Το απόγευμα του Σαββάτου, 28ης Δεκεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας για την εορτή (εκ μεταθέσεως) της Αγίας ενδόξου μάρτυρος Ανυσίας.
Όπως έχει καθιερωθεί από το Γραφείο Ποιμαντικής Διακονίας της Ιεράς μας Μητροπόλεως στην ετήσια εορτή της Αγίας Ανυσίας συμμετέχουν οι αρχηγοί, οι ομαδάρχες, οι ομαδάρχισσες και τα στελέχη που διακονούν κάθε καλοκαίρι στο κατασκηνωτικό πρόγραμμα «Φιλοξενία Δοβρά».
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων ευχαρίστησε όσους διακόνησαν τον Ιούλιο στη «Φιλοξενία Δοβρά 2024» και έδωσε σε όλους αναμνηστικό δίπλωμα, ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού των Αγίων Αναργύρων Αρχιμ. Παύλο Σταματά και τους συνεργάτες του, για την φιλοξενία και το γεύμα που παρέθεσε στη συνέχεια η ενορία τους σε όλους τους συμμετέχοντες
Οι νέες και οι νέοι είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν και να προγραμματίσουν δράσεις σχετικά με τη «Φιλοξενία Δοβρά 2025» που θα πραγματοποιηθεί στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά τον Ιούλιο του 2025, για όλα τα παιδιά των κατηχητικών τμημάτων των ενοριών της Ιεράς μας Μητροπόλεώς.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο στο τέλος του Εσπερινού ανέφερε μεταξύ άλλων: Ὅπως κάθε χρόνο ἔτσι καί φέτος ἑορτάζουμε ἐδῶ στόν ἱερό ναό τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Βεροίας, τή μνήμη μιᾶς νεαρῆς μάρτυρος τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Ἀνυσίας τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ἡ ἁγία Ἀνυσία ἦταν μαθήτρια, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, ὁ ὁποῖος δίδασκε τόν Χριστό στούς νέους τῆς Θεσσαλονίκης στίς στοές τῆς Καταφυγῆς, καί ἐκεῖνοι, ἀδιαφορώντας γιά τήν ἀπαγόρευση τῶν Ρωμαίων αὐτοκρατόρων, ἔσπευδαν νά τόν ἀκούσουν καί νά τόν ἀκολουθήσουν στήν πίστη .
Αὐτήν τήν νεαρή μάρτυρα, τήν ἁγία Ἀνυσία, τιμοῦμε καί φέτος, προεόρτια, μέ τόν Ἑσπερινό πού εἶναι ἰδιαίτερα ἀφιερωμένος σέ σᾶς, τούς ὁμαδάρχες, τίς ὁμαδάρχισσες καί τά στελέχη τῆς «Φιλοξενίας Δοβρᾶ», πού διακονεῖτε στό ἔργο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί συγκεκριμένα στό ἔργο τῆς νεότητος.
Καί τιμοῦμε ἰδιαιτέρως τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Ἀνυσία, γιατί ἦταν νέα, σάν καί σᾶς, ἀλλά καί γιατί κατόρθωσε νά ἐπιτύχει τόν στόχο καί τόν σκοπό τῆς ζωῆς της. Νά ζήσει, δηλαδή, σ᾽αὐτή τή ζωή μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί νά τόν συναντήσει διά τοῦ μαρτυρίου της στόν οὐρανό, ὥστε νά ἀπολαμβάνει τήν κοινωνία μαζί του αἰωνίως.
