Την δική του απάντηση στην "Δημοτική Ανανέωση" του απερχόμενου δημάρχου Νάουσας κ. Καραμπατζού, δίνει ο π. Στυλιανός Μακρής, για την ομιλία την οποία, προεκλογικά, πραγματοποίησε στον Ι.Ν της Μεταμόρφωσης. Αξίζει να την διαβάσουν όλοι και ειδικά ο κ.δήμαρχος και επιτέλους να ζητήσουν συγνώμη από έναν ιερέα που προσφέρει τα πάντα σε όλους (και το εννοώ) δίνοντας από το υστέρημα και όχι από το περίσσευμα του, υλικά και κυρίως πνευματικά αγαθά στους προστρέχοντες στην εκκλησία μας.
Θόδωρος Ελευθεριάδης
"Νομίζω πὼς ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ ἀπαντήσω σὲ ἐκείνους ποὺ ἀδίκως μὲ κατηγόρησαν ὅτι ἔκανα ἀπὸ ἄμβωνος κήρυγμα ὑπὲρ συγκεκριμένης πολιτικῆς παράταξης μὲ ἀφορμὴ τὶς φετινὲς ἐκλογὲς τῆς τοπικῆς αύτοδιοίκησης.
Ὅσοι παρευρέθησαν στὴ λειτουργία τῆς 18ης Μαΐου ἄκουσαν σὲ συνάρτηση μὲ τὸ κήρυγμα γιὰ τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας,τὸ ὁποῖο ἀφοροῦσε στὴ συνάντηση τοῦ Κυρίου μὲ τὴν Σαμαρείτιδα, τὰ ἑξῆς:"...Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι λοιπὸν μποροῦν νὰ γνωρίσουν τὸν Θεό, γιατὶ ὁ Θεὸς ἀνήκει σὲ ὅλους· ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἴσοι ἀπέναντι στὸν Θεό, ἄσπροι, μαῦροι, ἄνδρες, γυναῖκες, μικροί, μεγάλοι, καὶ μποροῦμε νὰ Τὸν προσεγγίσουμε μὲ τὴν καρδιά μας, γιατὶ ὁ Θεὸς ἀναζητᾶ τὴν οὐσία τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ βρίσκεται στὴν καρδιά του. Ἐπιτρέψτε μου νὰ κάνω καὶ μία παρατήρηση σχετικὰ μὲ τὶς ἐκλογὲς τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης. Ὅπως ὁ κόσμος μας εἶναι ἕνα μωσαϊκὸ φτιαγμένο ἀπὸ διαφορετικὲς ψηφῖδες, ἀπὸ διαφορετικοὺς ἀνθρώπους, καὶ αὐτὴ ἡ σύνθεση δημιουργεῖ μία ὀμορφιά, ἐξ οὗ καὶ ἡ ἑτυμολογία τῆς λέξης «κόσμος», δηλαδὴ κόσμημα, ἔτσι καὶ ἡ πολιτικὴ ζωὴ τῆς χώρας μας εἶναι ἕνα μωσαϊκὸ φτιαγμένο ἀπὸ ψηφῖδες. Οἱ ψῆφοι τῶν πολιτῶν, οἱ ψῆφοι μας, εἶναι οἱ ψηφῖδες ποὺ συνθέτουν τὴν πολιτική μας ζωή· ἀλλὰ αὐτὲς τὶς ψηφῖδες τὶς βάζουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι· ὁ καθένας μας βάζει τὴν ψῆφο του σὰν μιὰ μικρὴ ψηφίδα καὶ ὅλοι μαζὶ φτιάχνουμε αὐτὸ τὸ μωσαϊκὸ τῆς πολιτικῆς μας ζωῆς, ὁπότε ἐμεῖς φέρουμε τὴν εὐθύνη γιὰ τὸ ἀποτέλεσμα. Ἀκούω συχνὰ κι ἐσεῖς τὸ ἀκοῦτε, ὅτι πολλοὶ διαμαρτύρονται, βρίζουν τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο πολιτικό...