Ένα ορειχάλκινο μνημείο, κοσμούσε την πλατεία Ρακτιβάν και αποτελούσε το Ηρώο της πόλης μέχρι το 2007. Είχε τιμηθεί το 1980 με το πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό του Δήμου Βεροίας.
Χαρακτηρίστηκε τότε από την καλλιτεχνική επιτροπή «αριστουργηματική σύνθεση και πρωτοποριακό έργο». Και πράγματι «ακρωτηριασμένος πολεμιστής» τον οποίο παρίστανε, αποτελούσε για την εποχή εκείνη ευρηματική φιγούρα, συγκινούσε τον ταλαιπωρημένο από τους πολέμους πολίτη.
Δημιουργός του ο Ευθύμιος Καλεβράς, ένας καθιερωμένος γλύπτης από τον Καταχά Πιερίας, του οποίου έργα συναντούμε στους δημόσιους χώρους της Βέροιας και πολλών άλλων ελληνικών πόλεων.
Η επιλογή του Ηρώου σφραγίστηκε με την ενθουσιώδη αποδοχή του εκ μέρους του τότε Δημάρχου Βεροίας Κώστα Ζαμπούνη, που διακρινόταν για τα πατριωτικά του αισθήματα και για τις ευαισθησίες του.
Το 2007, προέκυψε η ανάγκη προσωρινής απομάκρυνσης του Ηρώου εξαιτίας των έργων «ανάπλασης» της πλατείας. Το μπρούτζινο έργο, περιουσιακό στοιχείο του δήμου, μεταφέρθηκε με εντολή της τότε δημοτικής αρχής, σε κάποιαν αποθήκη. Από τότε, καμία μνεία της ύπαρξής του δεν έγινε. Το μνημείο και μαζί με αυτό, ένα κομμάτι του ιστορικού παρελθόντος της Βέροιας, παρέμεινε στο σκοτάδι. Και για να χρησιμοποιήσουμε προσφιλή φράση εκλιπόντος πρωθυπουργού, «μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».
Η αναμενόμενη αξιοποίησή του σε κάποιον άλλο δημόσιο χώρο, ουδόλως απασχόλησε τα δημοτικά συμβούλια της οκταετίας που ακολούθησε. Η προσδοκία μας για την εκλογή ενός δραστήριου και δημιουργικού δημάρχου, προσέκρουσε στις διαφορετικές αντιλήψεις «του κυρίαρχου λαού».
Το θέμα περιέπεσε σε λήθη. Ποιός να ενδιαφερθεί για το παλιό Ηρώο, σε μια πόλη, στην οποία, ως και η πρωτοφανής γενναιόδωρη προσφορά των αδελφών Κούσιου εξακολουθεί να παραμένει αναξιοποίητη;
Ακόμη κι εμείς λησμονήσαμε τον Καλεβρά και το δημιούργημά του.
Ώσπου προέκυψε μια καινούργια ανάπλαση. Από τον ανθώνα της «ΕΛΗΑΣ», τα πολύτιμα μνημεία που φιλοκαλούσαν το χώρο και αποτελούσαν στοιχεία της ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας, απομακρύνθηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση.
Με τον ρεπόρτερ της εφημερίδας και αξιοποιώντας κάποιες πληροφορίες, βρεθήκαμε στην πόρτα της δημοτικής αποθήκης, πίσω από το νέο δικαστικό μέγαρο. Στηθήκαμε να αναμένουμε τον αποθηκάριο που πήγε να φέρει τα κλειδιά για να μας οδηγήσει στα ενδότερα.
Τα κλειδιά δεν ήλθαν ποτέ, ούτε και ο αναμενόμενος φύλακας της αποθήκης. Προέκυψε όμως κάτι, απείρως σπουδαιότερο: Σε παρακείμενο ακάλυπτο χώρο που έδειχνε να χρησιμεύει ως σκουπιδότοπος της αποθήκης, κάποιο προχείρως περιτυλιγμένο, τεράστιο αντικείμενο ανώμαλου σχήματος, κίνησε την περιέργειά μας. Με τη βοήθεια ενός εργάτη, προχωρήσαμε στη διερεύνηση του περιεχομένου. Και ώ του θαύματος! Κάτω από το ρυπαρό περιτύλιγμα, βρισκόταν το εξαφανισμένο έργο του Καλεβρά. Το Ηρώο της πόλης!
Φωτογραφήσαμε το αναπάντεχο εύρημα και δώσαμε την ίδια μέρα ευρεία δημοσιότητα, με την ελπίδα πως κάποιος υπεύθυνος του δήμου θα μεριμνήσει για την περισυλλογή του.
Τα συμπεράσματα δικά σου αγαπητέ αναγνώστη.
Δικά σου και κάποιων άλλων δημοσίων λειτουργών.
Επίκαιρος