Πραγματοποιήθηκε στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο Βέροιας το βράδυ της Τρίτης 24 Ιουνίου, αμέσως μετά τη Δοξολογία για την έλευση της Αγίας Ζώνης στον μητροπολιτικό ναό, η παρουσίαση του τόμου «Ω Πανύμνητε Μήτερ».
Στον τόμο αυτό που είναι αφιερωμένος στην Παναγία περιλαμβάνονται ομιλίες, κηρύγματα, άρθρα, εγκύκλιοι κλπ του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος και αφορούν όλη την πρίοδο της εκκλησιαστικής διακονίας του.
Ο καλαίσθητος αυτός τόμος είναι δερματόδετος με χρυσοτυπία και αποτελείται από 780 περίπου σελίδες.
Η παρουσίασή του έγινε από τον επιμελητή της έκδοσης κ. Βασίλειο Δερμετζόγλου, Δρ. Θεολογίας, τον πανοσ. αρχμ. Εφραίμ, καθηγούμενο της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου και τον σεβασιώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο.
Στο τέλος της εκδήλωσης το λόγο πήρ ο συγγραφεύς ο οποίος με πολύ συγκίνηση τόνισε:
«Δέν ἀποτελεῖ σχῆμα λόγου ἐάν πῶ ὅτι εἶναι δύσκολο ἤ μᾶλλον ἀδύνατο νά προσθέσω ὁτιδήποτε αὐτή τήν ὥρα παρά μόνο λόγους εὐχαριστίας καί εὐγνωμοσύνης. Ὄχι μόνο γιατί οἱ προλαλήσαντες, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λεμεσοῦ κ.κ. Ἀθανάσιος, ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός καί φίλος παλαιόθεν, ἀπό τήν ἐποχή τῆς κοινῆς μας διακονίας εἰς τήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, καί ὁ πανοσιολογιώτατος καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπεδίου π. Ἐφραίμ, ἐξήντλησαν τήν ἀγάπη τους γιά τήν ἐλαχιστότητά μου παρουσιάζοντας μέ ἐπιείκεια ἀλλά καί διεξοδικότητα τό ταπεινό πόνημά μου, ἀλλά καί γιατί οἱ δικές μου λέξεις αὐτή τή στιγμή, κατά τήν ὁποία αἰσθάνομαι τόσο βαθειά συγκινημένος, δέν ἔχουν καμιά σημασία.
Καί ἡ συγκίνησή μου ὀφείλεται στή μεγάλη εὐλογία πού ζήσαμε πρίν ἀπό λίγο κατά τήν ὑποδοχή τῆς τιμίας Ζώνης, ἀλλά καί στήν εὐλογία ἡ παρουσίαση αὐτοῦ τοῦ βιβλίου νά πραγματοποιηθεῖ αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἡμέρα.
Στή μεγάλη εὐγνωμοσύνη πού ὀφείλω στήν Παναγία μας γιά ὅλες τίς δωρεές πού ἐπεδαψίλευσε στή ζωή μου θά ἤθελα νά προσθέσω καί τήν ὁλοκάρδια εὐχαριστία μου γιά τήν ἀποψινή εὐλογία, θά ἤθελα νά τῆς προσφέρω αὐτό τό ἐργόχειρο τῆς ἀγάπης μου ὡς ἐλάχιστο ἀντίδωρο γιά τή μεγάλη αὐτή εὐλογία.
Ἡ εὐγνωμοσύνη μου πρός Αὐτή, τήν εὐσπλαγχνική μητέρα μας καί μητέρα μου, ἦταν ὁ λόγος πού μέ ὤθησε νά συγκεντρώσω αὐτά τά ταπεινά ψελλίσματα τῆς ψυχῆς μου πού ἐκφράζουν τήν ἀγάπη μου γιά τήν Παναγία μας, καθώς φέτος συμπληρώνονται πενήντα χρόνια ἀπό τήν ἡμέρα πού ὡς μαθητής τῆς Ἀθωνιάδος μέ ἀνέλαβε ὑπό τήν προστασία της, καί καθώς φέτος συμπληρώνονται εἴκοσι χρόνια ἀπό τότε πού μέ κάλεσε νά διακονήσω τήν Ἐκκλησία στήν ἐπαρχία αὐτή, στήν ὁποία ἡ παρουσία της εἶναι τόσο ζωντανή, μέ τά προσκυνήματα, μέ τούς ναούς καί μέ τίς θαυματουργές εἰκόνες της μέ τά τόσα ὀνόματα καί ἐπίθετα, πού τῆς χάρισαν οἱ εὐσεβεῖς λάτρεις της αἰῶνες τώρα σ᾽ αὐτόν τόν τόπο, ὥστε τήν αἰσθάνεσαι δίπλα σου.
Ἔτσι τήν αἰσθάνομαι καί ἐγώ. Σάν πραγματική Μητέρα πρός τήν ὁποία διαρκῶς ἀναφέρομαι, πρός τήν ὁποία ἀπευθύνομαι καί συνομιλῶ γιά ὅσα θέματα καί προβλήματα μέ ἀπασχολοῦν καί τῆς ζητῶ καθοδήγηση καί λύσεις, καί τῆς ζητῶ τή βοήθειά της γιά τή διακονία μου καί γιά τό ποίμνιό μου. Εἶναι ἡ πρώτη στήν ὁποία ἀπευθύνομαι κάθε πρωί καί αὐτή πρός τήν ὁποία στρέφομαι τελευταία κάθε βράδυ.
