Το πρωί της Κυριακής, 19ης Μαΐου, στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παντοκράτορος της Επισκοπής Αλεξανδρείας και Τελεορμάν του Πατριαρχείου Ρουμανίας τελέστηκε λαμπρό Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο για την εορτή της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, η μνήμη της οποίας εορτάζεται πανηγυρικά στην Ιερά Μονή κατά την Γ᾽ Κυριακή του Πάσχα.
Στο Πολυαρχιεραρικό Συλλείτουργο προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και συμμετείχαν οι Πανιερώτατοι Επίσκοποι Σλομποζίας και Καλαράσι κ. Βικέντιος, Αλεξανδρείας και Τελεορμάν κ. Γαλακτίων, Τούλτσεα κ. Βησσαρίων, Σαλάζ κ. Πετρώνιος, Νέβας και Χουνεντοάρας κ. Νέστωρ και Δακίας Φήλιξ κ. Ιερώνυμος.Πλήθος ευσεβών πιστών από όλη τη Ρουμανία κατέκλυσε την Ιερά Μονή για να προσκυνήσει το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού, το οποίο μετέφερε προ ημερών από τον ομώνυμο υπό κατασκευή Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, ανταποκρινόμενος σε ευγενή πρόσκληση. Παράλληλα τίθεται σε προσκύνηση η Δεξιά Χείρα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου από την Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Τον Ποιμενάρχη μας συνοδεύουν στην εκκλησιαστική αποστολή ο Αρχιερατικός Επίτροπος περιχώρων Βεροίας Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας, ο Αρχιμ. Γρηγόριος Μάζα, ως επίσημος μεταφραστής, ο Αρχιδιάκονος Παντελεήμων Παπαεμμανουήλ και εκ μέρους του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως μας ο Ιεροδιάκονος Κοσμάς Καραγιάννης.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ευχαρίστησε για την ευγενή πρόσκληση και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὑπάγετε, εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καί τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτόν ὄψεσθε, καθώς εἶπεν ὑμῖν».
Δεύτερη Κυριακή ἀπό τοῦ Πάσχα καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅρισαν νά τιμοῦμε κατά τήν ἡμέρα αὐτή τά πρόσωπα ἐκεῖνα, τά δευτερεύοντα φαινομενικά, τά ὁποῖα ὅμως διαδραμάτισαν πρωτεύοντα ρόλο στά γεγονότα τοῦ Πάθους καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.
Καί τά πρόσωπα αὐτά δέν εἶναι οἱ ἕνδεκα μαθητές τοῦ Χριστοῦ, τούς ὁποίους εἶχε ἐπιλέξει ὁ ἴδιος καί τόν γνώριζαν περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον. Δέν εἶναι οὔτε οἱ τρεῖς μαθητές, οἱ ὁποῖοι ἀξιώθηκαν νά τόν δοῦν μεταμορφωμένο στό ὄρος Θαβώρ καί νά ἀτενίσουν τήν αἴγλη τῆς Θεότητός του. Εἶναι κάποιες γυναῖκες, οἱ ὁποῖες ἀκολουθοῦσαν τόν Χριστό μέ δική τους ἐπιλογή, ὅπου καί ἄν πήγαινε, διακριτικά καί ἀθόρυβα, ἀλλά σταθερά καί μέ πιστότητα, ἀφοῦ ἔφθασαν μέχρι τόν Γολγοθᾶ καί τόλμησαν νά ἐπισκεφθοῦν τόν τάφο του «τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων», γιά νά ἀλείψουν τό σῶμα τοῦ Διδασκάλου τους μέ πολύτιμα μύρα.
Εἶναι ἀκόμη δύο ἐκ τῶν ἀρχόντων τῶν Ἰουδαίων, ὁ εὐσχήμων βουλευτής Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας καί ὁ Νικόδημος, οἱ ὁποῖοι ἐπίσης δέν ἀνῆκαν στόν στενό κύκλο τῶν μαθητῶν του, ἀλλά πλησίασαν τόν Χριστό μέ δική τους πρωτοβουλία καί τόν πίστευσαν. Καί ὅταν οἱ ἄλλοι μαθητές ἦταν κλεισμένοι στό ὑπερῶο «διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων», αὐτοί τόλμησαν νά ὑπερασπισθοῦν τόν Χριστό, τόλμησαν νά δηλώσουν στήν πιό κρίσιμη στιγμή τήν πίστη τους σέ Ἐκεῖνον, ζητώντας ἀπό τόν Πόντιο Πιλάτο τό νεκρό σῶμα του γιά νά τό ἐνταφιάσουν.
Αὐτές τίς ἱερές μορφές, τίς μυροφόρες γυναῖκες μαζί μέ τόν Ἰωσήφ καί τόν Νικόδημο, τούς δύο βουλευτές, τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας καί ἰδιαιτέρως ἡ Ἱερά αὐτή Μονή, γιατί μέ τή μεγάλη ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό ἔδειξαν τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά πρέπει νά τόν πλησιάζουμε καί ἐμεῖς, ἀλλά καί ἔδειξαν πῶς ὁ Κύριός μας τιμᾶ καί ἀνταποδίδει αὐτή τήν ἀγάπη.
Ἔδειξαν τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό, θέτοντάς τον πάνω ἀπό τόν ἑαυτό τους, πάνω ἀπό τήν ἄνεση καί τήν ἀσφάλειά τους, χωρίς νά ὑπολογίσουν τίς δυσκολίες καί τίς συνέπειες πού εἶχε ἡ ἐπιλογή τους νά παραμείνουν δίπλα του καί νά ὁμολογήσουν ἔμπρακτα τόν σύνδεσμό τους μαζί του, ὄχι ὅταν ὁ Χριστός ἔκανε θαύματα ἤ τόν ἐπευφημοῦσε τό πλῆθος, ἀλλά ὅταν ὅλοι τόν εἶχαν καταδικάσει καί εἶχαν ἀπομακρυνθεῖ ἀπό κοντά του.
