Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα
Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Μετά από 27 χρόνια γάμου, 16 χρόνια συνδικαλιστικής περιήγησης, και 28 χρόνια ως ελεύθερος επαγγελματίας κατέληξα: να ντύνομαι στη «μπουτίκ μαμά», να τρώω από το «μάρκετ πεθερά» και να σας «πολεμώ» με το πληκτρολόγιο μου, από τη στήλη «ΤΑ ΠΑΧΟΥΛΑ ΝΕΑ».
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
και Χριστός Ανέστη,
πριν ξεκινήσω θα ήθελα να σας επισημάνω, ότι στα σούπερ μάρκετ πλέον πωλείται και σανό, έτσι ώστε εάν δεν βρίσκουμε φέτα με έξι ευρώ να αγοράζουμε σανό, θα σας δίνω και λίγο σάμαλι, και θα έχετε ένα μοναδικό γεύμα, με τρία Σ, δηλαδή Σάμαλι, με Σιρόπι από Σανό!
Θα παραγγέλνεις τη συγκεκριμένη γκουρμεδιά και όλοι θα σε κοιτάνε με το στόμα ανοιχτό, όχι από θαυμασμό, αλλά από ζήλια που δεν απολαμβάνουν το ίδιο γεύμα!
Κάπως έτσι πάντως λύθηκε και η απορία μου για την ακρίβεια.
Ο πρόεδρος έχει στο μυαλό του, ότι η φέτα κοστίζει 6 ευρώ το κιλό, το αρνί 7 ευρώ, η βενζίνη 1 ευρώ το λίτρο, το γάλα γύρω στα 50 λεπτά, ο γύρος 1 ευρώ και κάτι ψιλά, οπότε μια χαρά πάμε, ποια ακρίβεια!
Άσε για την ενέργεια και το ρεύμα, μάλλον πιστεύουν ότι είναι δωρεάν.
Ο φίλος ο Γιωρίκας, γνωστός χιουμορίστας, μου είπε: «χοντρούλη σου δίνω 1000 ευρώ εάν βρεις φέτα με έξι ευρώ το κιλό. Και που θα τα βρεις τόσα λεφτά του είπα. Και εσύ που θα βρεις, τέτοια φέτα αποκρίθηκε»!
Πάντως με τετρακόσια ευρώ ζεις, άλλο ανέκδοτο, κυβερνητικό!
Ο Κυριάκος μας, που αγκαλιάζει τα τιμημένα γηρατειά, παρέα με την Ντόρα – Μπόρα, κάνει αγώνα για την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία», το όνομα που ήταν προδοσία, προεκλογικά, συνάντησε μία γριούλα, ας απολαύσουμε το διάλογο:
-“Αυτά είναι τα λεφτά που έχω να ζήσω”,
-“Όσο αντέχουμε…”,
-“Ναι, αλλά παιδιά πρέπει να γίνει κάτι”, του απάντησε η μπαμπόγρια!.
-“Πόση σύνταξη παίρνεις;” τη ρώτησε ο Μωυσής.
-“440 ευρώ” είπε εκείνη “και δίνω 300 ευρώ για ενοίκιο.”
-“Αν είστε στο ενοίκιο, δεν βγαίνει”, της απάντησε ο Θεός.
-“Πεινάω, αυτή τη στιγμή πεινάω”, του λέει κατά πρόσωπο η χαμηλοσυνταξιούχος.
-“Σας στηρίζει η εκκλησία;” τη ρωτά ο «πονηρούλης»
-“Κανένας”, απαντά η χαμηλοσυνταξιούχος με τον λατρεμένο μας να κλείνει τη συνομιλία με την εξής φράση:
“Ευχαριστώ που ήρθατε”,
με λίγα λόγια σας έχουμε, …και μην μας κουράζεις, αγωνιζόμαστε για να φύγει η Δεξιά!
Ο παραπάνω διάλογος, χρήσιμος διότι για μία ακόμη φορά έδειξε πόσο απάνθρωπος είναι ο αναρχοκαπιταλισμός – αναρχοφιλελευθερισμός!
Και μία παρατήρηση.
Κυριάκο μου που δεν δέχεσαι να σου πούνε λιγότερο Χριστιανό, θα έπρεπε να γνωρίζεις πως ο ρόλος της Εκκλησίας δεν είναι να μοιράζει ευρά, και αυτό κάνει, αλλά μόνο πνευματικός, γιατί πιστεύει ότι η αρχή της ζωής μας, είναι ο θάνατός μας. Τι σου λέω τώρα!
Και τελειώνοντας, κάτι προσωπικό!
Όταν τα χρόνια σε καβαλάνε, οι συναντήσεις με συντρόφια – συναγωνιστές, σε συγκινούν.
Πολύ θα ήθελα να συναντήσω παλιοσειρές Οννεδίτες στη Θεσσαλονίκη, αλλά δυστυχώς ακόμη, συνεχίζουμε να έχουμε κάποιες αρχές, ελάχιστες, που μας απαγορεύουν, και δε συμμετέχουμε.
Εξακολουθούμε να πιστεύουμε, «πως θα έλθει καιρός και πάλι το γαλάζιο θα κυματίζει στον ουρανό και θα εξαφανίσει την αναρχοκαπιταλιστική – νεοφιλελεύθερη μαυρίλα».
Και εάν δεν συμβεί ποτέ, τότε για τη Σημαία και το Σταυρό, θα βρούμε καταφύγιο στο βουνό!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