Ξεχνοῦμε ὅμως ὅτι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι συνθέτουμε αὐτὸ τὸ πάζλ, αὐτὸ τὸ πολιτικὸ μωσαϊκό, ἐμεῖς διαμορφώνουμε στὴν οὐσία τὴν πολιτική μας ζωή. Ἂν εἶναι καλοὶ οἱ πολιτικοί μας, ἐμεῖς τοὺς ἐπιλέξαμε· ἂν εἶναι κακοί, πάλι ἐμεῖς τοὺς ἐπιλέξαμε. Κι ἂν αὔριο μεθαύριο αύτοί, τοὺς ὁποίους ἐπιλέξουμε, εἶναι σωστοί, ἐμεῖς θὰ ἔχουμε τὴν εὐθύνη· κι ἂν δὲν εἶναι σωστοί, πάλι ἐμεῖς θὰ ἔχουμε τὴν εὐθύνη. Βεβαίως ἐμεῖς ὡς χριστιανοὶ δὲν θὰ πρέπῃ νὰ ψηφίζουμε βάσει τῶν προσωπικῶν μας συμφερόντων, ἀλλὰ βάσει τοῦ συμφέροντος τῆς κοινωνίας. Ὅλοι σίγουρα ἔχετε δικούς σας ἀνθρώπους ὑποψηφίους, ἀλλά,νομίζω, θὰ πρέπει νὰ ἐκλέγουμε ὄχι μὲ βάση τὸ δικό μας συμφέρον, ἀλλὰ μὲ βάση τὸ συμφέρον τοῦ συνόλου. Καὶ γι' αὐτὸν τὸν λόγο θὰ πρέπῃ νὰ ἐπιλέγουμε ἀνθρώπους ἠθικούς, ἀκέραιους,σωστούς, ἀνθρώπους σοβαρούς, νοικοκυραίους, ἀνθρώπους μὲ φόβο Θεοῦ, ποὺ θὰ σεβαστοῦν τὰ δημόσια πράγματα καὶ τὰ χρήματα τοῦ λαοῦ, ποὺ εἶναι δικά σας, εἶναι χρήματα ὁλονῶν, ἀνθρώπους ποὺ πιστεύουν στὸ Θεό, ποὺ εἶναι πραγματικὰ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας· Καὶ προσέξτε· μὴν παρεξηγηθῶ· δὲν ὑπονοῶ κάποιον ἢ μιὰ συγκεκριμένη παράταξη· Γενικὰ μιλάω, μὴ μᾶς γράψουν πάλι οἱ ἐφημερίδες· Βλέπουμε οὐκ ὀλίγους στὰ κανάλια καὶ στὶς Ἐκκλησίες νὰ τὸ παίζουν χριστιανοί. Δὲν ἐννοῶ αὐτούς· ἐννοῶ ἀνθρώπους ποὺ εἶναι σωστοί, ποὺ ἀπέδειξαν μὲ τὴ ζωή τους καὶ τὴν δραστηριότητά τους ὅτι εἶναι ἄξιοι τῆς ἐμπιστοσύνης μας...».
Ὅσοι θυμοῦνται αὐτὰ τὰ λόγια, μποροῦν νὰ τὸ ὁμολογήσουν. Ὅμως ἂς μοῦ ἐπιτραπῆ στὸ σημεῖο αὐτό νὰ θέσω ὁρισμένα ἐρωτήματα σὲ ἐκείνους ποὺ μεταθέτουν εὐθῦνες τοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος ἀπὸ ὅποια μεριὰ κι ἂν προέρχονται.
