοκριτική μου, την αυτοαξιολόγησή μου, γιατί μόνο αν είσαι ειλικρινής και απαιτητικός με τον εαυτό σου, μπορείς να βελτιωθείς.
Σίγουρα λοιπόν, σαν Ομάδα, ως απλοί κι εμείς άνθρωποι, δεν τα πήγαμε άριστα σε όλους τους τομείς. Μαζί με τους συνεργάτες και τα στελέχη του Δήμου, δώσαμε καθημερινά εξετάσεις.
Δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Για ένα πράγμα όμως θέλω να είστε βέβαιοι: Ότι προσπάθησα και προσπαθήσαμε για το καλύτερο. Όχι μόνο απλώς για το καλό, αλλά για το καλύτερο που πάντα είναι «εχθρός» του καλού.
Η πολιτική μου σκέψη που ωρίμαζε καθημερινά, αλλά και ο πρώτος έλεγχος από την ίδια τη συνείδησή μου, έλεγε το εξής απλό και αυτονόητο: Ότι «στη θέση που βρίσκεσαι, είσαι γιατί το θέλησε ο λαός, άρα τη δύναμή του πρέπει να του την επιστρέφεις με θετικές πράξεις. Οτι για όλα πρέπει να σε διακρίνει το μέτρο. Ότι στο θεσμό που κλήθηκες να υπηρετήσεις, θα είσαι προσωρινός. Οτι διοικείς ανθρώπους και όχι αντικείμενα και ότι πρέπει να σέβεσαι απόλυτα το δημόσιο χρήμα».
Η καταγωγή μου από μια Ναουσαίικη αγροτική οικογένεια που δουλεύει σκληρά για να ανταπεξέλθει, οι όποιες γνώσεις αποκόμισα από τη Νομική Σχολή και την άσκηση επί 17 χρόνια μάχιμης δικηγορίας, με δίδαξαν πάνω απ’ όλα τον σεβασμό στον ΑΝΘΡΩΠΟ, τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζω με δικαιοσύνη, αξιοκρατία, αλήθεια, ειλικρίνεια, φιλότιμο και ΑΝΘΡΩΠΙΑ. Αυτά θεωρούσα ως απαραίτητες αξίες για έναν πολίτη που φιλοδοξεί να ασχοληθεί με τα κοινά και να προσφέρει στον τόπο και στους πολίτες από μια εξαιρετικά τιμητική, ταυτόχρονα δε και πολύ υπεύθυνη θέση, αυτήν του Δημάρχου. Του πρώτου πολίτη μιάς πόλης.
Μετά από δύο τις δύο πρώτες θητείες μου ήρθε ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ.
Έτσι, η νέα χρονιά του 2011, βρίσκει τον ιστορικό Δήμο Νάουσας μεγαλωμένο και σε εδαφική επικράτεια και σε πληθυσμό. Παρά τις τεράστιες δυσκολίες και αντιθέσεις καταφέραμε και κάναμε πράξη το όραμα δεκαετιών για το άνοιγμα της Νάουσας και την εξωστρέφεια, με την ένωση ολόκληρης της παλιάς επαρχίας (του ορεινού τμήματος με το πεδινό).
Η συνύπαρξη πλέον Νάουσας, Ανθεμίων, Ειρηνούπολης είναι ένα μεγάλο γεγονός που θα καταγραφεί στην ιστορία. Η συγκυρία όμως στην οποία έρχεται να υλοποιηθεί αυτή η μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση που ονομάστηκε «Καλλικράτης», είναι η τραγικότερη μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης πλήττεται βάναυσα, όπως κι ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Οι αρμοδιότητες που μεταβιβάζονται στους Δήμους είναι τεράστιες, αφού στις ήδη υπάρχουσες προστίθενται άλλες 250 (!!!), ενώ οι πόροι μειώνονται πάνω από 60%, το δε στελεχιακό δυναμικό ανεπαρκέστατο σε αριθμό. Θέλουμε να κάνουμε πράγματα, αλλά οι αντικειμενικές συνθήκες της χώρας δεν μας επιτρέπουν. Πολλά έργα –ίσως και τα πιο αυτονόητα- αδυνατούν να γίνουν. Ετσι, τα όσα γνωρίζαμε ως δημότες μέχρι τώρα, ελέω Μνημονίου, αλλάζουν άρδην.
