Σε σύσκεψη των αγροτικών συλλόγων που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στη Βέροια αποφασίστηκε να ζητηθεί συνάντηση με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξη προκειμένου να αιτηθούν ελάχιστη εγγυημένη τιμή πώλησης 50 λεπτά / κιλό για το βιομηχανικό ροδάκινο.
Η αλήθεια είναι ότι οι παραγωγοί του βιομηχανικού ροδάκινου έχουν υψηλό εργατικό κόστος λόγω έλλειψης εργατικών χεριών, ενέργειας και λιπασμάτων. Η παραγωγή από την άλλη φαίνεται ότι καλύπτει την ζήτηση και η βιομηχανία αγοράζει στην τιμή που αυτή καθορίζει και όχι ο παραγωγός.
Η φετινή παραγωγή συμπύρηνου ροδάκινου σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδας αναμένεται να ξεπεράσει τους 400.000 τόνους αύξηση περίπου 25%.
Εφόσον δεν βρεθεί συμφωνία που θα ικανοποιεί τα δύο μέρη όπως έγινε με την βιομηχανική ντομάτα, ο δυνατός παίκτης που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο αγοραστής θα καθορίζει την τιμή.
Στην βιομηχανική ντομάτα βεβαίως η παραγωγή είναι λιγότερη από την ζήτηση. Για παράδειγμα η εταιρία Νομικός απορρόφησε φέτος συνολικά 115.000 τόνους βιομηχανικής ντομάτας έναντι 135.000 τόνων που είχε θέσει ως στόχο αρχικά.
Και εδώ έρχεται ο ρόλος του κοινωνικού κράτους που αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες των παραγωγών και θα πρέπει να κινηθεί παρεμβατικά με στόχο να στηρίξει τον αγρότη και να διορθώσει στρεβλώσεις του συστήματος ώστε ο παραγωγός να αμειφθεί τουλάχιστον για το κόστος και την εργασία του. Από την άλλη χρειάζεται ομόνοια, σύμπνοια, ομαδικότητα και κοινή στρατηγική των παραγωγών ώστε να αυξηθεί η διαπραγματευτική τους ισχύ τόσο με τις βιομηχανίες όσο και με την πολιτική ηγεσία. Και εδώ αναδεικνύεται ένα από τα διαχρονικά προβλήματα αυτό του αγροτικού συνεταιριστικού κινήματος.
Εν κατακλείδι οι αγρότες αντιμετωπίζουν αυξημένο κόστος στην παραγωγή τους και έχουν δίκαιο να ζητάνε μια δίκαια τιμή για το προϊόν τους. Οι βιομήχανοι θέλουν λογικά να διατηρήσουν το κόστος χαμηλά για να είναι ανταγωνιστικοί στις διεθνείς αγορές. Το κράτος συνεπώς θα πρέπει να στηρίξει τον πρωτογενή τομέα και τους παραγωγούς βιομηχανικού ροδάκινου είτε παρεμβατικά καθορίζοντας πλαφόν κατώτερης τιμής πώλησης, είτε υποστηρικτικά επιδοτώντας την διαφορά που θα προκύψει από το έλλειμα της δίκαιης τιμής όπως αυτή θα συμφωνηθεί εγκαίρως με την βιομηχανία.