Ἐὰν ἔκανα μὲ τὸ παραπάνω κήρυγμα προπαγάνδα ἀπὸ ἄμβωνος ὑπὲρ συγκεκριμένης παρατάξεως, δηλαδὴ ἐξέφραζα δημοσίως θέση ὑπὲρ αὐτῆς, τί πρόβλημα θὰ εἶχα νὰ τὸ κάνω καὶ ἰδιωτικῶς; Κανένα, θὰ μοῦ ἀπαντήσετε. Εἶναι ὅμως ἔτσι; Ἡ Νάουσα ἔχει δεκαοκτὼ χιλιάδες κόσμο. Ἂς μοῦ ἀπαντήσῃ ἕνας, ὄχι δύο, τρεῖς, πέντε, δέκα. ΕΝΑΣ νὰ βρεθῇ, ΕΝΑΣ καὶ μόνον ΕΝΑΣ, ποὺ νὰ λέῃ ὅμως ἀλήθεια. Ποιός μὲ ἄκουσε ποτὲ νὰ παίρνω θέση ὑπὲρ ἢ κατὰ συγκεκριμένου ὑποψηφίου; Εἶπα ποτὲ σὲ κάποιον «ψήφισε τὸν τάδε ἢ τὴν τάδε»; Ῥωτῆστε τοὺς συγγενεῖς σας, τοὺς φίλους σας, τοὺς γείτονές σας, τὰ παιδιά σας, τὰ ἐγγόνια σας, τοὺς γονεῖς σας, τοὺς παπποῦδες σας, ῥωτῆστε στὰ καφενεῖα, στὶς καφετέριες, στὰ μαγαζιὰ τῆς γειτονιᾶς σας, ῥωτῆστε ἐσεῖς κυρίως ποὺ μὲ κατηγορεῖτε ὅτι πῆρα θέση ὑπὲρ τῶν ἀντιπάλων σας (ἀνθρώπους δικούς σας, ὑποστηρικτές σας, ψηφοφόρους σας· ἔχετε πολλούς), ῥωτῆστε: «Σᾶς εἶπε ποτὲ ὁ πατὴρ Στυλιανὸς σὲ κατ’ ἰδίαν συζήτηση νὰ ψηφίσετε τοὺς ἄλλους ἢ ἐμᾶς;». Μὲ εἴδατε ποτὲ σὲ κάποια πολιτικὴ συγκέντρωση; Βίντεο στὸ διαδίκτυο μὲ τὶς συγκεντρώσεις τῶν ἀντιπάλων σας καὶ τὶς δικές σας, φαντάζομαι, κυκλοφοροῦν. Εἶμαι μέσα; Μὲ εἴδατε πουθενά; σὲ φωτογραφίες, σὲ βίντεο; Ἐμφανίστηκα ἔστω νὰ περνῶ ἀπὸ μακρυά; Ἐμφανίστηκα πουθενὰ νὰ χειροκροτῶ; Μὲ εἴδατε νὰ κοντοστέκομαι σὲ κάποιο ἐκλογικὸ κέντρο; Μὲ εἴδατε στὰ ἐγκαίνια τοῦ ἐκλογικοῦ κέντρου τῶν ἀντιπάλων σας; Ἂν ἐξέφραζα προτίμηση ὑπὲρ κάποιου καὶ ἤθελα νὰ πείσω καὶ ἄλλους, λογικὰ δὲν θὰ ἐξέθετα τὰ πιστεύω μου καὶ δημοσίως μὲ τὴν παρουσία μου, μὲ τὸν λόγο μου, μὲ τὶς θέσεις μου; Μὲ εἴδατε νὰ συνομιλῶ μὲ τὸν ἀντίπαλό σας κάπου, κάπως, κάποτε; Ἀκούσατε νὰ σᾶς ὑβρίζω, νὰ σᾶς κατηγορῶ, ἐκτὸς ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ κήρυγμα ποὺ ἐσεῖς καὶ μόνον ἐσεῖς ἔχετε τὴν ἐντύπωση ὅτι ἦταν ἐναντίον σας; Ξεχνᾶτε ὅτι μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ στὴν