Καί ἄν ἡ ἐπιτυχία ἑνός ἐπίγειου στόχου καί σκοποῦ τῆς ζωῆς μας εἶναι λόγος γιά νά τιμᾶται καί νά ἐπαινεῖται ἕνας ἄνθρωπος, καί πολύ περισσότερο ἕνας νέος ἄνθρωπος, κατά μείζονα λόγο ἀξίζει τόν ἔπαινο ἕνας νέος ἄνθρωπος, μία νέα κοπέλα, ὅπως ἡ ἁγία Ἀνυσία, ἡ ὁποία ἐπέτυχε ὄχι ἁπλῶς κάποιον στόχο της, ἀλλά τόν κατ᾽ ἐξοχήν στόχο καί προορισμό κάθε ἀνθρώπου, πού εἶναι ἡ συνάντησή του μέ τόν Θεό.
Καί ξέρουμε ὅλοι ἀπό προσωπική ἐμπειρία πόσο δύσκολο εἶναι νά ἐπιτύχει κανείς τούς στόχους του, γιατί ὑπάρχουν στόν κόσμο, ὑπάρχουν γύρω μας, δεκάδες σειρῆνες πού προσπαθοῦν νά μᾶς τραβήξουν τήν προσοχή. Ὑπάρχουν δεκάδες μαγνῆτες πού μᾶς ἕλκουν πρός τό μέρος τους ἀπομακρύνοντάς μας ἀπό τόν στόχο μας. Ὑπάρχουν δεκάδες θέλγητρα πού προσπαθοῦν νά μᾶς ἑλκύσουν καί νά μᾶς παρασύρουν, ὥστε νά βγοῦμε ἀπό τόν δρόμο μας καί νά πάρουμε τά μονοπάτια πού μᾶς ὑποδεικνύουν, χάνοντας ἔτσι τόν προσανατολισμό μας καί τόν προορισμό μας.
Ποιές εἶναι οἱ σειρῆνες, οἱ μαγνῆτες καί τά θέλγητρα πού μᾶς παρασύρουν καί μᾶς ἀποπροσανατολίζουν;
Εἶναι ἡ φυσική ραθυμία τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ τάση του γιά τόν εὔκολο καί ξεκούραστο δρόμο, γιά τή μικρότερη καί λιγότερη προσπάθεια. Εἶναι οἱ διασπάσεις πού μᾶς προκαλεῖ ὁ κόσμος γύρω μας, τά μέσα ἐπικοινωνίας, τό ἴντερνετ, τά κοινωνικά δίκτυα καί τό πλῆθος τῶν πληροφοριῶν πού μεταδίδουν καί διασποῦν τόν νοῦ μας καί ἀποσποῦν τήν προσοχή μας. Εἶναι τά πρόσωπα πού βρίσκονται γύρω μας, μερικές φορές οἰκεῖα καί ἀγαπημένα, πού μπορεῖ νά μᾶς παρασύρουν καί μᾶς ἀποπροσανατολίζουν μέ τήν ἀγάπη τους ἤ καί μέ τούς φόβους τους, νομίζοντας ὅτι τό νά ἀκολουθήσουμε τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνώφελο, γιατί μᾶς στερεῖ τή χαρές τῆς ζωῆς. Καί εἶναι καί ἴδιες οἱ χαρές καί οἱ ἀπολαύσεις τῆς ζωῆς καί τῆς ἁμαρτίας, στίς ὁποῖες πολλοί ἄνθρωποι καί ἰδίως νέοι εἶναι δυστυχῶς παραδομένοι, καί ἠχοῦν σάν σειρῆνες στά αὐτιά τῶν ἀνθρώπων καί κυρίως τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων. Εἶναι οἱ προσκλήσεις καί προκλήσεις τῶν φίλων πού εὔκολα μποροῦν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν στόχο μας, ἐάν δέν τόν ἔχουμε προσδιορίσει μέ ἀκρίβεια, ἐάν δέν ἔχουμε ἀποφασίσει ὅτι πράγματι θέλουμε νά εἴμαστε μαζί μέ τόν Χριστό, γιατί Ἐκεῖνος εἶναι τό πᾶν γιά τή ζωή μας, εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωή μας, ὄχι μόνο ἐδῶ στή γῆ, ἀλλά καί ἡ αἰώνια ζωή μας.
