Λαμπρός εορτασμός της Παναγίας Τριχερούσης στη Μονή Δοβρά (ΒΙΝΤΕΟ)

Το εσπέρας της Τρίτης, 9ης Ιουλίου, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας, o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής της εν Δοβρά συνάξεως της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας Τριχερούσης που εορτάζεται ετησίως στις 10 Ιουλίου. Ακολούθως τελέστηκε όπως κάθε Τρίτη η Ιερά Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού και αναγνώστηκε η ειδική ευχή.

Στον υπό ανέγερση Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά, μαζί με το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Θαυματουργού Αγίου τίθεται σε προσκύνηση η Ιερά Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσης, η οποία μεταφέρθηκε τον Ιούνιο του 2017 από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους και έκτοτε παραμένει στον Ιερό Ναό προς ευλογία των ευλαβών προσκυνητών.

Ιδιαίτερη ευλογία αποτελεί το γεγονός ότι ο εορτασμός της Παναγίας Τριχερούσης συμπίπτει με την 30η επέτειο από την ενθρόνιση του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος από την 10η Ιουλίου 1994, ημέρα της ενθρονίσεως του στην Ιερά μας Μητρόπολη, μέχρι και σήμερα διαποιμαίνει θεοφιλώς και θεαρέστως τον ευσεβή λαό του Θεού.

Αύριο το πρωί θα τελεστεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία για την εορτή της Παναγίας Τριχερούσης και την 30η επέτειο από την ενθρόνιση του Ποιμενάρχου μας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἀναφερόμενος ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ὁ ἰατρός καί θαυματουργός, στούς λόγους τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ πού γράφει ὅτι ὁ Χριστός «ἀπέ­στει­λε» τούς μαθητές του «κηρύσσειν τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί ἰᾶσθαι τούς ἀσθενοῦντας», λέγει: «Ἔχετε ποτέ σκεφθεῖ ὅτι ὁ Κύριος δέν ἔστειλε τούς μαθητές του μόνο γιά νά κηρύττουν ἀλλά καί γιά νά θεραπεύουν τούς ἀσθενεῖς; Ἀπό αὐτό γίνεται φανερό ὅτι ὁ Χριστός θεωρεῖ τή θεραπεία τῶν ἀσθενῶν κάτι πολύ σημαντικό, γι᾽ αὐτό καί ὁ ἴδιος θεράπευε τούς ἀνθρώπους.

Οἱ ἀρρώστιες», συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, «εἶναι ὁ μεγαλύτερος πόνος καί τό μεγαλύτερο πρόβλημα τῆς ἀνθρωπότητος. Ὑπάρχουν πολλές καί φοβερές ἀσθένειες πού βασα­νί­ζουν τόν ἄνθρωπο, πού καταστρέ­φουν τή ζωή του καί τόν φέρνουν στήν ἀπελπισία. Ἀλλά ὁ Χριστός εἶναι ἀγαθός καί φιλάνθρωπος καί γι᾽αὐτό, θέλοντας νά βοηθήσει τούς ἀνθρώπους, ἔδωσε καί στούς μαθητές του τή δύναμη νά θερα­πεύουν τούς ἀσθενεῖς.

Πῶς τό ἔκαναν οἱ ἅγιοι ἀπόστο­λοι; Πῶς θεράπευαν τούς ἀνθρώ­πους; Δέν τό ἔκαναν μέ φάρμακα καί χειρουργικές ἐπεμβάσεις ἀλλά μέ τή δύναμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ».

Μέ τήν ἴδια δύναμη θεράπευαν καί οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί θεραπεύουν ἀκόμη καί μετά τό μαρτύριο ἤ τήν κοίμησή τους, καί παρηγοροῦν μέ τά θαύματά τους τούς ἀνθρώπους ἀπό τούς πόνους τῶν διαφόρων ἀσθε­νειῶν πού τούς ταλαιπωροῦν.