Πλατεῖα τῆς Νάουσας ἤμουν κατὰ τὴν ἐντύπωση πάλι τῶν ἀντιπάλων σας ὑπὲρ ὑμῶν; Κι ὅταν ἐκεῖνοι εἶπαν πὼς ὁ παπᾶς εἶναι μαζί σας, γιατί δὲν βγήκατε νὰ τοὺς διαψεύσετε; Κι ὅταν ἐκεῖνοι εἶπαν πὼς ὁ παπᾶς μόνο μέσα στὴν Ἐκκλησία πρέπει νὰ μιλάῃ καὶ δείξατε μὲ τὴ σιωπή σας ὅτι σᾶς καλοάρεσε ποὺ μίλησα, ἂν καὶ πάλι γενικῶς εἶχα μιλήσει, γιατί δὲν βγήκατε φέτος νὰ πῆτε ὅτι καλῶς ἐντὸς Ἐκκλησίας μίλησα; Πῶς γίνεται ἄλλοτε νὰ ὑπερασπίζετε, ἔστω μὲ τὴν σιωπή σας, τὸ δικαίωμα τοῦ κληρικοῦ νὰ μιλᾷ κι ἄλλοτε, λαλίστατοι, νὰ ἰσχυρίζεστε ὅτι δὲν πρέπει νὰ μιλᾷ οὔτε ἐντὸς Ἐκκλησίας; Μήπως ἄραγε μέχρι τὴν δεύτερη Κυριακὴ ἀντιληφθήκατε νὰ ἐντείνω τὸν...ἀγῶνα μου ὑπὲρ τῶν ἀντιπάλων σας; Ἀλλά, μὲ συγχωρεῖτε, νὰ ῥωτήσω καὶ κάτι ἄλλο! Ἐσεῖς δηλαδὴ μὲ βάση τὰ ὅσα ἀνέφερα στὸ κήρυγμά μου διεκρίνατε ὅτι δὲν ἀνήκετε στοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ; Τί εἶστε; τοῦ διαβόλου; Εἶπα ποτὲ ἐγὼ κάτι τέτοιο, ὥστε νὰ νομίσετε ὅτι σᾶς ξεχωρίζω; Εἶπα ὅτι εἶστε κατὰ τῆς Ἐκκλησίας; Δικοί σας ὑποψήφιοι ἦταν σὲ προηγούμενες ἐκλογὲς δῆθεν κατὰ καὶ στὶς φετινὲς ἐκλογὲς μὲ τὴν μεταγραφή τους σὲ ἄλλη παράταξη ἔγιναν αὐτοδικαίως ὑπέρ; Ἀλλὰ καὶ κάποιοι νῦν ὑποψήφιοι (ἀναφέρω αὐτοὺς ποὺ γνωρίζω διαπροσωπικῶς ὡς κληρικός), ὁ φίλος Τσουκαλᾶς, ὁ φίλος καὶ ἀγαπητός μου Πασχοῦλας, ὁ Βαδόλας, ἡ Μπαλτατζίδου, ὁ Γιῶργος ὁ Ἠλίας, ὁ Παχατουρίδης, ἡ φίλη Δέσποινα Κοσμίδου, δὲν εἶναι ἄνθρωποι σοβαροί, ἔντιμοι, ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ; Ὁ φίλος μου καὶ γείτονας ὁ Δημήτρης ὁ Δημησκὴς δὲν εἶναι ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ; Αὐτὸς κι ἂν δὲν εἶναι! Ὁ Ῥίζος τί εἶναι; Ἂς εἶναι ἀριστερός· πρόκειται γιὰ θαυμάσιο ἄνθρωπο· τί μπορεῖ νὰ πῇ κανεὶς γιὰ τὸ ἦθος του; Τὸν Καρτσιούνη δὲν τὸν γνωρίζω, ἀλλὰ φαντάζομαι ὅτι ὡς ἀγωνιστὴς ὑπὲρ τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης εἶναι ἄνθρωπος