Γράφει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος
Φιλόλογος Ιστορικού και Αρχαιολογικού τμήματος
Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι η πόλη ΣΑΙΝΤ που έχει το
μεγαλύτερο λιμάνι της Νότιας Αιγύπτου έχει το όνομα του Δία ,μυθικού
βασιλιά των Θεών του Ολύμπου. Πρόκειται για μια μεγάλη και
πλούσια πόλη, αναπτυγμένη με πληθυσμό που υπερβαίνει το μισό
εκατομμύριο. Αν διαβάσετε αντίθετα τη λέξη SAID έχετε τη λέξη
(ΔΙΑΣ) Η πόλη ιδρύθηκε από τον Σαϊντ της Αιγύπτου την 25 Απριλίου 1859, όταν ο μεγάλος τεχνικός μηχανικός της εποχής εκείνης Γάλλος Φερντινάν Λεσσέψ έδωσε το πρώτο συμβολικό κτύπημα με τσεκούρι για να σηματοδοτήσει την έναρξη της κατασκευής της πόλης και του λιμανιού.. Προφανώς ήθελε να τιμήσει τον Ηγεμόνα της Αιγύπτου και μας έκανε τη χάρη να τιμήσει και τον δικό μας ηγέτη της θρησκείας των αρχαίων ΔΙΑ= Ζευς.
Η γέννηση του Δία ήταν, κατά τη μυθολογία περιπετειώδης. Επειδή ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά που γεννούσε η γυναίκα του, Ρέα, επειδή ήταν έγγειος φοβήθηκε να μη έχει και το παιδία αυτό κακή τύχη, ξεγέλασε τον Κρόνο και πήγε στην Κρήτη γέννησε το Δία πάνω στο βουνό . Εκεί τον παρέδωσε στους Κουρήτες να τον φυλάξουν και στις Νύμφες να τον αναθρέψουν.
«Οι Έλληνες πίστευαν ότι ο Δίας ήταν αρχηγός Θεών και ανθρώπων, ανώτερος και ισχυρότερος από όλους. Οι άλλοι Θεοί ήταν κατώτεροι από αυτόν και στη φυσική δύναμη και στο αξίωμα. Κανείς δεν είχε το αξίωμα να τον αντιταχθεί. Εξουσίαζε και όλα τα φυσικά φαινόμενα. Η βροντή, η αστραπή και ο κεραυνός ήταν τα όπλα του».1
« Ο Ζευς, από Θεός του ουρανού και των ουρανίων φαινομένων
εξελίχθηκε με το πέρασμα του χρόνου σε υπέρτατο τιμητή της ηθικής
τάξης… ο οποίος με σύνεση, σοφία και δικαιοσύνη κυβερνά τον κόσμο
και ορίζει τις τύχες των ανθρώπων. Ασκεί ηθική εποπτεία περισσότερο
από κάθε άλλον Θεό πάνω στους ανθρώπους και καθορίζει τις ηθικές
υποχρεώσεις που ρυθμίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις και τις σχέσεις
τους απέναντι στους θεούς.»2
Και ο Γερμανός συγγραφέας γράφει ότι: Οι θεοί του Ολύμπου
τρωγοπινουν στα ολόχρυσα παλάτια τους που τάφτιαξε ο Ύφαιστος ο
γιος του Δία. Ο Δίας κάθεται πάνω σε χρυσαφένιο ψηλό θρόνο. Το
πρόσωπό του έχει θεϊκή ομορφιά και είναι όλοαντρεία. Εκφράζει
αξιοπρέπεια και ήρεμη συνείδηση της δύναμής του. Ο Δίας φρουρεί την
τάξη και το δίκαιο στον κόσμο και στέλνει στους ανθρώπους την
ευτυχία και την θλίψη.3
Οι επιστημονικοί ερευνητές υπολογίζουν ότι ο Ζευς λατρευόταν στην Ελλάδα πριν την εγκατάσταση των δωρικών φύλων, δηλαδή πριν από το τέλος της δεύτερης χιλιετίας(1400 π. χ. )