Πολλοί εἶναι οἱ θαυματουργοί ἅγιοι, ἀλλά ἐμεῖς ἐδῶ ἔχουμε τήν εὐλογία νά ζοῦμε τά ἀναρίθμητα θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ ὁ ἅγιος Λουκᾶς, θεραπεύοντας ἀδελφούς μας πού τόν παρακαλοῦν, ἀλλά καί ἀδελφούς μας πού οὔτε κἄν τόν γνωρί­ζουν. Καί ὅμως ἐκεῖνος τούς ἐπι­σκέ­πτεται στό νοσοκομεῖο ἤ ἀκόμη καί στό χειρουργεῖο καί τούς θερα­πεύει.

Ἄν ὅμως ὁ Χριστός ἔχει δώσει τόση δύναμη στούς ἁγίους, γιά νά θεραπεύουν τίς ἀσθένειές μας, εἶναι φυσικό νά ἔχει δώσει ἀκόμη μεγαλύτερη δύναμη στήν Παναγία Μητέρα του, ἡ ὁποία δέν παύει ποτέ νά θαυματουργεῖ διά τῶν ἱερῶν της εἰκόνων.

Καί μία τέτοια θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας μας ἔχουμε τήν εὐλογία νά φυλάσσεται ἐδῶ στόν ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης, τῆς ὁποίας ἑορτάζου­με αὔριο τή Σύναξη.

Ἡ Παναγία ὀνομάζεται στήν εἰκό­να αὐτή Τριχεροῦσα, διότι, ὅπως βλέπουμε στό κάτω μέρος τῆς εἰκόνος, ὑπάρχει ἕνα τρίτο χέρι, ἕνα ὁμοίωμα παλάμης, τό ὁποῖο προσέ­φερε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμα­σκηνός σέ ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης γιά τό θαῦμα πού ἔκανε ἡ Ὑπερα­γία Θεοτόκος στόν ἴδιο, θεραπεύ­οντας τό κομμένο του χέρι.

Τήν περίοδο τῆς Εἰκονομαχίας ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, θέλο­ντας νά ὑπερασπισθεῖ τήν προσκύνηση τῶν ἁγίων εἰκόνων, τήν ὁποία ἀπαγόρευε ὁ εἰκονο­μάχος αὐτοκράτορας, ἔγραφε λό­γους καί ἔστελνε ἐπιστολές πρός κάθε κατεύθυνση.

Γιά νά τόν ἐκδικηθεῖ ὁ αὐτοκράτορας ἐξύφανε ἐναντίον του μία συκο­φαντία, μέ τήν ὁποία παραπλάνησε τόν ἄρχοντα τῆς Δαμασκοῦ καί ἐκεῖνος ἔκοψε τό δεξί χέρι τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, προκειμένου νά μήν μπορεῖ νά γράφει. Μάλιστα ἔδωσε ἐντολή νά κρεμάσουν τό κομμένο χέρι τοῦ ἁγίου στήν κεντρική πλατεία τῆς Δαμασκοῦ πρός παραδειγματισμό καί ὅποιου ἄλλου σκεφτόταν νά ἐπιχειρήσει κάτι παρόμοιο.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης θλιμμένος. ὄχι τόσο γιά τό χέρι πού τοῦ ἔκοψαν, ἀλλά γιατί δέν θά μποροῦσε νά συνεχίσει νά γράφει ὑπέρ τῶν ἁγίων εἰκόνων, πῆγε στόν ἄρχοντα καί τόν παρακάλεσε θερμά νά τοῦ ἐπιτρέψει νά πάρει τουλάχιστον πίσω τό κομμένο μέλος.