Αὐτή τήν ἀγάπη ἀντάμειψε καί ὁ Χριστός μέ τήν ἐμφάνισή του στίς μυροφόρες γυναῖκες μετά τήν Ἀνάστασή του, ἀλλά καί μέ τό μήνυμα τό ὁποῖο ἀνέθεσε σέ αὐτές ὁ ἄγγελος νά μεταφέρουν στούς μαθητές του. «Ὑπάγετε, εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καί τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτόν ὄψεσθε, καθώς εἶπεν ὑμῖν».
Τό μήνυμα αὐτό δέν ἀποτελεῖ μόνο ἐπιβεβαίωση τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί τήν ἐπιβεβαίωση τῆς διαρκοῦς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ πρός τούς μαθητές του καί τοῦ συνδέσμου του μαζί τους. Διότι ὁ Χριστός ἐπιθυμεῖ νά εἶναι μαζί μας, ἐπιθυμεῖ νά τόν βλέπουμε, νά τόν αἰσθανόμαστε, νά χαιρόμεθα μέ τήν παρουσία του στή ζωή μας.
Ὁ Χριστός δέν ἀναστήθηκε γιά νά μᾶς ἐγκαταλείψει. Δέν ἀνῆλθε στούς οὐρανούς γιά νά μᾶς ἀφήσει μόνους στή γῆ, ἀλλά γιά νά εἶναι διαρκῶς μαζί μας, ἐφόσον καί ἐμεῖς τό ἐπιθυμοῦμε καί τό ἐπιδιώκουμε. Καί μποροῦμε νά εἴμαστε μαζί του, ὅταν εἴμαστε μέσα στήν Ἐκκλησία του, ὅπως μᾶς διαβεβαιώνει λέγοντας «ὅπου δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι ἐν τῷ ὀνόματί μου ἐκεῖ εἰμί κἀγώ ἐν μέσῳ αὐτῶν». Μποροῦμε νά εἴμαστε μαζί του, ὅταν μετέχουμε τῶν ἱερῶν μυστηρίων του καί κοινωνοῦμε δι᾽ αὐτῶν τῆς χάριτός του. Μποροῦμε νά εἴμαστε μαζί του, ὅταν εἴμαστε μαζί μέ τούς ἁγίους του καί μετέχουμε στή χάρη τήν ὁποία προσφέρουν μέ τά ἱερά τους λείψανα καί τίς θαυματουργές τους εἰκόνες.
Καί αὐτήν τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ ζοῦμε σήμερα μετέχοντας στήν πανήγυρη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Παντοκράτορος καί ἔχοντας ἐνώπιόν μας τό χαριτόβρυτο λείψανο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ, τό ὁποῖο μεταφέραμε ἀπό τήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, ἀπό τή Βέροια, ἀνταποκρινόμενοι στήν παράκληση τοῦ Ἁγίου Καθηγουμένου καί μέ τήν ἄδεια καί εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἀλεξανδρείας καί Τελεορμάν κ. Γαλακτίωνος, τούς ὁποίους καί εὐχαριστῶ θερμά.
Καί ἀποτελεῖ ἀγαθή συγκυρία ἡ παρουσία μας ἐδῶ κατά τή σημερινή Κυριακή τῶν Μυροφόρων, διότι καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος, ὅπως καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς ἔδειξε τήν τόλμη καί τήν ἀγάπη τοῦ Ἰωσήφ καί τοῦ Νικοδήμου καί τῶν ἁγίων μυροφόρων γυναικῶν. Γιατί ἐπιλογή του νά γίνει κληρικός καί ἐπίσκοπος σέ μία ἐποχή στήν ὁποία κυριαρχοῦσε ἡ ἀθεΐα καί ἐδιώκετο ἡ πίστη στόν Χριστό, ἐνῶ ἦταν διακεκριμένος ἰατρός καί καθηγητής Πανεπιστημίου, ἦταν ἐπιλογή ἀγάπης καί τόλμης. Μέ αὐτή τήν ἀγάπη καί τήν τόλμη ὑπέμεινε ὅλους τούς διωγμούς καί τά μαρτύρια τά ὁποῖα ὑπέστη ἀπό τό ἄθεο καθεστώς, ἀλλά καί γιά αὐτές ἔλαβε ὡς ἀνταμοιβή τόσο πλούσια τή χάρη τοῦ ἀναστάντος Κυρίου.
Αὐτή τή χάρη μεταδίδει καί σέ μᾶς μέ τά θαύματά του ὁ ἅγιος Λουκᾶς καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος καί αὐτή τή χάρη εὔχομαι νά λάβετε καί ἐσεῖς, ὅσοι προσήλθατε γιά νά προσκυνήσετε τό ἱερό λείψανό του, ἀλλά καί ἡ Ἱερά Ἀδελφότης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος, τήν ὁποία καί εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας μέ πρῶτον τόν Καθηγούμενό της, γιά τήν πρόσκληση τήν ὁποία μᾶς ἀπηύθυναν, ἀλλά καί ἰδιαιτέρως τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, γιά τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία, ἡ ὁποία ἀπετέλεσε τήν ἀφορμή γιά νά συνεορτάσουμε μαζί σας, μέσα στή χαρά τῆς Ἀναστάσεως, τήν πανήγυρη τῆς Ἱερᾶς σας Μονῆς.