Ντόναλντ Ντακ, Ριχάρδος Λεοντόκαρδος,
Τέτσης, Φασιανός, Τσαρούχης
σε μια συγκέντρωση του Αυγούστου.
Προς τι τα πάθη αφιλότιμε εαυτέ μου;
Στην ανηφόρα, ένα κίτρινο τραίνο
ξεφορτώνει όνειρα.
Σαν κι`αυτά που έχασα στο Πανεπιστήμιο.
Ποια χρώματα, ποιες μυρωδιές
θα με ξαναφέρουν στον κήπο μου;
Τι εισιτήριο έχει τώρα το Μέλλον
τώρα, που βραδιές ανυπόληπτες με ξέχασαν.
Εγώ περίμενα όμως! Περίμενα.
Περίμενα το καλοκαίρι να ζωγραφίσει
αντίσκηνα, παραλίες, ποιήματα,
εύφλεκτα τραγούδια,
σαν ιερέας στους εσπερινούς
στα αξιοθέατα της επιστροφής μου
στα σεμινάρια της ελευθερίας.
Ντόναλντ Ντακ, Ριχάρδος Λεοντόκαρδος
Τέτσης, Φασιανός, Τσαρούχης
σε μια συγκέντρωση του Αυγούστου
στις «ξυπόλητες» μέρες μου.
Γι` αυτό αναρωτιέμαι!
Είδατε ανθισμένες ροδιές;
Σας είπαν μυστικά;
Σας αγάπησαν το καλοκαίρι;
Γιάννης Ναζλίδης