Ὁ ἄρχοντας, πού γνώριζε τόν ἅγιο Ἰωάννη, καθώς ἦταν πολύ μορφωμένος καί κατα­γόταν ἀπό ἀριστοκρατική οἰκογέ­νεια, ἔδωσε ἐντολή νά τοῦ τό ἐπι­στρέψουν. Τότε ὁ ἅγιος Ἰωάννης, κρατώντας τό κομμένο χέρι του γονάτισε μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας πού εἶχε στό σπίτι του καί τήν παρακαλοῦσε μέ δάκρυα στά μάτια νά τόν θεραπεύσει, λέγοντας. «Παναγία μου, ἐσύ γνωρίζεις ὅτι μοῦ ἔκοψαν τό χέρι μου, γιατί ὑποστήριξα τίς θεῖες εἰκόνες. Γι᾽ αὐτό θεράπευσέ με καί ὑπόσχομαι ὅτι θά γράψω πολλούς ὕμνους πρός τιμήν σου».

Προσευχόμενος ὁ ἅγιος Ἰωάννης ἐπί πολλές ὧρες κάποια στιγμή ἀπο­κοιμήθηκε. Καί τότε εἶδε τήν Παναγία ἀπό τήν ἱερή εἰκόνα νά τοῦ λέγει: «Τό χέρι σου θεραπεύ­θηκε. Μή λυπᾶσαι πλέον, ἀλλά γράψε μου, ὅσα μοῦ ὑποσχέθηκες».

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ξύπνησε καί διαπίστωσε ὅτι πράγματι τό χέρι του εἶχε κολλήσει, ἐνῶ στό σημεῖο ὅπου τό εἶχαν κόψει ὑπῆρχε γύρω-γύρω μία γραμμή γιά νά μαρτυρεῖ τό θαῦμα.

Θέλοντας νά ἐκφράσει τήν εὐ­γνω­μοσύνη του πρός τήν Ὑπερα­γία Θεοτόκο πού τόν θεράπευσε, κατασκεύασε μία ἀσημένια παλά­μη καί τήν τοποθέτησε ἐπάνω στήν ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία ἔκανε τό θαῦμα, καί ἡ ὁποία ὀνομάζεται ἔκτοτε, ὅπως εἴπαμε Τριχεροῦσα. Αὐτή τήν εἰκόνα πῆρε στή συνέχεια μαζί του ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ὅταν πῆγε στή Λαύρα τοῦ ἁγίου Σάββα καί ἔγινε μοναχός.

Αἰῶνες ἀργότερα, ἡ εἰκόνα τῆς Τριχερούσης δόθηκε στόν Ἀρχιεπί­σκο­πο Σερβίας Σάββα πού εἶχε ἐπισκεφθεῖ τή Λαύρα, καί ἐκεῖνος τήν μετέφερε ἀπό τήν Παλαιστίνη στή Σερβία. Λόγω ὅμως τῶν πολέμων καί τῆς καταλήψεως τῆς Σερβίας ἀπό τούς Τούρκους, ἡ εἰκόνα αὐτή ἔφθασε μέ θαυμαστό τρόπο στό Ἅγιο Ὄρος, στή Μονή Χιλανδαρίου, τήν ὁποία εἶχε ἱδρύ­σει ὁ ἅγιος Σάββας, καί παραμένει ἔκτοτε ἐκεῖ μέχρι καί σήμερα.

Ἐκεῖ κατασκευάσθηκε καί αὐτό τό πιστό ἀντίγραφο, τό ὁποῖο χάρισε στήν Ἱερά μας Μονή κάποιος εὐλα­βής δωρητής, γιά νά ἔχουμε καί ἐμεῖς τή χάρη της καί τή βοήθεια τῆς Παναγίας μας.

Αὐτή τή χάρη καί τή βοήθεια ἐπικαλεσθήκαμε καί ἀπόψε καί θά ἐπικαλεσθοῦμε καί αὔριο πού ἑορτάζουμε τή Σύναξή της, καί εὔχομαι ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἡ Πανα­γία, νά δίδει σέ ὅλους σας πλού­σια τήν εὐλογία καί τίς δωρεές της.