Είχαν έντονη διαλογική συζήτηση σχεδόν μάλωναν δύο γνωστοί Ναουσαίοι. Εκείνη την ώρα περνούσα από κοντά τους και με σταμάτησαν. Να μας πείς σαν πιο ειδικός ποιο είναι το καλύτερο ξύλο για κάψιμο στο τζάκι, στη σόμπα, στον λέβητα.
Για μένα τους λέω βασιλιάς των καυσόξυλων είναι η οξυά, γιατί έχει αποδεδειγμένα κατόπιν μετρήσεων μεγαλύτερη θερμαντική απόδοση απ’ όλα τα άλλα ξύλα. Είναι πιο καθαρό ξύλο, το βρίσκεις σε μεγάλες ποσότητες τουλάχιστον στην περιοχή μας, καίγεται εύκολα, δε σκάει και βγάζει μια όμορφη κιτρινοπορτοκαλί φλόγα. Στην ίδια κατηγορία βάζω τους λεγόμενους «μεσέδες», δηλαδή το γαύρο, το φράψο, τη νεράντζα και κανένα δρένιο όλα μαζί ανακατωμένα. Ακολουθεί, αν και δεν υστερεί καθόλου, το δρένιο που καίγεται πιο αργά, άρα κρατά περισσότερο και γι’ αυτό αποδίδει λίγο λιγότερη θερμότητα. Σ’ αυτή τη τελευταία επιλογή εάν σας τύχει κανένα «τσέρο» που καπνίζει καίγοντας τότε θα ξανασκεφθείτε να ξαναπάρετε δρένιο.
Τα παραπάνω είναι τα λεγόμενα σκληρά ξύλα σε αντίθεση με τα μαλακά ξύλα που έχουν μεγάλους πόρους όπως είναι τα κωνοφόρα, η λεύκη, η ιτιά, ο πλάτανος, η καστανιά που λαμπαδιάζουν εύκολα μεν, έχουν μικρότερη θερμαντική απόδοση δε, πολλές φορές πετάνε σπίθες, σκάνε, αφήνουν στάχτη κυρίως και γενικά είναι κατώτερης ποιότητας καυσόξυλα. Από τα οπωροφόρα καλό καύσιμο ξύλο είναι η ελιά, η μηλιά, η κερασιά, η δαμασκηνιά.
Εδώ πρέπει να σας επιστήσω την προσοχή μη σας φουσκώσουν τίποτα χλωρά καυσόξυλα που κόβονται το φθινόπωρο προς το χειμώνα και πουλιούνται σωρηδόν στους δημότες, των οποίων η υγρασία μπορεί να φθάνει έως 100% και για να ξεραθούν και να αποδώσουν θέρμανση με τέλεια καύση χρειάζονται να κάτσουν αποθηκευμένα πέντε μήνες τουλάχιστον για ν’ αποκτήσουν την επιθυμητή υγρασία 12% έως 15% που είναι η ιδανική.
Ακόμα πρέπει να γνωρίζετε την ποσότητα που πρέπει να αγοράσετε δηλαδή πόσους τόνους θα χρειαστείτε για να βγάλετε το χειμώνα και αυτήν την εμπειρία θα την αποκτήσετε με την πάροδο του χρόνου διότι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι η χρονική διάρκεια λειτουργίας της καμινάδας, αν θα είναι κύρια ή δευτερεύουσα πηγή θέρμανσης, ο τύπος της συσκευής, η θέση του σπιτιού, το είδος των ξύλων, η δριμύτητα του χειμώνα.
Επίσης θα πρέπει να προτιμήσετε στην αγορά σας ως μονάδα μέτρησης των καυσόξυλων τον όγκο και όχι το βάρος, δηλαδή το χωρικό κυβικό μέτρο χύδην στην καρότσα που μπορείτε να μετρήσετε εύκολα (μήκος Χ πλάτος Χ ύψος) ή σε συρμάτινα καλάθια ή σάκους ενός χωρικού κυβικού μέτρου που είναι συνήθως με διαστάσεις (1χ1χ1). Για την ιστορία σας αναφέρω ότι ένα χωρικό κυβικό μέτρο ζυγίζει ανάλογα με το είδος του ξύλου, τη στοίβαξή του και την υγρασία του από 350 έως 750 κιλά. Τόσο μεγάλη είναι η απόκλιση.
