Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι όποιος ασχολείται με τις τέχνες και τον πολιτισμό, δεν μπορεί να ασχολείται και με την πολιτική. Ξεχνούν όμως ότι η πολιτική δεν κάνει εξαιρέσεις κι ασχολείται με όλους κι αυτή είναι και η δική μου απάντηση. Η ίδια απάντηση ισχύει και για όσους δηλώνουν “απολίτικοι”, ενώ ανακυκλώνουν την φοβική εξουσία ή την εξουσία της απαξίωσης, διαιωνίζοντας το παρόν, αποκλείοντας το μέλλον.
Ας δούμε λοιπόν κατά πρόσωπο την πολιτική του πολιτισμού, αλλά και τον πολιτισμό της πολιτικής. Δύο αντιστοιχίες που στις μέρες μας έχουν απαξιωθεί, οδηγώντας έναν λαό στην αναξιοκρατία, αλλά και σε στείρες και επιφανειακές αντιπαλότητες.
Ο πολιτισμός είναι η κινητήριος δύναμη κάθε κοινωνίας, είναι αναγκαίος και αναντικατάστατος. Αποτελεί κοινωνικό αγαθό κι όχι προϊόν, γιατί είναι αυτός που διαμορφώνει μαζί με την παιδεία και την ελευθερία, την ποιότητα ζωής και τις κοινωνικές σχέσεις. Ξεκινώντας από το χαμόγελο του συμπολίτη μας, τον σεβασμό του στη αντίθετη άποψη και στην διαφορετικότητα και φτάνοντας μέχρι την καλοκουρδισμένη έκφραση της τέχνης, ο πολιτισμός αποτελεί τον αρχικό άξονα σε κάθε μορφή και έκφανση της πολιτικής, έτσι ώστε οι κόκκινες γραμμές της δημοκρατίας, να χαράσσονται από τον διαρκή πολιτισμό κι όχι απ’ τη τρέχουσα πολιτική. Οι δομές της κοινωνίας, που εκφράζονται μέσα απ\\\' την οικογένεια, την γειτονιά, τις κοινωνικές ομάδες και καταλήγουν στις δομές της δημοκρατίας, πρέπει να έχουν συνδετικό κρίκο, αλλά και βασική προϋπόθεση τον πολιτισμό.
Η συσσωρευμένη οργή που κουβαλάει η σημερινή γενιά, το ψέμα και η αγανάκτηση, ακόμα και η φοβία της καταπιεσμένης κοινωνίας, χωρίς τον πολιτισμό, εκδηλώνεται με βία, εκδικητικότητα, ή ακόμα και με αυτοκαταστροφή. Γι\\\' αυτό βλέπουμε στις μέρες μας να εμφανίζονται φασιστικά εκτρώματα, ρατσισμός και εγκληματικότητα. Γεγονότα, που ένας λαός με πολιτισμό θα τα αντιμετώπιζε απ\\\' τη γέννηση τους, ή θα παρουσιαζόντουσαν μόνο στην αρρωστημένη φαντασία κάποιων νοσταλγών κι όχι σαν πραγματικότητα. Ο πολιτισμός είναι συνώνυμος με την ισότητα, την αξιοκρατία, την δημοκρατία, αλλά και την αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο.
Από τις πιο ουσιαστικές και άμεσες για τον πολίτη δομές του πολιτισμού και της δημοκρατίας, είναι και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα και την συνοχή της τοπικής κοινωνίας.
Μια προοδευτική Δημοτική Αρχή, δεν πρέπει να ενδιαφέρεται να οριοθετήσει ή να ποδηγετήσει την τέχνη και τον πολιτισμό για το πρόσκαιρο πολιτικό της συμφέρον. Ξέρει πολύ καλά, ότι αυτά δημιουργούν κοινωνικούς ιστούς, που κρατάνε ζωντανές τις προοδευτικές κοινωνικές αξίες, τις παραδόσεις και τη μνήμη. Γι\\\' αυτό τον λόγο, θα πρέπει να δημιουργήσει τις δομές και να προσφέρει το έδαφος πάνω στο οποίο θα μπορούν να καλλιεργούνται, να εξελίσσονται και να έρχονται σε άμεση επαφή με την κοινωνία. Οι δομές αυτές, πρέπει να προσφέρουν στους ανθρώπους της τέχνης, την ελεύθερη έκφραση και να τους παρέχεται η απρόσκοπτη και η συνεχής δυνατότητα σπουδής. Παράλληλα στην κοινωνία, πρέπει να προσφέρεται η συμμετοχή και η συνεχής και ποιοτική επαφή με τον πολιτισμό, αφού αυτή θα είναι ο κριτής, με όρους καλλιέργειας, παιδείας και μνήμης.
Η Νάουσα αποτελεί ένα ζωντανό πυρήνα πολιτισμού, που δυστυχώς αφέθηκε στην κρίση των αξιών και στην απαξίωση που επιφέρει η σύγχρονη εμπορευματοποίηση της τέχνης. Οι σύλλογοι και φορείς πολιτισμού του τόπου μας, ενώ προσπαθούν ο καθένας απ\\\' την μεριά του να προσθέσουν ένα λιθαράκι στην στήριξη και διάδοση του, είναι εγκαταλελειμμένοι στη τύχη τους, αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία ή την ευκαιριακή εκμετάλλευση της δημοτικής αρχής.