Η διάθεση του κόσμου και οι αντοχές λιγοστεύουν. Η συμμετοχικότητα- όρος σημαντικός για την πρόοδο ενός τόπου - υποχωρεί ραγδαία. Ο καθένας κοιτάζει τα προσωπικά του προβλήματα και ανάγκες.
Παρά ταύτα, ο αγώνας της Δημοτικής μας Αρχής είναι διαρκής και σε κάθε τομέα. Η πρόκληση είναι μεγάλη και ο σκοπός ένας: Να πετύχουμε στο μεγάλο στοίχημα που βάλαμε: να δημιουργήσουμε το νέο μεγάλο Δήμο Νάουσας. Έτσι λοιπόν, μπαίνουμε με αυταπάρνηση στη μάχη της θεμελίωσης νέας νοοτροπίας και νέων δεδομένων. Δήμαρχος, συνεργάτες, δημοτικοί σύμβουλοι, στελέχη, αλλά και εθελοντές συμπολίτες μας από όλο το νέο Δήμο, δίνουμε καθημερινά τον καλύτερό μας εαυτό. Οι αλλαγές που γίνονται είναι πρωτόγνωρες. Συγχώνευση των τριών Δήμων, απογραφές περιουσιακών στοιχείων, απολογισμοί –ισολογισμοί, μετακινήσεις προσωπικού, νέες εφαρμογές προσαρμογής στο νέο σύστημα και τη νέα νομοθεσία κλπ.
Κάθε αρχή και δύσκολη. Βάλαμε τις βάσεις.
Την περίοδο αυτή των 3,5 χρόνων, είναι συνταρακτικό αυτό που συμβαίνει, γιατί παρά την αφαίμαξη πόρων και στελεχών, υλοποιείται σε όγκο και ποιότητα το μεγαλύτερο έργο που έχει γίνει ποτέ σ’αυτή την περιοχή και που αγγίζει τα 45εκ. ευρώ, κυρίως με απορρόφηση ευρωπαϊκών πόρων.
Ένας σημαντικός κύκλος λοιπόν 12 χρόνων, αυτές τις μέρες κλείνει με την παράδοση της διοίκησης του Δήμου στη νέα δημοτική αρχή. Θεωρώ ότι ο Απολογισμός, είναι καθήκον και υποχρέωσή μου προς τον τόπο και το λαό, ώστε γυρνώντας λίγο πίσω, να βλέπεις τι έκανες, τι δεν μπόρεσες να κάνεις και να διορθώνεσαι. Γιατί «ό,τι δεν μετριέται, δεν αξιολογείται και ό,τι δεν αξιολογείται, δεν βελτιώνεται».
Έτσι πιστεύω και έτσι έμαθα να κάνω όλα αυτά τα χρόνια. Ο καλύτερος κριτής μας είναι ο κόσμος. Εσείς λοιπόν αγαπητοί μου φίλοι, θα κρίνετε και το θετικό και το αρνητικό.
Στη νέα δημοτική αρχή, που αναλαμβάνει τη διοίκηση του Δήμου από 1 Σεπτεμβρίου και θα τη βοηθήσουμε, αφήνουμε μεγάλη και σημαντική ΠΡΟΙΚΑ 27 συνεχιζόμενα έργα, μελέτες και πρωτοβουλίες, που θεωρούμε ότι πρέπει να συνεχίσει για το καλό του τόπου, της ανάπτυξης και των συμπολιτών.
Θεωρώ ότι το ελάχιστο που όφειλα να κάνω ενώπιόν σας, είναι η σημερινή εκδήλωση λογοδοσίας, για να σας παραθέσω όλα αυτά που μπόρεσα να κάνω μαζί με τους συνεργάτες μου, τα στελέχη και το προσωπικό του Δήμου.
Χρησιμοποιώ πολύ συχνά τον πληθυντικό αριθμό, διότι πιστεύω πράγματι ότι ένα έργο είναι προϊόν συλλογικής προσπάθειας. Μόνος του κανείς δεν μπορεί να πετύχει, όσα πολλοί μαζί.
Ο επικεφαλής αν θέλετε, οραματίζεται και εμπνέει τους συνεργάτες του και όλοι μαζί υλοποιούν ένα έργο. Άρα λοιπόν, αυτή τη συλλογικότητα, μέσα φυσικά από διάλογο, διαφωνίες κλπ., θέλησα να εφαρμόσω και σε ένα μεγάλο βαθμό το πέτυχα.
Πιστεύω επίσης ότι η Διοίκηση του δήμου πρέπει να έχει συνέχεια. Κάθε δημοτική αρχή αγωνίζεται για να προσφέρει το καλύτερο.