Αναρωτιέμαι αυτή η αντίληψη των προγόνων μας περί πανίσχυρου Θεού τιμητή της ηθικής τάξης και της ζωής των ανθρώπων, πού αποσκοπούσε? Πιστεύω, ότι αναζητούσαν ένα ισχυρό σύμμαχο να τους συμπαρασταθεί στην αντιμετώπιση των στοιχείων της φύσεως. Ιδιαίτερα μετά τις ανακαλύψεις των στοιχείων της φύσης από τους Προσωκρατικούς φιλοσόφους Αναξίμανδρο, Αναξαγόρα, Αναξιμένη και Μιλήσιο Φρύνιχο. Είχε απεριόριστη επιβολή επί Θεών και ανθρώπων παρά το γεγονός της ανάμιξής του στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, όπως και των άλλων Θεών θεοποιούσαν τα πάντα και τα προέβαλλαν στις Κόγχες, στις ζωφόρους και όλων των. Αισθάνονταν σεβασμό και δέος πάντα περισσότερο τις ημέρες τις πάνδημες γιορτές τους. Το βασίλειο του Δία βρίσκεται στο ομώνυμο ναό του στην Άλτη της Ολυμπίας. Εκεί στο κέντρο του σηκού του Ναού υπήρχε και πανύψηλο σε υπερφυσικό μέγεθος άγαλμά του κατασκευασμένο από τον περίφημο άνθρωπο φαινόμενο Φειδίας περιβαλλόμενο από ελεφαντοστού. Μη ξεχνάμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες τον τίμησαν με την αφιέρωση στο όνομά του τους Ολυμπιακούς Αγώνες που άρχισαν το 776 π. χ. και με κάποια διακοπή από τους βυζαντινούς συνεχίζονται οι γνωστοί με διεθνή χαρακτήρα Ολυμπιακοί αγώνες( θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες σε επόμενα σημειώματά μας.)
Ο Δίας είναι ο θεός του ουρανού και του κεραυνού στην ελληνική μυθολογία. Είναι το νεότερο παιδί του Κρόνου και της Ρέας. Είναι γνωστός για τις ερωτικές περιπέτειες του με θεές και με θνητούς. Απόκτησε πολλές γυναίκες και παιδιά. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται όπως οι θεοί της Αθηνάς, του Απόλλωνα, της Άρτεμης, του Ερμή, της Περσεφόνης (από τη Δήμητρα), του Διόνυσου, από την Ήρα που έχει αποκτήσει τον Άρη, την Ήβη και τον Ήφαιστο.4 Εκείνο που εκπλήσσει τους επισκέπτες του είναι ο εμπλουτισμός του εξωτερικού χώρου με διάφορες μυθολογικές παραστάσεις αξίες θαυμασμού για την τέχνη και την ομορφιά που πίστευαν ότι εκπληρώνουν το θρησκευτικό τους συναίσθημα.
Στην ανατολική πλευρά το θέμα στο αέτωμα προέρχεται από τον τοπικό μύθο του Πέλοπα, που ήρθε από την Μ.Α. να πάρει ως γυναίκα του την Ιπποδάμεια, την κόρη του βασιλιά της Πίσας με δόλοΟινόμαου
Στο δυτικό αέτωμα παριστάνεται η Κονταρομαχίας και η απόπειρα απαγωγής των Λαπιθίδων από τους Κενταύρους στο γάμο του Πειρίθου. Από τις μετόπες μόνο αυτές των δύο στενών πλευρών φέρουν γλυπτό διάκοσμο και αποδίδουν τους Άθλους του Ηρακλή
Πηγές «1Αικατ.Τσοτάκου-Καρβέλη.Εικονογραφημένη λεξικό της Ελλ. Μυθολογίας» 2 Ν.Α Κουν.Γερμανός «Μύθοι και θρύλοι της Αρχαίας Ελλάδος».σελ.30-31 εκδ. Λειψία3.Πάπυρος, Λαρούς, Μπριτάνικα τόμος.26 4.Κοινωνική δικτύωση-Βικιπαίδεια- ο Ζευς.
