Την Κυριακή 16 Μαρτίου (Β´ Νηστειών) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην Ιερά Μονή Αγίων Πάντων Βεργίνας. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ευχήθηκε στην Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Γερόντισσα Χριστοδούλη για τα ονομαστήριά της και στον κατά σάρκα αδελφόν της Αρχιμ. Χριστόδουλο.
Επίσης ο Σεβασμιώτατος τίμησε τον πνευματικό της Ιεράς Μονής Αρχιμ. Παύλο Χατζημανέτα με τον χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου για την εικοσαετή και πλέον θυσιαστική προσφορά του στην ανασύσταση της Μονής και την πνευματική καθοδήγηση των αδελφών.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
Δεύτερη Κυριακή τῶν Νηστειῶν σήμερα καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία πανηγυρίζει τόν δεύτερο θρίαμβο τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς της καί τήν καταδίκη τῶν αἱρετικῶν Βαρλαάμ καί Ἀκινδύνου. Τιμᾶ καί γεραίρει καί τόν πρωτεργάτη αὐτοῦ τοῦ θριάμβου, τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, τόν θαυματουργό, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ἡ φωνή καί ὁ διαπρύσιος κήρυκας τῶν Ἁγιορειτῶν πατέρων καί ὅλων τῶν ἀνά τούς αἰῶνες «ἐν ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» ἀλλά καί μέσα στόν κόσμο «ἱερῶς ἡσυχαζόντων». Τιμᾶ καί γεραίρει τόν μέγα θεολόγο, ὁ ὁποῖος ὑπερασπίσθηκε τήν ἐμπειρία τῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τό θαῦμα τῆς θείας χάριτος πού ἐνεργεῖται διά τῆς προσευχῆς καί τῆς καθάρσεως τῆς ψυχῆς καί καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο ἄξιο νά καταυγασθεῖ ἀπό τό ἄκτιστο φῶς, νά γίνει ἀποδέκτης τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ καί νά θεωθεῖ, φθάνοντας ἀπό τήν πίστη στήν κάθαρση.
Αὐτό εἴδαμε, ἄλλωστε, νά συμβαίνει μέ τόν παραλυτικό τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς.
Παράλυτος ἦταν «αἰρόμενος ὑπό τεσσάρων». Δέν μποροῦσε νά κινηθεῖ οὔτε κατά τό ἐλάχιστο, ὥστε ἦταν ἀναγκασμένος νά μεταφέρεται μέ τή βοήθεια τῶν ἀνθρώπων. Καί ἐπειδή στήν οἰκία ὅπου βρισκόταν ὁ Χριστός οἱ ἄνθρωποι συνωστίζοντο καί δέν ἦταν δυνατόν νά εἰσέλθει ὁ παράλυτος, οἱ ἄνθρωποι πού τόν μετέφεραν ἀναγκάσθηκαν νά τήν ἀποστεγάσουν τήν οἰκία καί νά τόν κατεβάσουν ἀπό ἐκεῖ.
Τί τούς παρακίνησε νά κάνουν κάτι τόσο ἀκραῖο; Ἡ πίστη τους. Καί αὐτή ἔκανε τό θαῦμα. Δέν θεράπευσε ἁπλῶς τόν παράλυτο ἀπό τήν ἀσθένειά του, τόν θεράπευσε ἀπό τίς ἁμαρτίες του καί κάθαρε τήν ψυχή του. Ἀντίθετα ἡ ἀπιστία τῶν γραμματέων πού παρακολουθοῦσαν ὅσα συνέβαιναν ἀμφιβάλλοντας γιά τή θεότητα καί τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ, τούς ἄφησε μέσα στόν βόρβορο τῶν διαλογισμῶν τους, μέσα στό σκοτάδι τῶν λογισμῶν τους καί μακριά ἀπό τήν κάθαρση τῆς ψυχῆς καί τοῦ νοῦ πού ἐλευθερώνει τόν ἄνθρωπο καί τοῦ ἐπιτρέπει νά ἐγγίσει τόν Θεό.