Εμείς στην “Κοινωνία Πολιτών”, είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε στον πολιτισμό του τόπου μας την θέση που του αρμόζει στη ζωή των κατοίκων και της κοινωνία μας, αλλά και να προβάλλουμε την αξία του, όχι μόνο στην υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά και σ\\\' ολόκληρο τον κόσμο. Με σωστό συντονισμό, με τοπικές, εγχώριες και διεθνείς συνεργασίες, πρέπει να γίνουμε κοινωνοί της πολιτιστικής κληρονομιάς και της νέας σύγχρονης δημιουργίας, με σημαντικές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και μεγάλα φεστιβάλ, όπως και με ουσιαστικές ενέργειες, ώστε να έρθει η Τέχνη πιο κοντά στην καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας, γιατί είναι το δικό μας κομμάτι πολιτισμού και δεν θα αφήσουμε κανένα να μας το στερήσει. Η ύπαρξη του πολιτισμού, εμπεριέχει την ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση όπως θέλουν κάποιοι επιτήδειοι να τον μετατρέψουν.
Ο πολιτισμός για εμάς είναι αδιαίρετος με την πραγματική ανάπτυξη, όχι μόνο σε πολιτισμικό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικό, μορφωτικό και οικονομικό. Μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, γεγονός που θα δώσει ανακούφιση στον άνεργο, αλλά και θα αποτρέψει την φυγή των νέων ανθρώπων απ\\\' τον τόπο μας, τον οποίο προσπαθούν ένοχοι και συνένοχοι, να τον καταντήσουν έρημο τοπίο. Ένας τομέας αυτής της προσπάθειας, είναι και η διεκδίκηση και σωστή κατανομή των πόρων του ΕΣΠΑ, αλλά εξ ίσου σημαντική είναι και η αυτενέργεια και η στήριξη της τοπικής κοινωνίας και των φορέων της.
Ο Δήμος της Νάουσας, έχει μια τεράστια πολιτιστική κληρονομιά, που παραμένει ανεκμετάλλευτη. Από τους αρχαιολογικούς μας χώρους, τα θρησκευτικά μνημεία και την παράδοση μας, μέχρι την σύγχρονη πολιτιστική και πολιτισμική έκφραση, που με τον σωστό συνδυασμό και προγραμματισμένο σχεδιασμό, μπορούν να γίνουν πυλώνες πολιτιστικής, τουριστικής και οικονομικής ανάπτυξης.
Αντίστοιχη σύνδεση και συνεργασία της τέχνης και του πολιτισμού, πρέπει να γίνει και με την εμπορική και επιχειρηματική δραστηριότητα της περιοχής μας, όπως και με την αγροτική μας παραγωγή, το περιβάλλον και τους φυσικούς μας πόρους.
Όταν περπατάς στη Νάουσα, απ\\\' άκρη σ\\\' άκρη, δεν μπορείς να μην θαυμάσεις τον πλούτο της φύσης, αλλά και να μην στενοχωρηθείς με την ένδεια της ανθρώπινης παρέμβασης, την αμέλεια και την αδιαφορία. Όλοι εμείς που ζούμε στην περιοχή της Νάουσας, πρέπει να παραδειγματιστούμε από τον πολιτισμό της φύσης. Έχουμε τον καλύτερο δάσκαλο της αρμονίας, της συνύπαρξης και της ομορφιάς.
Θα τελειώσω την αναφορά μου στην Νάουσα του Πολιτισμού, ξεκινώντας απ\\\' την αρχή. Την αρχή της ζωής, την νέα γενιά. Κύριο μέλημα μιας κοινωνίας, άρα και της “Κοινωνίας Πολιτών”, είναι τα παιδιά, οι νέοι άνθρωποι. Αυτή μεταφέρει και καθορίζει την συνέχεια του πολιτισμού μας. Αφού λοιπόν το σημερινό κράτος θέλει τον μαθητή απαξιωμένο, με ελλειπή μόρφωση και ξεκομμένο απ\\\' τον πολιτισμό, εμείς θα στείλουμε τον πολιτισμό και τις τέχνες στα σχολεία, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, με την συνεργασία όλων των φορέων.
Οι άξονες της “Κοινωνίας Πολιτών” για τον πολιτισμό, πηγάζουν από τη γνώση, την εμπειρία, αλλά και τη θέληση που απαιτεί η σημερινή πραγματικότητα. Σκοπός μας είναι ο συγκερασμός του πολιτισμού με την καθημερινότητα του Ναουσαίου δημότη, με τον νέο άνθρωπο, τον επαγγελματία, τον αγρότη, τον μαθητή. Την συνύπαρξη του με τους αγώνες, αλλά και με τις κατακτήσεις, με την παιδεία, την δημιουργία και με την ανάπτυξη, τελικά με την ίδια τη ζωή, γιατί ο πολιτισμός δεν είναι μόνο κληρονομιά, αλλά και κατάκτηση.
*Κώστας Καλδάρας –
Μουσικοσυνθέτης
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την «Κοινωνία Πολιτών».