σοβαρός. Πῶς ἐσεῖς λοιπὸν καταλάβατε ὅτι ὑπονοοῦσα ἢ ἐννοοῦσα συγκεκριμένη παράταξη; Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν πρεσβυτέρα Κλεοπάτρα πῶς θὰ μποροῦσα νὰ κάνω προπαγάνδα μέσα στὴ Νάουσα, στὴ Μεταμόρφωση, ὅταν ἐκείνη ἦταν ὑποψήφια στὰ Ἀνθέμια; Δὲν εἶναι σόλικο, δὲν εἶναι παράλογο, τὸ νὰ μιλᾷς ὑπὲρ ὑποψηφίου σὲ ἀνθρώπους ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν δικαιοῦνται νὰ τὸν ψηφίσουν; Ποιός ἀπὸ τὴν Μεταμόρφωση τὴν ψήφισε; πεῖτε μου! καὶ θὰ ζητήσω συγγνώμη, γιὰ τὸ ὅτι πιθανὸν νὰ τὸν παρέσυρα μὲ τὸ κήρυγμά μου. Ὅταν ἐσεῖς τὴν ζητήσατε ὑποψήφια γιὰ τὴν παράταξή σας, μήπως μὲ ῥωτήσατε, ἂν ἐγκρίνω, καὶ σᾶς εἶπα ὄχι; Ὑπάρχει κάποιος,ψηφοφόρος σας ἢ ἀντίπαλός σας, ποὺ μὲ ἄκουσε νὰ τοῦ προτείνω νὰ τὴν ψηφίσῃ; Μπορεῖτε νὰ βρῆτε ἕνα καὶ μόνον ἕνα; Γιατί συμπεράνατε ὅτι, ἐπειδὴ εἶναι συγγενής μου, σᾶς ἔκανα μὲ τὸ κήρυγμά μου πολιτικὸ πόλεμο; Γενικῶς θεωρεῖτε πὼς οἱ ἐκκλησιαζόμενοι εἶναι πρόβατα κατευθυνόμενα κατὰ τὶς ὑποδείξεις τοῦ ποιμένα τους; Θεωρεῖτε πὼς ὁ λαός, ποὺ ἐπανειλημμένως σᾶς ψήφιζε παλαιότερα, δὲν ἔχει σήμερα δικό του πολιτικὸ κριτήριο, γιὰ νὰ ἐπικυρώσῃ ἢ νὰ ἀποδοκιμάσῃ τὶς πολιτικές σας θέσεις, καὶ πλέον βασίζεται στὰ λόγια ἑνὸς παπᾶ; Ἂν οἱ ἀντίπαλοί σας ἐξελέγησαν ἐξαιτίας του, ἐσεῖς παλαιότερα πῶς ἐξελέγητε; Δηλαδὴ πρὶν ἦταν ὥριμος πολιτικὰ ὁ λαός, ἐνῷ φέτος ἀνώριμος; Τρεῖς τετραετίες ἦταν ἀχειραγώγητος, ἐνῷ φέτος χειραγωγούμενος; Ποιόν νομίζετε ὅτι κοροϊδεύετε;
Θὰ σᾶς πῶ ἐγὼ λοιπὸν τὴν ἀπάντηση γιὰ ὅλα τὰ παραπάνω. Αὐτοὶ ποὺ ἦθελαν νὰ σᾶς πείσουν ὅτι στὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα ἔπαιξε κάποιο μικρὸ ῥόλο καὶ ὁ παπᾶς τῆς Μεταμόρφωσης, σᾶς τὰ μετέφεραν ὅπως ἤθελαν ἐκεῖνοι νὰ τὰ ἀκούσουν, ὅπως σᾶς συνέφερε κι ἐσᾶς νὰ τὰ ἀκούσετε. Κι ἐσᾶς σᾶς βόλεψε νὰ πεισθῆτε, διότι βρήκατε πάτημα νὰ μεταθέσετε τὶς δικές σας