Αὐτή εἶναι ἡ σχέση μου μέ τήν Παναγία μας. Καί γι᾽ αὐτό ἀπετόλμησα νά συγκεντρώσω σ᾽ αὐτόν τόν τόμο ὅσα τῆς εἶχα ἐκφράσει δημόσια στά χρόνια τῆς διακονίας μου στή Θεσσαλονίκη, ἀλλά κυρίως ἐδῶ στή Βέροια, ὡς ἔνδειξη βαθειᾶς εὐγνωμοσύνης γιά ὅλα ὅσα μοῦ προσέφερε καί μοῦ προσφέρει.
Τά συγκέντρωσα, ὄχι μέ τήν ψευδαίσθηση ὅτι προσφέρω κάτι σημαντικό σέ Ἐκείνη ἐνώπιον τῆς ὁποίας «ρήτορας πολυφθόγγους ὡς ἰχθύας ἀφώνους ὁρῶμεν» ἤ μέ τήν ἐντύπωση ὅτι προσθέτω τό ἐλάχιστο στό πνευματικό της μεγαλεῖο ἐγκωμιάζοντάς την, ἀλλά μέ τή συναίσθηση ὅτι καταθέτω τά αἰσθήματα καί τίς σκέψεις τῆς ψυχῆς μου πρός τήν ἀγάπη της, σκέψεις καί αἰσθήματα ἀφοσιωμένου τέκνου πρός τή μητέρα, ταπεινοῦ δούλου πρός τή Δέσποινα τοῦ κόσμου, χωρίς θεολογικές ἤ λογοτεχνικές φιλοδοξίες, διότι εἶναι ἀδύνατο καί νά μιμηθεῖ ἀκόμη κανείς ὅσα οἱ πνευματοκίνητες γραφίδες τῶν θεοφόρων πατέρων καί τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἔγραψαν ἐγκωμιάζοντάς την καί ἀναλύοντας κατά τό ἀνθρώπινο τήν ἁγιότητα τῆς ἱερῆς μορφῆς της καί τή δόξα πού ἀπολαμβάνει παρά τοῦ Θεοῦ.
Ὅ,τι κατέθεσα μέσα σ᾽ αὐτόν τόν τόμο ἀποτελεῖ τήν ταπεινή μου ἱκεσία πρός Αὐτή πού νυχθημερόν ἱκετεύει ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Υἱοῦ της ὑπέρ τῶν τέκνων της, ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας. Καί τήν κατέθεσα μέ τήν ἐλπίδα ὅτι μπορεῖ νά βοηθήσει κάποιους ἀδελφούς μας νά πλησιάσουν περισσότερο τήν Παναγία μας, νά πάρουν τό θάρρος νά τῆς μιλήσουν καί ἐκεῖνοι· νά τῆς ἀναθέσουν ὅσα ἀπασχολοῦν τήν ψυχή τους καί τή ζωή τους· νά τούς βοηθήσει νά τήν αἰσθανθοῦν δίπλα τους, προστάτιδα καί συμπαραστάτιδα στή ζωή τους, κραταιά προστασία καί σκέπη, ἀπλανῆ ὁδηγό πρός τόν Υἱό της· νά τούς παρακινήσει γιά νά προσεύχονται στήν Χάρη της καί νά εὔχονται καί γιά τόν ταπεινό ἀλλά ἀπόλυτα ἀφοσιωμένο στήν ἀγάπη της λάτρη της.
Ὀφείλω, λοιπόν, θερμές καί ἐγκάρδιες εὐχαριστίες στούς ἀποψινούς μας ὁμιλητές, μέ τούς ὁποίους μᾶς συνδέει ἡ ἀγάπη πρός τήν Παναγία, πού εἶχαν τήν καλωσύνη νά διαβάσουν πρίν ἀπό ὅλους αὐτό τόν τόμο καί νά τόν παρουσιάσουν μέ πολλή ἀγάπη σέ ὅλους σας: στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λεμεσοῦ κ.κ. Ἀθανάσιο καί στόν πανοσιολογιώτατο καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπεδίου, ἀρχιμανδρίτη π. Ἐφραίμ, ἀλλά καί στόν κ. Β. Δερμεντζόγλου, πού ἐπιμελήθηκε τήν ἔκδοση καί μίλησε ἀπόψε ἀπό τήν δική του ὀπτική γωνία.
Εὐχαριστῶ καί ὅλους ἐσᾶς, οἱ ὁποῖοι τιμήσατε τήν παρουσίαση καί τήν ἐκδήλωση αὐτή τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ἐκδήλωση τιμῆς πρός τήν Παναγία Μητέρα μας, ἡ ὁποία μᾶς ἐπισκέφθηκε ἀπόψε.
Εὔχομαι ταπεινῶς ἡ χάρη της καί ἡ προστασία τῆς τιμίας της Ζώνης νά μᾶς συνοδεύει πάντοτε».
Η προυσίαση της εκδήλωσης έγινε από τον αρχιμ. Αρσένιο Χαλδαιόπουλο.