Ο λαός του Δήμου μας στις τελευταίες εκλογές του Μαίου, μας έταξε να τον υπηρετήσουμε από άλλη θέση.
Έτσι γίνεται πάντα. Ένας φεύγει, κάποιος άλλος έρχεται. Αυτός δε που έρχεται, πρέπει να χτίζει πάνω στο προηγούμενο. Είναι η φυσική συνέχεια. Θα είμαστε λοιπόν πάντα παρόντες, αγωνιστικοί και διεκδικητικοί.
Σε ό,τι θετικό θα βοηθάμε τη νέα Δημοτική Αρχή, και σε ό,τι αρνητικό για τον τόπο θα σταθούμε με σθένος απέναντι, ειδικά σε ό,τι αφορά το κοινωνικό πρόσωπο που οφείλει να έχει ο Δήμος, αλλά και στα ζητήματα προστασίας της δημοτικής περιουσίας.
Παραδίδουμε στη νέα Δημοτική Αρχή έναν Δήμο οργανωμένο και νοικοκυρεμένο. Και μια σειρά έτοιμα πράγματα που πρέπει και πιστεύω ότι θα τα συνεχίσει.
Όμως, θα πρέπει να δουλέψει σκληρά για να βρει λύσεις στα προβλήματα του λαού και όχι, όπως κάνουν πολλοί που κατηγορούν συνεχώς και για να καλύψουν δικές τους αδυναμίες, ψάχνουν να βρουν άλλοθι σε παραλείψεις ή ανθρώπινα λάθη των προηγούμενων.
Οφείλει λοιπόν, να αφουγκράζεται τις δυσκολίες και τα προβλήματα των πολιτών και να προσπαθεί για το καλύτερο.
Το Δημαρχείο ήταν και πρέπει να παραμείνει σπίτι του λαού κι ο Δήμαρχος προσιτός σε όλους.
Εμείς θα σταθούμε αρωγοί, διότι ξέρουμε τις δυσκολίες του Δήμου. Δεν θα κάνουμε μικροπολιτική, αλλά γόνιμη αντιπολίτευση.
Τώρα που υποφέρει ο λαός, θέλει το Δήμο κοντά του. Το κεντρικό κράτος τα έχει διαλύσει όλα. Μόνον ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μπορεί και πρέπει να σταθεί όρθιος σε αυτές τις δύσκολες ώρες, ως ένα δημοκρατικό ανάχωμα στην προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη για ύψιστα κοινωνικά αγαθά όπως η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός, το περιβάλλον.
Σεβόμενοι την ετυμηγορία των Ναουσαίων, αποχωρούμε περήφανοι για το έργο μας. Μαζί με την δημοτική μου ομάδα, τους δημοτικούς συμβούλους που ήταν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια, αποχωρούμε με αξιοπρέπεια και με ψηλά το κεφάλι.
Όμως, δηλώνουμε ότι θα είμαστε παρόντες. Θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας μέσα από το νέο μας ρόλο στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Θα είμαστε όλοι μαζί ως Δημοκρατική Αυτοδιοικητική Παράταξη και εγώ προσωπικά, πάντα κοντά σας, πάντα δίπλα σας, με αγώνα, φιλότιμο και πολύ δουλειά για το καλό του τόπου, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό άλλωστε θεωρώ ως «πολιτική αρετή» που είχε πεί ο Αριστοτέλης.
Θα συνεχίσω τον αγώνα της προσφοράς. Θα παραμείνω ο δικός σας άνθρωπος, ο φίλος, ο συναγωνιστής, ο Τάσος, το δικό σας «παιδί». Κι αν κάποιον όλα αυτά τα χρόνια στεναχώρεσα ή αδίκησα να είναι σίγουρος ότι δεν το έκανα από δόλο. Παρά ταύτα, ζητώ ανθρώπινα και ένα συγνώμη.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω και πάλι όλους.
Πρώτα απ' όλα την οικογένειά μου, τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου που με στερήθηκαν τόσα χρόνια και με στήριξαν σε στιγμές που ένιωθα μόνος.
Τους Δημοτικούς Συμβούλους της παράταξής μου και των τριών θητείων. Όσους επίσης διετέλεσαν Πρόεδροι του Δημ. Συμβουλίου ή Αντιδήμαρχοι, που πρόσφεραν κι’αυτοί ό,τι μπόρεσαν, πολλοί δε απ’αυτούς για αρκετά χρόνια άμισθο