Τα πλεονεκτήματα λοιπόν της θέρμανσης με ξύλα είναι γνωστά και αναμφισβήτητα. Πρώτα η θαλπωρή που προσφέρει, η ιδέα της φωτιάς στο τζάκι τις κρύες νύχτες του χειμώνα, σε συνδυασμό με το μικρό κόστος, συγκριτικά με άλλες καύσιμες ύλες, είναι πολύ ελκυστική. Ωστόσο υπάρχουν και πολλοί λόγοι που οι άνθρωποι εγκαταλείψανε τη θέρμανση με καυσόξυλα, όπως είναι η δυσκολία αποθήκευσης, το καθάρισμα των καμινάδων και των εστιών, η βρώμικη και αναπόφευκτη εργασία συλλογής και απομάκρυνσης της στάχτης, η συνεχής τροφοδότηση της φωτιάς.
Υπάρχει όμως και μια άλλη κατηγορία τυποποιημένων εργοστασιακά καυσόξυλων, οι μπρικέττες και τα πέλλετ ξύλου που κατασκευάζονται από πριονίδια, κλαδάκια, άλλα υπολείμματα του ξύλου τα οποία συμπιέζονται σε πρέσες χρησιμοποιούμενων και συγκολλητικών ουσιών. Σε σύγκριση με την Ευρώπη οι δύο αυτές κατηγορίες θέρμανσης δεν περπάτησαν ιδιαίτερα. Είναι όμως οικολογικά καυσόξυλα ανάβουν με προσάναμμα, δεν πετάνε σπίθες ούτε σκάνε. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι πολύ χαμηλές, χαμηλότερες σε κάθε περίπτωση απ’ αυτές του συνηθισμένου καυσόξυλου και του πετρελαίου. Η μηδαμινή στάχτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις γλάστρες και στον κήπο σας.
Τέλος έχουμε το βολικό και φιλικό προς το περιβάλλον τεχνητό καυσόξυλο το “ecolog” κατάλληλο για χρήση σε θερμάστρες και τζάκια. Εύκολο στη μεταφορά, καίγεται με ωραία ζεστή φλόγα για δύο περίπου ώρες. Είναι μια οικολογική χάρτινη συσκευασία, εύκολη στη διανομή και στη μεταφορά, έχει δε καταχωρηθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας λόγω της πρωτοποριακής συνθέσεως και του τρόπου παρασκευής του. Πρόκειται για κονιορτοποιημένα φύλλα και κλαδιά από το φυτό της βαμβακιάς. Είναι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας και πράσινη επιλογή για καταναλωτές με περιβαλλοντικές ανησυχίες. Διαλέγετε λοιπόν και παίρνετε και στην περίπτωση του αυθεντικού καυσόξυλου είναι τώρα η κατάλληλη εποχή για αποθήκευση για να έχετε τον χειμώνα την τέλεια καύση χωρίς κάπνες, λερώματα και με ελάχιστους ρύπους στο περιβάλλον. «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», διαφορετικά, όλοι ξέρουμε ότι μαζί με το στεγνό καίγεται και το χλωρό.
Το Υστερόγραφο
Είχα ολοκληρώσει το πιο πάνω άρθρο όταν περπατώντας στον Άγιο Νικόλαο, να σου μπροστά μου η κ. Μ. Μπαμίχα, με σπίτι στο Σέλι. Τα πεύκα στη Γραμμένη και τη Σκοτίνα «ψώριασαν και ξεραίνονται» μου λέει. Τα ίδια άκουσα πιο πριν από την κ. Μηλιώνη και πιο μπροστά και από άλλους Ναουσαίους με οικολογικές ευαισθησίες.
Το Νοέμβριο της απαντάω αναδείξαμε Δημόσια το πρόβλημα στα μέσα ενημέρωσης και στο Δασαρχείο ως πολιτιστικός και φιλοδασικός σύλλογος Βερμίου «Το Άνω Σέλι». Το Δασαρχείο ενημέρωσε τις προϊστάμενες αρχές ζητώντας ειδικό επιστήμονα φυτοπαθολόγο. Τότε οι κάμπιες ήταν πάνω στα πεύκα και μπορούσαν να καταπολεμηθούν. Τώρα το «πουλάκι πέταξε», οι κάμπιες βρίσκονται μέσα στο έδαφος να μεταμορφωθούν σε χρυσαλλίδες για να βγει το φθινόπωρο το τέλειο έντομο [θυληκο] και να ξαναρχίσει ο καινούριος κύκλος καταστροφής. Το γνωρίζω αυτό μου απάντησε αλλά... ξαναγράψε επέμενε.. γιατί θα γεμίσουμε αλλεργίες δερματικές και αναπνευστικές.... και …. την άκουσα.
tatassoς@yahoo.gr
Στη φωτογραφία μας ο κ. Τασιώνας εικονίζεται δεύτερος από δεξιά στην αξιόλογη πρωτοβουλία του συλλόγου του Άνω Σελίου να μοιράζει δενδρύλια σε κατοίκους της Νάουσας.
