Στον απόηχο των αυτοδιοικητικών εκλογών συνεχίζονται να ακούγονται και να γράφονται διάφορα. Δεν προτίθεμαι κατ’ αρχήν ν’ ασκήσω κανενός είδους κριτική, αλλά τόσο προεκλογικά όσο και εκ των υστέρων, επανειλημμένα καταγράφηκε η ρήση και μάλιστα προερχόμενη και κατευθυνόμενη από συγκεκριμένα «κέντρα παρα- πληροφόρησης, «ότι κάποιοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι σε ορισμένους συνδυασμούς είναι ό,τι να ΄ναι». Με αποκορύφωμα δε την λίαν προσφάτως βαρύγδουπη ως άνω έγγραφη τοποθέτηση από έτερο υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο, και αντιπροσωπευτική, ας μου επιτραπεί η άποψη, μιας παλαιοκομματικής αντίληψης που διέπει το πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου μας, και υπέρμαχου της ελιτίστικης άποψης ότι λίγοι είναι οι εκλεκτοί και κατά προτίμηση πάντοτε με έντονο κομματικό παρελθόν και πολλαπλώς ευνοημένοι από αυτήν τους τη δράση, που έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.
Σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια ποιος είναι αυτός ο «άγνωστος» κατ’ αυτούς συμπολίτης μας που τολμά να συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία ασκώντας και το δικαίωμα και του εκλέγεσθαι πέραν του δικαιώματος του εκλέγειν που τόσα χρόνια τους εξασφάλιζε με άνεση τη μονοπώληση της άσκησης εξουσίας.
Με μεγάλη ευκολία και άκρως απαξιωτικό τρόπο προσφεύγουν σε χαρακτηρισμούς του τύπου «ό,τι να ΄ναι» για να καμουφλάρουν επιμελώς την έντονη ανησυχία τους ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει στην επί χρόνια παγιωμένη κατάσταση της κοινωνίας που συντηρούσε την καθεστηκυία τάξη.
Διερωτώμαι, όμως, όπως είμαι βεβαία και πλήθος συμπολιτών μας, είναι «ό,τι να ΄ναι» ο νεαρός επιστήμονας που παλεύει με εντιμότητα να αποκτήσει μια επαγγελματική υπόσταση σε μια κοινωνία που αποδεδειγμένα ευνοεί τους συναδέλφους του που φέρουν το «κομματικό χάρισμα» και ό,τι αυτό συνεπάγεται και μεταφράζεται στην ευκολία με την οποία συμμετέχουν σε δουλειές που διαχειρίζονται οι τοπικοί άρχοντες?
Είναι «ό,τι να ναι» ο βιοπαλαιστής που παλεύει με αξιοπρέπεια να ζήσει την οικογένειά του σε μια κοινωνία που τον αποκλείει να εργασθεί ως απλός εργάτης- ούτε συζήτηση για κάτι παραπάνω- σε έργα που επίσης διαχειρίζεται η τοπική εξουσία, επειδή δεν ανήκει στην αυλή των ημετέρων?
Κάποιοι επικεφαλής συνδυασμών εμπιστεύθηκαν αυτούς τους ανθρώπους για πρώτη φορά στα χρονικά των εκλογικών δρώμενων του τόπου μας και της πόλης μας, και αυτό επιβραβεύθηκε από χιλιάδες ψηφοφόρους- συμπολίτες μας, και αυτό προς θλίψη ορισμένων είναι μια αδιαμφισβήτητη νέα εξέλιξη και νέα αντίληψη για την εν γένει πολιτική κατάσταση της πόλης μας. Και όπως πολύ σοφά λέει ο λαός μας «κάθε αρχή και δύσκολη».
Σε μια ευνομούμενη δημοκρατική κοινωνία το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του εκλέγεσθαι ανήκει σε όλους τους πολίτες και όλοι οι πολίτες απολαμβάνουν ίσων δικαιωμάτων, και ουδείς επιτρέπεται να χαρακτηρισθεί «ότι να ΄ναι».
Τα συμπεράσματα για τις δημοκρατικές και ανεξάρτητες πεποιθήσεις του καθενός που με περισσό στόμφο διατείνεται για αυτές, δικά σας.
Πόπη Δεμερτζίδου- Παπαγιάννη
Δικηγόρος