Τα ένατα του γενέθλια γιόρταζε ο μικρός Κώστας Χατζηιωαννίδης στις 23 Απριλίου του 1944, στην Κουτσούφλιανη, τον ορεινό αυτό οικισμό της Νάουσας, σκαρφαλωμένο στα υψίπεδα του Βερμίου και η μοίρα του έπαιξε το σκληρότερο παιχνίδι. Την ίδια εκείνη γιορτινή μέρα τα ναζιστικά στρατεύματα δολοφόνησαν τον πατέρα του Λάζαρο, που στα 30 του χρόνια μαρτύρησε άδικα, αφήνοντας πίσω του 23χρονη γυναίκα και παιδιά. Στα 79 του σήμερα ο κ. Κώστας συγκίνησε, το πρωί της Κυριακής 6 Ιουλίου τους συγγενείς, φίλους και επισήμους, στο μνημόσυνο των 14 θυμάτων της θηριωδίας των ναζί." Ήρθαμε και θα συνεχίσουμε να ερχόμαστε κάθε χρόνο, τιμώντας του νεκρούς μας, που εντελώς άδικα εκτελέσθηκαν το 1944. Ότι έχουμε το
οφείλουμε σε αυτούς.Έχουμε ιερή υποχρέωση να τους θυμόμαστε και να τελούμε κάθε χρόνο το μνημόσυνο τους. Είχαμε πολλές εκτελέσεις και καταστροφές σε όλη την Ελλάδα εκείνη την περίοδο. Ο πόλεμος μόνο θάνατο και καταστροφή αφήνει. Μακριά από πολέμους λοιπόν, ειρήνη και μόνη ειρήνη σε όλο τον πλανήτη.Μακάρι να μην σβήσει ποτέ η ελπίδα και η αισιοδοξία από τις καρδιές μας". Με συγκίνησε ο απλός και απέριττος λόγος του κυρίου Κώστα. Ίδια βιώματα και στην δική μου οικογένεια, την ίδια μέρα, όταν ο παππούς μου ο μπάρμπα Θόδωρος Ελευθεριάδης, στα 50 του καιγόταν σε μια αχυρώνα της Κατράνιτσας από τους ναζί εγκληματίες και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Αυτούς που σήμερα εξυμνούν τα ναζιστοειδή της "Χρυσής Αυγής" και αυτός ο τρισάθλιος, καταραμένος βουλευτής τους Παπάς, που φωτογραφίζεται ξεδιόντροπα στα νεκροταφεία των ναζί στον Διόνυσο, φορώντας το σκουφί των μουσουλμανικών ταγμάτων εφόδου των SS. Κουτσούφλιανη, Κατράνιτσα, Λιγκιάδες, Κάνδανος, Καλάβρυτα. Δεκάδες, εκατοντάδες μαρτυρικά χωριά και πόλεις. Ναι, έχει δίκιο ο Κώστας. Ο πόλεμος μόνο νεκρούς φέρνει. Τα ίδια στα σήμερα σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Κυρίως δε στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας. Ποτέ πια πόλεμος. Ποτέ πια ναζισμός. Αιωνία η μνήμη των μαρτυρικών νεκρών της Κουτσούφλιανης.
Θόδωρος Ελευθεριάδης.