εὐθῦνες, γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν μοῦ πέφτει λόγος καὶ δὲν ἔχω ἄποψη, ὡς ἀπέχων ἀπὸ πολιτικὲς συζητήσεις καὶ ὡς δημότης ἄλλωστε καὶ ψηφοφόρος Θεσσαλονίκης, ὅπως βόλεψε καὶ τοὺς ἀντιπάλους σας ἡ ἐντύπωση πὼς ὁ παπᾶς ἦταν τελικὰ μαζί τους. Ἂς βγῇ λοιπὸν ὁ νέος δήμαρχος νὰ πῇ ὅτι στὰ τελευταῖα δέκα χρόνια εἴπαμε παραπάνω ἀπὸ τρεῖς φορὲς κάτι περισσότερο ἀπὸ μία καλημέρα-καλησπέρα. Ἐγὼ τώρα, τώρα ποὺ βγῆκε δήμαρχος, τώρα ποὺ θὰ μοῦ ἦταν συμφερότερο νὰ τὰ ἔχω καλὰ μαζί του, τὸ ζητῶ.
Σημειωτέον ὅτι στὸ κήρυγμά μου εἶχα σκοπὸ νὰ συνεχίσω, λέγοντας, ὅτι θὰ ἦταν προτιμότερο νὰ ἐκλέγονταν ἄνθρωποι σωστοὶ καὶ τίμιοι ποὺ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία, παρὰ ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν μία φαινομενικὴ σχέση μαζί της, ὅμως εἶναι ἀνέντιμοι, ἀλλὰ εἶμαι σίγουρος ὅτι θὰ ἔβρισκαν πάλι εὐκαιρία κάποιοι ἀνόητοι νὰ μὲ χαρακτηρίσουν ὡς ἀριστερὸ καὶ πὼς κάνω προπαγάνδα ὑπὲρ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ...Ὄχι πὼς εἶναι κακὸ νὰ εἶναι κανεὶς συριζαῖος· ἁπλῶς ἔχω βαρεθεῖ τὶς δοτὲς ταμπέλες. Καραμπατζικὸ μὲ εἶπαν, Κουτσογιαννικὸ μὲ εἶπαν, χρυσαυγίτη μὲ εἶπαν, κομμουνιστὴ μὲ εἶπαν...βαρέθηκα πιά τὶς ταμπέλες ποὺ μοῦ κολλοῦν στὸ μέτωπο ὅσοι παρερμηνεύουν τὰ λόγια μου καὶ παρεξηγοῦν τὶς προθέσεις μου, κρίνοντας ἐξ ἰδίων τὰ ἀλλότρια.
Ὅσο γιὰ κάποια πρωτοπαλίκαρα, ποὺ εἶπαν κάπου ὅτι θὰ ἔβγαιναν καὶ θὰ ἔλεγαν στὸν...λαλάκα τὸν...τράγο «Παπᾶ, ἄϊντε ἀρά, τρᾶβα μέσα στὸ Ἱερό σου καὶ σταμάτα νὰ μιλᾷς», τοὺς πληροφορῶ ὅτι τόσο ὁ λόγος μου, ὅσο καὶ ἡ σιωπή μου, περιστρέφονται γύρω ἀπὸ τὸν Χριστό. Καὶ ὅσο ἔχω ἀκόμη σώας τὰς φρένας, δὲν νομίζω νὰ τοὺς κάνω τὴν χάρη νὰ ὑπακούσω σὲ ὅτι μὲ δεσμεύει ἀπὸ τὸν ὑπὲρ Χριστοῦ λόγο ἢ τὴν ὑπὲρ Αὐτοῦ σιωπή...
Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Στυλιανὸς Μακρῆς, Δρ. Θ., Ἀρχιερατικὸς Ἐπίτροπος Βεροίας".