Ἄς μήν νομίζουμε ὅτι ἡ ἁγία Ἀνυσία δέν ἀντιμετώπιζε προκλήσεις καί πειρασμούς ἤ δέν εἶχε νά ἀντιπαλαίσει τόν κόσμο γύρω της, πού ἦταν πολύ διαφορετικός ἀπό τή ζωή πού εἶχε ἐπιλέξει ἐκείνη. Καί ὄχι μόνο ἦταν διαφορετικός, ἀλλά ἦταν καί ἀπειλητικός γιά τή ζωή της, γιατί ἡ πίστη στόν Χριστό σήμαινε διαφοροποίηση ἀπό τήν εἰδωλολατρική κοινωνία, ἀπό τούς νόμους καί τίς διαταγές τῶν Ρωμαίων αὐτοκρατόρων, ἀπό τή μάζα τῶν ἀνθρώπων καί ἀπό τό κατεστημένο. Σήμαινε θυσίες καί στερήσεις. Σήμαινε ἀκόμη καί μαρτύριο. Ἀλλά ἡ ἁγία Ἀνυσία εἶχε ἀποφασίσει σταθερά στή ζωή της ὅτι ἤθελε νά εἶναι μέ τόν Χριστό, γιατί ἤξερε ὅτι μόνο ὁ Χριστός εἶναι αὐτός πού ἀγαπᾶ οὐσιαστικά τούς ἀνθρώπους, ἀφοῦ θυσιάσθηκε γι᾽ αὐτούς. Ἤξερε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ μόνος πού δέν θά τήν ἐγκαταλείψει ποτέ, πού δέν θά τήν ἀπογοητεύσει ποτέ, ἀλλά θά τῆς χαρίσει τήν αἰώνια χαρά καί μακαριότητα.
Γι᾽ αὐτό καί δέν ἄφησε τόν ἑαυτό της νά παρασυρθεῖ ἀπό τίς προκλήσεις τοῦ κόσμου. Δέν ἄφησε τόν ἑαυτό της νά παρασυρθεῖ ἀπό τή ραθυμία καί τήν ἐπιλογή τοῦ εὔκολου δρόμου. Δέν ἄφησε τόν ἑαυτό της νά παρασυρθεῖ ἀπό τήν ἀγάπη τῶν τερπνῶν καί ἡδέων τοῦ κόσμου, ἀλλά ἔμεινε σταθερή στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἔμεινε σταθερή στόν στόχο καί τόν προορισμό της καί ὁμολόγησε μέ θάρρος τήν πίστη της στόν Χριστό καί ὑπέμεινε μέ γενναιότητα τό μαρτύριο καί ἐπέτυχε τόν στόχο της καί κέρδισε τήν αἰώνια ζωή.
Γι᾽ αὐτό τήν τιμοῦμε καί ἐμεῖς ἀπόψε καί τιμώντας την τήν παρακαλοῦμε νά μᾶς στηρίζει μέ τίς πρεσβεῖες της, καί ἰδιαιτέρως ἐσᾶς τά νέα παιδιά, γιά νά μένουμε σταθεροί στόν στόχο τῆς ζωῆς μας, σταθεροί στήν ἀγάπη στόν Χριστό, ὅπως ἦταν καί ἡ ἁγία Ἀνυσία, τήν ὁποία καλούμεθα ὅλοι καί περισσότερο ἐσεῖς οἱ νέοι νά μιμηθεῖτε καί τόν νέο χρόνο. Διότι μόνο ἔτσι θά μπορέσουμε νά ἐκπληρώσουμε τόν προορισμό τῆς ζωῆς μας καί νά τήν συναντήσουμε στόν οὐρανό, κοντά στόν Χριστό πού τόσο ἀγάπησε, γιά νά εὐφραινόμεθα μαζί του καί μαζί μέ τήν ἁγία Ἀνυσία καί τούς ἁγίους Ἀναργύρους αἰώνια.
