«Αναταγμένα» αρχιτεκτονικά μέλη από τον δεύτερο όροφο της πρόσοψης του Ανακτόρου των Αιγών θα εκτεθούν στο ένα από τα δύο μεγάλα αίθρια που θα πλαισιώνουν το υπό κατασκευή κεντρικό κτήριο του Πολυκεντρικού Μουσείου.
Η σχετική μουσειογραφική μελέτη, που πήρε το «πράσινο φως» από το Συμβούλιο Μουσείων, έδωσε το στίγμα της εικόνας που θα έχει ο επισκέπτης του εκθεσιακού χώρου, ο οποίος αναμένεται να είναι έτοιμος τον Οκτώβριο του 2015.
Τριάντα τέσσερα αυθεντικά αρχιτεκτονικά μέλη από ιωνικά κιονόκρανα, επιστύλια, στυλοβάτες που παίζουν ταυτόχρονα και τον ρόλο των γείσων, θωράκια που μιμούνται ξύλινη κατασκευή, έξι μοναδικά ακέραια λίθινα ψευδοπαράθυρα, καθώς και από όλα τα σωζόμενα στοιχεία του αετώματος, που βρίσκονταν κάποτε στο ανώγειο της ανατολικής πτέρυγας του ανακτόρου, θα στηθούν όχι με σκοπό την αναστήλωση του μνημείου - που απέχει 3 χλμ. από το κτήριο - αλλά την έκθεσή τους εν ανατάξει.
Το μικρό αυτό τμήμα από το αρχαίο οικοδόμημα θα βρίσκεται σε περιβάλλον που αντιστοιχεί με ακρίβεια ως προς τις διαστάσεις και την εικόνα με το αρχαίο μνημείο, θα διαφοροποιείται όμως ως προς τα υλικά και τη λειτουργία.
Πρόκειται για θραύσματα που συντηρήθηκαν και συγκολλήθηκαν για να μπορούν με την ανάταξή τους να δίνουν μια όσο το δυνατόν πιο αυθεντική «ματιά» στον δεύτερο όροφο του Ανακτόρου των Αιγών, του πρώτου περιστυλίου στην ιστορία της κλασικής αρχιτεκτονικής. Έτσι, θα παρέχονται πολύ περισσότερες πληροφορίες από ό,τι αν εκτίθεντο με τον καθιερωμένο τρόπο.
Ο στόχος της έκθεσης είναι να γνωρίζει ο επισκέπτης το μνημείο μέσα από μια βιωματική αίσθηση και περιήγηση, με αρωγούς του, εκτός από τα εκθέματα, μια μακέτα, την αυτόματη ξενάγηση και τις εφαρμογές «επαυξημένης πραγματικότητας», που θα είναι αντικείμενο διαφορετικής μελέτης.
Στον εκθεσιακό χώρο θα υπάρχουν, επίσης, προθήκες με αρχιτεκτονικά θραύσματα, λίθινα μέλη, τμήματα από ειδικά στοιχεία δαπέδων, κεραμίδια, ακροκέραμα, σιδερένια δεσίματα ξύλινης οροφής κ.ά.. Πέρα από τα ίδια τα εκθέματα και τον τρόπο παρουσίασής τους, υπάρχουν κι άλλες καινοτομίες στον χώρο, όπως το δάπεδο από μεταλλικό πλέγμα, βάθους γύρω στα 8 εκατοστά, που σκοπό έχει να δίνει «αέρα» στο μνημείο του δευτέρου ορόφου και στο κοινό την αίσθηση της περιήγησης μέσα σε μια πλατφόρμα.
Τέλος, μια συγκλονιστική κάτοψη του ανακτόρου με χαράξεις μέσα από μια αλληλουχία γεωμετρικών σχημάτων θα δίνει το γεωμετρικό στίγμα του ανακτόρου, το οποίο υπακούει παντού στον νόμο της χρυσής τομής.
Στα ριζά του λόφου της ακρόπολης, σε ένα υπερυψωμένο άνδηρο που δεσπόζει στο χώρο και σημαδεύεται από μια αιωνόβια βελανιδιά, σώζονται τα εντυπωσιακά ερείπια του Ανακτόρου που σφραγίζουν με την επιβλητική παρουσία τους ακόμη και σήμερα την εικόνα των ερειπίων της πόλης.
Το Ανάκτορο των Αιγών που αποτελούσε βασικό πόλο του μεγάλου οικοδομικού προγράμματος του Φιλίππου Β΄ στην πόλη - λίκνο της δυναστείας, θα πρέπει να είχε ολοκληρωθεί πριν το 336 π.Χ., όταν ο βασιλιάς, με πρόφαση τους γάμους της κόρης του με τον Αλέξανδρο της Ηπείρου, γιόρτασε εδώ την παντοδυναμία του.
Ενταγμένο στην ίδια οικοδομική ενότητα με το θέατρο που βρίσκεται δίπλα του, το μεγάλο ορθογώνιο κτήριο είναι προσανατολισμένο σύμφωνα με τους γεωγραφικούς άξονες. Η πρόσβαση γινόταν από την ανατολική πλευρά, όπου με τρόπο πρωτοποριακό για την εποχή διαμορφωνόταν η πρόσοψη με το μνημειακό πρόπυλο στο κέντρο μιας εντυπωσιακής δωρικής κιονοστοιχίας. Τα μαρμάρινα κατώφλια της τριπλής βασιλικής εισόδου σώζονται ακόμη στη θέση τους, ενώ τα λίθινα αρχιτεκτονικά μέλη που μιμούνται παραθυρόφυλλα και τα χαριτωμένα ιωνικά κιονόκρανα που βρέθηκαν πεσμένα εδώ θα πρέπει να προέρχονται από την πρόσοψη του ορόφου. Ο συνδυασμός των ρυθμών, δωρικού και ιωνικού, τον οποίο βρίσκουμε ήδη στον Παρθενώνα, θα γίνει κυρίαρχη τάση για την μακεδονική αρχιτεκτονική που φαίνεται να την χαρακτηρίζει ο «λειτουργικός εκλεκτικισμός».
Συγχωνεύοντας με τρόπο εξαιρετικά εφευρετικό στοιχεία δημόσιας και ιδιωτικής αρχιτεκτονικής, ο μεγαλοφυής αρχιτέκτονας του Ανακτόρου των Αιγών κατάφερε να δημιουργήσει ένα κτήριο μοναδικό, λιτό και λειτουργικό και συγχρόνως απόλυτα μνημειακό και επιβλητικό.