Ἡ σχέση πίστεως καί καθάρσεως τῆς ψυχῆς καί τοῦ νοῦ ἀναδεικνύεται τόσο στή διδασκαλία καί στή ζωή τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὅσο καί στή ζωή τοῦ ἄλλου μεγάλου ἑορταζομένου σήμερα ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ὁσίου Χριστοδούλου τοῦ ἐν Πάτμῳ, τόν ὁποῖο τιμᾶ ἰδιαιτέρως ἡ Ἱερά αὐτή Μονή τῶν Ἁγίων Πάντων καί ἡ Ἱερά Ἀδελφότης της.
Πίστη καί κάθαρση εἶναι ἀλληλένδετες, διότι ἡ πίστη ἀποτελεῖ τήν προϋπόθεση κάθε θαύματος καί ἡ κάθαρση εἶναι ἕνα θαῦμα. Εἶναι ἀλληλένδετες, διότι ἡ πίστη κάνει τόν ἄνθρωπο νά μήν ἀμφιβάλλει γιά τόν Θεό καί νά ἀποβάλλει τούς λογισμούς πού τόν ἀπομακρύνουν ἀπό τήν ἀγάπη του. Εἶναι ἀλληλένδετες, διότι ἡ πίστη καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο ἱκανό νά γίνει, καθαιρόμενος μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, θεατής τῶν ἀοράτων καί κοινωνός τῶν ἀκαταλήπτων μυστηρίων του. Εἶναι ἀλληλένδετες, διότι ἡ πίστη δίδει στόν ἄνθρωπο τή δύναμη νά ὑπομένει κάθε δυσκολία καί κάθε δοκιμασία, κάθε πειρασμό καί κάθε ἐμπόδιο, προκειμένου νά εὑρίσκεται κοντά στόν Θεό καί νά ἀπολαμβάνει τήν κοινωνία μαζί του.
Καί οἱ δύο ἑορταζόμενοι ἅγιοι, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί ὁ ὅσιος Χριστόδουλος ὁ ἐν Πάτμῳ ὑπέμειναν μέ τή δύναμη τῆς πίστεως πολλές καί ποικίλες δοκιμασίες. Καί οἱ δύο ἀναγκάσθηκαν νά μετοικήσουν ἐξαιτίας τῶν ἐπιδρομῶν τῶν ἀθέων, ὁ ὅσιος Χριστόδουλος ἀπό τό ὄρος Λάτρος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας στήν Πάτμο καί ἀργότερα στήν Κῶ καί τήν Εὔβοια, καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος στή Βέροια καί ἀργότερα στή Λῆμνο, καί νά ὑπομείνουν πολλούς πειρασμούς, χωρίς ὅμως νά ἐπιτρέψουν σέ λογισμούς καί διαλογισμούς νά τούς ἀποσπάσουν ἀπό τήν ἀγάπη στόν Θεό καί τόν διακαῆ πόθο νά ζοῦν ἐν Χριστῷ καί νά ἀπολαμβάνουν τήν κοινωνία καί τήν ἕνωση μαζί του. Γι᾽ αὐτό καί ἀξιώθηκαν ἀπό τόν Θεό μεγίστων δωρεῶν καί τά ἱερά λείψανά τους παραμένουν ἄφθαρτα καί ἀποτελοῦν ἀκένωτη πηγή θαυμάτων καί ἰάσεων καί συγχρόνως ἀπλανεῖς ὁδηγούς στήν ὁδό τῆς πίστεως καί τῆς καθάρσεως γιά ὅλους τούς πιστούς καί ἰδιαιτέρως γιά τούς μοναχούς.
Τιμώντας σήμερα τούς δύο μεγάλους αὐτούς ἁγίους, ἄς ζητήσουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία τους, ὥστε διά τῶν πρεσβειῶν τους νά βαδίσουμε καί ἐμεῖς τόν δρόμο τῆς πίστεως πού ὁδηγεῖ στήν κάθαρση καί στήν ἕνωση μέ τόν Θεό.
