Γράφει ο Αναστάσιος Βασιάδης
Με αφορμή τις επίκαιρες δημοσιεύσεις του αστυνομικού δελτίου, σύμφωνα με τις οποίες καταγράφεται έξαρση των συλλήψεων νέων κατά κανόνα ατόμων, τα οποία φέρονται ως κάτοχοι και διακινητές ναρκωτικών ουσιών, με κατασχέσεις ποσοτήτων από τις διωκτικές αρχές, διαπιστώνεται ότι το φαινόμενο αυτό εξακολουθεί να υφίσταται και να αποτελεί μια διαρκή κοινωνική απειλή.
Με τις συγκεκριμένες δημοσιεύσεις η σκέψη στρέφεται σε εκείνες τις οικογένειες που ζουν σιωπηλά το δικό τους δράμα καθώς στους κόλπους τους συμπεριλαμβάνεται χρήστης–ασθενής και αναγκάζονται να προσφεύγουν σε κάποια θεραπευτική κοινότητα ή σε κέντρο απεξάρτησης, που θα μπορούσε ίσως τους βοηθήσει.
Οι οικογένειες αυτές βιώνουν καθημερινά μια εξοντωτική πραγματικότητα που δύσκολα μπορεί να κατανοήσει όποιος δεν έχει προσωπικές εμπειρίες από τις συγκλονιστικές πτυχές του προβλήματος.
Παρά ταύτα έχει καταστεί γενική κοινωνική συνείδηση, ότι η διάδοση της χρήσης και διακίνησης των ναρκωτικών ουσιών αποτελεί πλέον πρόβλημα ολόκληρης της κοινωνίας και όχι μόνο των πληττομένων οικογενειών.
Ο εν δυνάμει κίνδυνος κρούει τις πόρτες όλων και ο καθένας κάποια στιγμή μπορεί να βρεθεί στην ίδια απελπιστική θέση.
Η πρόληψη του προβλήματος αποτελεί προφανώς την πιο ασφαλή διέξοδο για τον περιορισμό του και ως ένα βαθμό στον τομέα αυτό επιτελείται αξιόλογο έργο.
Μπορούν όμως να γίνουν πολύ περισσότερα σε επίπεδο ενημέρωσης ξεκινώντας από τα σχολεία, την οικογένεια και συνολικά την κοινωνία.
Με την συστηματική και αποτελεσματική πρόληψη σίγουρα θα σταματήσει η καταγραφόμενη αύξηση του αριθμού των χρηστών.
Εύλογα όμως αναδεικνύεται το ερώτημα τι μπορεί να γίνει με όσους έχουν ήδη μπει στον αδιέξοδο δρόμο της χρήσης ναρκωτικών, οι οποίοι δεν είναι λίγοι.
Εν προκειμένω η διαχείριση του φαινομένου είναι αναγκαίο να γίνεται με το δεδομένο ότι οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών είναι πρώτα από όλα ασθενείς που έχουν ανάγκη θεραπείας.
Αυτή η αναγκαιότητα έχει αναδειχθεί πολλές φορές στο παρελθόν και προβάλλει κάθε μέρα και επιτακτικότερα.
Οι Αρχές, οι Επιστημονικοί και Κοινωνικοί φορείς και οι Παράγοντες του τόπου οφείλουν να συντονίσουν ουσιαστικά τις δράσεις τους και να κινητοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Όσο και αν το επίπεδο Δημόσιας Παροχής Υπηρεσιών Υγείας έχει υποστεί σοβαρή υποβάθμιση τα τελευταία χρόνια, οι Δομές Υγείας εξακολουθούν να υφίστανται και να αποδίδουν, χάρις στην μέχρι αυτοθυσίας προσφορά των λειτουργών τους.
Εις ότι αφορά όμως την πρόληψη και αποτροπή της χρήσης ναρκωτικών και την απεξάρτηση από αυτά, υπάρχει εμφανές κενό που επιβάλλεται να καλυφθεί, για να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Αποτελεί επομένως ζήτημα γενικής ευθύνης που πέραν των Αρχών, των Φορέων και των ππολιτικών παραγόντων του τόπου, αφορά και κάθε ενεργό πολίτη, έτσι ώστε από κοινού να υπάρξει μεθοδική και δυναμική ενεργοποίηση, με σκοπό τον έλεγχο και την εξάλειψη αυτής της κοινωνικής απειλής.